Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Μαρία η Μαγδαληνή: αγία μαθήτρια, πόρνη ή μοιχαλίδα;

Μαρία η Μαγδαληνή: αγία μαθήτρια, πόρνη ή μοιχαλίδα;





Ήταν πράγματι σύζυγος του Ιησού;

Ποια είναι η αλήθεια;

 

Η Μαρία Μαγδαληνή είναι πιθανότατα το πλέον αμφιλεγόμενο πρόσωπο ολόκληρης της χριστιανικής παράδοσης.

Για πολλούς, η αγία αυτή γυναίκα ταυτίζεται με την πόρνη που ο Χριστός έσωσε από το λιθοβολισμό ή αυτήν τη γεμάτη αμαρτίες γυναίκα που έπλυνε τα πόδια του Ιησού με τα δάκρυά της και τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Η αλήθεια ωστόσο απέχει πολύ από αυτές τις δοξασίες.

Ήταν η Μαρία σύζυγος του Χριστού;

Αντίθετα από τα Ευαγγέλια του Κανόνα στα οποία δεν συνεπάγεται πουθενά ότι η Μαρία η Μαγδαληνή και ο Χριστός είχαν κάποια πιο ιδιαίτερη σχέση, σε δυο από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, λέγεται ξεκάθαρα ή εμμέσως ότι η Μαρία η Μαγδαληνή και ο Χριστός ήταν παντρεμένοι ή είχαν κάποια ερωτική σχέση.

Στο ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής, αναφέρεται: «Ο Πέτρος είπε στη Μαρία, ‘Αδελφή, ξέρουμε ότι ο Σωτήρας σε αγαπούσε περισσότερο από τις υπόλοιπες γυναίκες. Πες μας τα λόγια του Σωτήρα που θυμάσαι, τα λόγια εκείνα που εσύ γνωρίζεις αλλά όχι εμείς’». Αλλά και στο ευαγγέλιο του Φιλίππου, ένα κείμενο που αποδίδεται στον μαθητή του Ιησού, Φίλιππο ωστόσο ο πάπυρος που έχει βρεθεί χρονολογείται από τον 2ο αι. μ.Χ., αναφέρεται:

α. «Μαρία λεγόταν η αδελφή του και η μητέρα του και η σύντροφός του του»,

β. «Η σύντροφός του ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς την αγάπησε πολύ»,

γ. «Την αγαπούσε περισσότερο από όλους τους άλλους μαθητές και την φιλούσε συχνά στο στόμα».


Πολλοί, μάλιστα, θεωρούν ύποπτο το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τίποτα για τη ζωή του Χριστού από τα 12 του χρόνια, ως και τα 30. Υποθέτουν έτσι, ότι θα ήταν φυσικό να έχει παντρευτεί από τη στιγμή που ήταν καταδικαστέο ένας άντρας να μένει ανύπαντρος εκείνη την εποχή. Κάποιοι μάλιστα συνδέουν το γάμο της Κανά με το γάμο του Ιησού και της Μαρίας της Μαγδαληνής! Με αφορμή τα «Απόκρυφα», πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς, περιέγραψαν τον έρωτα του Ιησού με τη Μαρία Μαγδαληνή. Ανάμεσα σε συγγραφείς με αναφορές σε διάφορες συζύγους ή απλά συντρόφους του Ιησού που ταυτίζονται είτε με την Μαγδαληνή είτε με άλλες γυναίκες βρίσκουμε τους Νίκο Καζαντζάκη (Τελευταίος Πειρασμός), Νίκο Κόκκινο (Το αίνιγμα του Ιησού της Γαλιλαίας), Έρνεστ Χέμινγουεϊ (Σήμερα, Παρασκευή), Ρόμπερτ Γκρέιβς (Βασιλιάς Ιησούς), Άντονι Μπέρτζες (Ο άνθρωπος από τη Ναζαρέτ).

Πέρα από όσα αναφέρει η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, η  Μαρία η Μαγδαληνή υποτίθεται ότι με την Σταύρωση του Χριστού κατέφυγε στη Ν. Γαλλία μαζί με το άψυχο σώμα του Χριστού- ο οποίος δεν αναστήθηκε ποτέ- κι εκεί γέννησε την κόρη τους, Σάρα. Από αυτή προήλθαν και οι πρώτοι βασιλιάδες της Γαλλίας, η δυναστεία των Μεροβίγγειων. Ο λόγος που κατέφυγε στην Γαλλία ήταν για να γλιτώσει από τους μαθητές του Χριστού που έμειναν πίσω και διαστρέβλωναν όσα είπε ο Χριστός.

Όλες αυτές οι εικασίες και οι θεωρίες αντικρούονται από τις ακόλουθες αλήθειες: 1. Ο Χριστός, αν και δεν γνωρίζουμε τίποτα για τη ζωή του από τα 12 του χρόνια, ως και τα 30, ανατράφηκε υπό τη φροντίδα μιας ιερής οικογένειας και ήταν γνώστης και θαυμαστής του Νόμου του Θεού. 2. Με βάση  την κοινή λογική, δεν μπορεί ο Ιησούς, ο οποίος ήταν ένας ευσεβής και ταπεινός λατρευτής του Παντοδύναμου Θεού, να είχε παράνομη σχέση με τη Μαρία Μαγδαληνή! 3. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία και ό, τι αναφέρεται στα «κανονικά» και «απόκρυφα» ευαγγέλια για τη ζωή της Μαρίας της Μαγδαληνής. 4. Και στην τελική αποκάλυψη του Θεού προς την ανθρωπότητα, το ιερό Κοράνι, δεν υπάρχει πουθενά καμία αναφορά σε πιθανό γάμο του Ιησού με την αγία Μαρία Μαγδαληνή! Έτσι, για το μόνο πράγμα που μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι η Μαρία η Μαγδαληνή δεν ήταν ποτέ πόρνη, ούτε μοιχαλίδα, αλλά ήταν μια ενάρετη γυναίκα γεμάτη πίστη στον Θεό και αγάπη για τον Δάσκαλό της, τον Ιησού Χριστό, που τον ακολούθησε μέχρι το τέλος. 





Σάββατο 23 Μαΐου 2020

Η βία είναι πιο συχνή στη Βίβλο παρά στο Κοράνι, μία ανάλυση κειμένου αποκαλύπτει..


Η βία είναι πιο συχνή στη Βίβλο παρά στο Κοράνι, μία ανάλυση κειμένου αποκαλύπτει..





Η Παλαιά Διαθήκη βρέθηκε να είναι περισσότερο από δύο φορές πιο βίαιη από το Κοράνι!

Θέλοντας να διερευνήσει κατά πόσο το Κοράνι είναι πραγματικά πιο βίαιο από τα Ιουδαιοχριστιανικά ομόλογά του, ο Tom Anderson, χρησιμοποίησε ένα μηχανικό λογισμικό ως μια νέα εξελεγμένη μέθοδο επεξεργασίας κειμένου των Ιερών βιβλίων για να βρει ποιό από τα τρία ιερά Βιβλία αναφέρεται περισσότερο στην βία.



Επίσης η ανάλυση για το αν το Κοράνι είναι πιο βίαιο από ό, τι η Αγία Γραφή έχει δείξει ότι η θανάτωση και η καταστροφή συμβαίνουν πιο συχνά στα χριστιανικά κείμενα από τα ισλαμικά.





Ο κ. Anderson συνοψίζει: "Από τα τρία κείμενα, το περιεχόμενο στην Παλαιά Διαθήκη φαίνεται να είναι το πιο βίαιο.
«Η δολοφονία και η καταστροφή αναφέρονται ελαφρώς πιο συχνά στην Καινή Διαθήκη (2,8%) από ό, τι στο Κοράνι (2,1%), αλλά η Παλαιά Διαθήκη ηγείται σαφώς - περισσότερο από το διπλάσιο από αυτό του Κορανίου - σε αναφορές για καταστροφή και δολοφονία (5,3% ). " 

Η αλήθεια για τον Μωάμεθ και την Αίσα


Η αλήθεια για τον Μωάμεθ και 

την Αίσα




Myriam Francois-Cerrah

Mon 17 Sep 2012 14.00 BST



Η ταινία «αθωότητα των μουσουλμάνων» (Innocence of Muslims) επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι ο Μωάμεθ ήταν ένας παιδόφιλος, αλλά η ιστορία είναι πιο περίπλοκη και ενδιαφέρουσα. 





Γράφοντας για τον Μωάμεθ, τον προφήτη του Ισλάμ, ο ανατολικολόγος λόγιος W Montgomery Watt έγραψε: «Από τους μεγάλους άνδρες όλου του κόσμου, κανένας δεν έχει τόσο πολύ δυσφημιστεί ως ο Μωάμεθ." Το ρητό του φαίνεται ακόμη πιο οδυνηρό υπό το φως της ισλαμοφοβικής ταινίας «Η αθωότητα των μουσουλμάνων», η οποία έχει προκαλέσει ταραχές από την Υεμένη προς τη Λιβύη και η οποία, μεταξύ άλλων συκοφαντιών, απεικονίζει τον Μωάμεθ ως παιδόφιλο.

Ο ισχυρισμός αυτός είναι επαναλαμβανόμενος από τους επικριτές του Ισλάμ, έτσι ώστε η ρίζα του αξίζει μία προσεκτική εξέταση.

Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι η Αίσα (Aisha) ήταν μόλις έξι ετών όταν αρραβωνιάστηκε με τον Μωάμεθ, που ήταν στα 50 του, και μόλις εννέα ετών όταν ο γάμος πραγματοποιήθηκε. Στηρίζουν αυτό σε μια δήλωση που αποδίδεται στην ίδια την Αίσα (Sahih Bukhari τεύχος 5, βιβλίο 58, αριθμός 234), και η συζήτηση για το θέμα αυτό περιπλέκεται περαιτέρω από το γεγονός ότι ορισμένοι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα ιστορικά ακριβές γεγονός. Αν και οι περισσότεροι μουσουλμάνοι δεν θα δέχονται καν να συζητήσουν το ενδεχόμενο να παντρέψουν τις κόρες τους στην ηλικία των 9 ετών, όσοι αποδέχονται αυτή τη δήλωση υποστηρίζουν ότι αφού το Κοράνι αναφέρει ότι ο γάμος είναι άκυρος εκτός εάν συνάπτεται με συγκατάθεση ενηλίκων, άρα η Αίσα πρέπει να είχε εισέλθει στην εφηβεία νωρίς.

Επισημαίνουν ότι, στην Αραβία το έβδομο αιώνα, η ενηλικίωση ορίστηκε ως η έναρξη της εφηβείας εκείνη την εποχή. (Αυτό είναι αλήθεια, και ήταν επίσης η περίπτωση στην Ευρώπη:. Πέντε αιώνες μετά τον γάμο του Μωάμεθ με την Αίσα, ο ηλικίας 33 ετών βασιλιάς Ιωάννης της Αγγλίας παντρεύτηκε την 12 ετών Ισαβέλλα του Angoulême). Είναι ενδιαφέρον ότι, από τις πολλές επικρίσεις του Μωάμεθ από τους τότε αντιπάλους του, κανένας δεν επικεντρώθηκε στην ηλικία της Αίσα κατά το γάμο.

Σύμφωνα με αυτή την προοπτική, η Αίσα μπορεί να ήταν νέα, αλλά δεν ήταν νεότερη από ό, τι ο κανόνας όριζε εκείνη την εποχή. Άλλοι μουσουλμάνοι αμφισβητούν την ίδια την ιδέα ότι η Αίσα ήταν εννέα κατά το χρόνο του γάμου, αναφέρονται σε ιστορικούς που έχουν αμφισβητήσει την αξιοπιστία της ηλικίας της Αίσα, όπως αναφέρεται στον Sahih Bukhari. Σε μια κοινωνία χωρίς ληξιαρχείο και όπου  οι άνθρωποι δεν γιόρταζαν τα γενέθλια, οι περισσότεροι άνθρωποι υπολόγιζαν την ηλικία τους και των άλλων. Η Αίσα δεν θα αποτελούσε εξαίρεση. Επιπλέον, Η Αίσα ήταν ήδη αρραβωνιασμένη με κάποιον άλλο πριν παντρευτεί τον Μωάμεθ, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήταν ήδη αρκετά ώριμη σύμφωνα με τα πρότυπα της κοινωνίας της για να αντιμετωπίσει το γάμο. Αυτό, όμως, φαίνεται δύσκολο να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ήταν μόλις εννέα ετών.

Επιπρόσθετα, μερικοί σύγχρονοι μουσουλμάνοι λόγιοι έχουν πιο πρόσφατα ρίξει αμφιβολίες ως προς την ορθότητα της αναφοράς, ή χαντίθ (ρήσεων του Προφήτη) του Sahih Bukhari, που χρησιμοποιείται για να ισχυριστούν το νεαρό της ηλικίας της Αίσα. Στο Ισλάμ, η βιβλιογραφία των χαντίθ  θεωρείται δευτερεύον του Κορανίου. Ενώ το Κοράνι θεωρείται ότι είναι ο κατά λέξη λόγος του Θεού, οι ρήσεις μεταδόθηκαν με την πάροδο του χρόνου μέσα από μια αυστηρή αλλά όχι αλάθητη μεθοδολογία. Λαμβάνοντας όλα τα γνωστά συμβάντα και τα αρχεία της ηλικίας της Αίσα όταν παντρεύτηκε, οι εκτιμήσεις της ηλικίας της, κυμαίνονται από 9 έως 19.

Εξαιτίας αυτού, είναι αδύνατο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα πόσο χρονών ήταν η Αίσα. Αυτό που ξέρουμε είναι τι λέει το Κοράνι για το γάμο: ότι ισχύει μόνο μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, και ότι μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να επιλέξει το δικό της σύζυγο. Σαν ζωντανή ενσάρκωση του Ισλάμ, οι πράξεις του Μωάμεθ αντανακλούν τις διδασκαλίες του Κορανίου για τον γάμο, ακόμη και αν τα έργα κάποιων μουσουλμανικών καθεστώτων και ατόμων δεν το κάνουν.

Δυστυχώς, σε πολλές χώρες, τα επιτακτικά κίνητρα του γάμου των νεαρών κοριτσιών είναι συνήθως οικονομικά. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι πολιτικά. Το γεγονός ότι το Ιράν και η Σαουδική Αραβία προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν το Χαντίθ σχετικά με την ηλικία της Αίσα ως δικαιολογία για τη μείωση της νόμιμης ηλικίας γάμου μας λέει πολλά για την πατριαρχική και καταπιεστική φύση αυτών των καθεστώτων, και όχι του Μωάμεθ ή της ουσιώδης φύσης του Ισλάμ. Το πείσμα όσων συνηγορούν υπέρ των κατά γράμμα ερμηνειών συμφωνώντας με την στρεβλωμένη άποψή τους για το Ισλάμ δεν βοηθά αυτούς τους μουσουλμάνους οι οποίοι επιδιώκουν να αμφισβητήσουν αυτές τις παρεκκλίσεις.

Η ισλαμοφοβική απεικόνιση του γάμου του Μωάμεθ με την Αίσα παρακινούμενη από μια άστοχη επιθυμία ταιριάζει σε μια ευρύτερη απεικόνιση του Μωάμεθ ως ερωτότροπος από τους Ανατολικολόγους. Η ιδέα αυτή χρονολογείται από τις σταυροφορίες. Σύμφωνα με την ακαδημαϊκή Kecia Ali: «Κατηγορίες για λαγνεία και αισθησιασμό ήταν ένα σύνηθες χαρακτηριστικό των μεσαιωνικών επιθέσεων στο χαρακτήρα του Προφήτη και, κατ 'επέκταση, για την αυθεντικότητα του Ισλάμ».

Δεδομένου ότι οι πρώτοι Χριστιανοί προανήγγειλαν τον Χριστό ως μοντέλο άγαμης αρετής, ο Μωάμεθ - ο οποίος είχε παντρευτεί αρκετές φορές - κρίθηκε να οδηγείται από την αμαρτωλή λαγνεία. Αυτή η απεικόνιση αγνόησε το γεγονός ότι πριν από το γάμο του με την Αίσα, ο Μωάμεθ είχε παντρευτεί την Χαντίζα, μια ισχυρή επιχειρηματίας 15 χρόνια μεγαλύτερή του, για 25 χρόνια. Όταν πέθανε, ήταν πικραμένος και οι φίλοι του τον ενθάρρυναν να ξαναπαντρευτεί. Μια γνωστή του πρότεινε την Αίσα, ένας λαμπρός και δυναμικός χαρακτήρας.

Τον γάμο με την Αίσα επίσης θα είχε βοηθήσει η μακροχρόνια φιλία του Μωάμεθ με τον πατέρα της, Αμπού Μπάκρ. Όπως ήταν η παράδοση στην Αραβία (και εξακολουθεί να είναι σε μερικά μέρη του κόσμου σήμερα), ο γάμος θεωρείται συνήθως μια κοινωνική και πολιτική λειτουργία - ένας τρόπος που ενώνει φυλές, επιλύει διαμάχες, φροντίζει τις χήρες και τα ορφανά, και γενικά μέσο ενίσχυσης των δεσμών σε ένα εξαιρετικά ασταθές και μεταβαλλόμενο πολιτικό περιβάλλον. Από τις γυναίκες που ο Μωάμεθ παντρεύτηκε, η πλειοψηφία ήταν χήρες. Εξετάζοντας τους γάμους του προφήτη πέρα από αυτούς τους υπολογισμούς είναι βαθιά ανιστόρητο.

Τα αρχεία, όμως, είναι σαφή πως ο Μωάμεθ και η Αίσα είχαν μια αγάπη και μια ισότιμη σχέση, η οποία έχει καθορίσει το πρότυπο για την αμοιβαιότητα, την τρυφερότητα και το σεβασμό όπως αυτό ορίζεται από το Κοράνι. Πληροφορίες σχετικά με τη σχέση τους, όπως το γεγονός ότι του άρεσε να πίνουν από το ίδιο ποτήρι ή να τρέχουν ανταγωνίζοντας ο ένας τον άλλον, είναι ενδεικτικά μιας βαθιάς σύνδεσης που διαψεύδει οποιαδήποτε διαστρέβλωση της σχέσης τους.

Να απεικονισθεί η Αίσα σαν ένα θύμα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προσωπικότητά της. Σίγουρα δεν ήταν «γλάστρα». Κατά τη διάρκεια μιας αμφιλεγόμενης μάχης στην μουσουλμανική ιστορία,  εμφανίστηκε καβάλα σε μια καμήλα για να οδηγήσει τα στρατεύματα. Ήταν γνωστή για την δυναμική της ιδιοσυγκρασία και την άτακτη αίσθηση του χιούμορ - μερικές φορές ο Μωάμεθ έφερνε το κύριο βάρος των αστείων. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο προφήτης ίδρυσε την αυθεντία της λέγοντας στους μουσουλμάνους να την συμβουλεύονται σε περίπτωση απουσίας του. Μετά το θάνατό του, έγινε μια από τους πιο παραγωγικούς και διακεκριμένους μελετητές της εποχής της.

Ήταν μια γυναίκα με πολιτικό και ηγετικό ύφος, λόγιος, σύμβουλος στα θέματα της θρησκείας, και δικαστής, η Αίσα σε συνδυασμό με την πνευματικότητα, τον ακτιβισμό και τη γνώση παραμένει ένα πρότυπο για πολλές μουσουλμάνες γυναίκες σήμερα. Το χάσμα μεταξύ της πραγματικής κληρονομιάς και της απεικόνισή της σε ισλαμοφοβικά κείμενα δεν είναι απλώς ιστορικά ανακριβές, είναι μια προσβολή στη μνήμη μιας πρωτοποριακής γυναίκας όπως είναι αυτή.

Εκείνοι που χειρίζονται την ιστορία της για να δικαιολογήσουν την κακοποίηση των νεαρών κοριτσιών, και εκείνοι που την χειρίζονται, ώστε να απεικονίζουν το Ισλάμ ως θρησκεία που νομιμοποιεί τέτοια κατάχρηση έχουν περισσότερα κοινά από ό, τι νομίζουν. Και οι δύο δείχνουν αδιαφορία και άγνοια για ό, τι γνωρίζουμε για την εποχή στην οποία έζησε ο Μωάμεθ, καθώς και για την επιβεβαίωση της γυναικείας αυτονομίας την οποία απεικονίζει η ιστορία της.


Πηγή: https://www.theguardian.com/commentisfree/belief/2012/sep/17/muhammad-aisha-truth




Τρίτη 19 Μαΐου 2020

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΙΣΛΑΜ


Καταπιεσμένη, κατώτερη και αδικημένη! Για πολλούς ανθρώπους, αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτονται τις γυναίκες στο Ισλάμ. Αυτά τα στερεότυπα μπερδεύουν το Ισλάμ με πολιτιστικές πρακτικές και δεν αναγνωρίζουν ότι το Ισλάμ ενίσχυσε την γυναίκα με τα πιο προοδευτικά δικαιώματα από τον 7ο αιώνα, όταν αυτή μεταχειριζόταν ως αντικείμενο στην Χριστιανική Δύση (τον Μεσαίωνα). Στο Ισλάμ, οι γυναίκες δεν είναι κατώτερες από τους άντρες. Αυτή η μελέτη παρουσιάζει τις πραγματικές διδασκαλίες του Ισλάμ σχετικά με τα δικαιώματα, τους ρόλους και τις ευθύνες των γυναικών, με ιδιαίτερη έμφαση στην ισότητα των φύλων στο Ισλάμ.


Σε μια εποχή που τα θηλυκά παιδιά θάβονταν ζωντανά στην ειδωλολατρική Αραβία και Μεσαιωνική Δύση και οι γυναίκες θεωρούνταν μεταβιβάσιμες περιουσίες, το Ισλάμ τίμησε τις γυναίκες στην κοινωνία ανυψώνοντάς τις και προστατεύοντάς τις με άνευ προηγουμένου δικαιώματα. Το Ισλάμ έδωσε στις γυναίκες το δικαίωμα στην παιδεία, στην ελεύθερη επιλογή του συζύγου, τη διατήρηση της ταυτότητάς τους μετά το γάμο, στο διαζύγιο, το δικαίωμα της εργασίας, στην κατοχή και μεταχείριση της περιουσίας τους, στη προστασία από το νόμο, στο δικαίωμα ψήφου και την συμμετοχή σε πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες.

Το 610 μ.Χ., ο Θεός άρχισε να αποκαλύπτει το μήνυμα του Ισλάμ στον Προφήτη Μωάμεθ, (ειρήνη κι ευλογία σε αυτόν), στη Μέκκα. Ο Μωάμεθ κάλεσε τους ανθρώπους προς την πίστη σε έναν μοναδικό Θεό και τους ενθάρρυνε να είναι δίκαιοι και ελεήμονες. Μεταρρυθμίζοντας την παγανιστική αραβική κοινωνία, μετέτρεψε ιδιαίτερα τη νοοτροπία τους σχετικά με τη μεταχείριση των γυναικών. Το Ισλάμ κατάργησε την πρακτική της ταφής ζωντανών θηλυκών παιδιών και εξύψωσε την γυναίκα στην κοινωνία με αξιοπρέπεια, εκτίμηση και προνόμια.

Ο Θεός αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο του Κορανίου στις γυναίκες. Επιπλέον, ο Θεός απευθύνεται απευθείας στις γυναίκες σε όλο το Κοράνι. Το Ισλάμ διακηρύσσει ότι όλα τα ανθρώπινα όντα, τα αρσενικά και τα θηλυκά, γεννιούνται ισότιμα και ομοιόμορφα. Ο στόχος κάθε μουσουλμάνου είναι να διατηρήσει αυτήν την πραγματικότητα αποφεύγοντας τις κακές τάσεις και ενθαρρύνοντας τον να προικίσει το εσωτερικό του με ενάρετα χαρακτηριστικά.

Το Ισλάμ επιβεβαιώνει περαιτέρω ότι τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες είναι ίσοι ενώπιον του Θεού. Στο Κοράνι, ο Θεός δηλώνει, «… Πράγματι, ο πιο ευγενής από εσάς ενώπιον του Θεού είναι ο πιο δίκαιος από εσάς…» (Κοράνι, 49:13). Σε άλλο μέρος του Κορανίου, ο Θεός δηλώνει σαφώς ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι: «Σε όποιον, αρσενικό ή θηλυκό, κάνει καλές πράξεις και έχει πίστη, θα δώσουμε μια καλή ζωή και θα τους ανταμείψουμε σύμφωνα με τις καλές πράξεις τους.» (Κοράνι,16:97).

Ενώ το Ισλάμ αποδεικνύει σαφώς ότι οι άντρες και οι γυναίκες είναι ίσοι, αναγνωρίζει ότι δεν είναι πανομοιότυποι. Ο Θεός δημιούργησε άντρες και γυναίκες με μοναδικές φυσιολογικές και ψυχολογικές ιδιότητες. Στο Ισλάμ, αυτές οι διαφορές θεωρούνται ως ζωτικής σημασίας συστατικά για μια υγιή οικογενειακή και κοινωνική δομή, με κάθε άτομο (άντρας ή γυναίκα) να συνεισφέρει τα δικά του, μαζί και ξεχωριστά, ταλέντα στην κοινωνία.

Ως εκ τούτου, οι κανόνες του Θεού ισχύουν και για τα δύο φύλα, αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, ο Θεός διέταξε τις γυναίκες να καλύψουν ορισμένα μέρη του σώματός τους, συμπεριλαμβανομένων των μαλλιών τους, για να διατηρήσουν τη σεμνότητά τους. Οι άντρες υποχρεούνται επίσης να καλύψουν μέρη του σώματός τους από ταπεινότητα, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο όπως οι γυναίκες. Επομένως, ο Θεός διέταξε τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες να είναι σεμνοί· ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο να το τηρούν αυτό είναι διαφορετικός για αυτονόητους λόγους.

Ομοίως, τα δικαιώματα, οι ρόλοι και οι ευθύνες των γυναικών είναι ίσα με εκείνα των αντρών, αλλά δεν είναι απαραίτητα ίδια. Καθώς το Ισλάμ έχει δώσει διαφορετικές ατομικές ταυτότητες σε άντρες και γυναίκες, μια συνεχής σύγκριση μεταξύ των δύο είναι μάταιη. Ο καθένας παίζει έναν μοναδικό ρόλο για την αμοιβαία υπεράσπιση της κοινωνικής ηθικής και της κοινωνικής ισορροπίας.

Η ακόλουθη επισκόπηση περιγράφει ένα ευρύ φάσμα των δικαιωμάτων των γυναικών στο Ισλάμ, αντιμετωπίζει ορισμένες κοινές παρανοήσεις και παρέχει μια εικόνα για τους διαφορετικούς ρόλους και ευθύνες που καλούνται να εκπληρώνουν οι γυναίκες στην κοινωνία. Πρέπει επίσης να αναφερθεί εδώ ότι οι Μουσουλμάνοι δεν είναι όλοι πάντα εκπρόσωποι του Ισλάμ και μπορεί μερικοί να ακολουθούν τις πολιτιστικές τους επιρροές ή τα προσωπικά τους συμφέροντα και έθιμα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο αδικούν τις γυναίκες, αλλά επίσης αντιβαίνουν στις σαφείς οδηγίες που ορίζονται από το Ισλάμ σχετικά με τη μεταχείριση των γυναικών. Επομένως, οι πρακτικές τους αντιβαίνουν στις ελευθερίες και τα δικαιώματα με τα οποία το Ισλάμ ενίσχυσε τις γυναίκες, όπως φαίνεται παρακάτω.

 

Παιδεία

Τον 7ο αιώνα, ο Προφήτης Μωάμεθ δήλωσε ότι «η αναζήτηση της γνώσης είναι καθήκον κάθε μουσουλμάνου και μουσουλμάνας!». Αυτή η δήλωση ήταν πολύ σαφής και εφαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό από τους μουσουλμάνους σε όλη την ιστορία. Μία από τους πιο σημαντικούς μελετητές του Ισλάμ ήταν η ίδια η σύζυγος του Μωάμεθ, η ΑΙΣΑ. Μετά το θάνατό του, άντρες και γυναίκες την αναζητούσαν για να μάθουν από αυτήν επειδή θεωρήθηκε μεγάλη αυθεντία του Ισλάμ. Η αναγνώριση του δικαιώματος της γυναίκας στην παιδία και την συμμετοχή της στον ακαδημαϊκό χώρο έχει ενθαρρυνθεί και ασκηθεί σε όλη την ισλαμική ιστορία. Για παράδειγμα, το πανεπιστήμιο al-Qarawiyin, το πρώτο πανεπιστήμιο του κόσμου, ιδρύθηκε από μια μουσουλμάνα γυναίκα, την Fatima al-Fihri, στο Μαρόκο το 859 μ.Χ.



 Μητρότητα

Στο Ισλάμ, ο Θεός δίνει σαφώς στις μητέρες ένα υψηλό καθεστώς και εξυψώνει τη θέση τους  τόσο στην οικογένεια όσο και στην κοινωνία. Στο Κοράνι, ο Θεός αναφέρει όλες τις θυσίες που υφίστανται οι μητέρες με την εγκυμοσύνη, τη γέννα και την φροντίδα των παιδιών για να υπενθυμίζει στους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν τις μητέρες τους με αγάπη, σεβασμό και φροντίδα, «Και συστήσαμε κατηγορηματικά στον άνθρωπο (να κάνει καλό) στους γονείς του, αφού η μητέρα του τον κουβάλησε (στην κοιλιά της) υποφέροντας το ένα δεινό μετά το άλλο και ο απογαλακτισμός του μετά από δύο χρόνια. Έτσι, τον δώσαμε την εντολή: «Να ευγνωμονείς Εμένα και τους γονείς σου. Σε Μένα τα πάντα θα καταλήξουν» (Κοράνι, 31:14).

Τονίζοντας τη σημασία των μητέρων, ο Προφήτης Μωάμεθ είπε: «Ο Παράδεισος βρίσκεται κάτω από τα πόδια των μητέρων σας».

Σε άλλη περίπτωση, ένας άντρας ρώτησε επανειλημμένα τον Προφήτη: «Ποιος ανάμεσα στους ανθρώπους είναι ο πιο άξιος της καλής συντροφιάς και φροντίδας μου;». Και στις τρείς φορές, ο Προφήτης απαντούσε: «Η μητέρα σου». Όταν ο άντρας ρώτησε για τέταρτη φορά, απάντησε: «Ο πατέρας σου»!


Πολιτική και κοινωνικές υπηρεσίες

Μεταξύ των πρώτων μουσουλμάνων, οι γυναίκες συμμετείχαν ενεργά στη συνεκτική λειτουργία της κοινωνίας. Οι γυναίκες εξέφραζαν τις απόψεις τους ελεύθερα και αναζητήθηκαν ενεργά οι συμβουλές τους. Οι γυναίκες νοσήλευαν τους τραυματίες κατά τη διάρκεια των μαχών, και μερικές συμμετείχαν ακόμη και στο πεδίο της μάχης. Οι γυναίκες διαπραγματεύονταν ελεύθερα στην αγορά, τόσο πολύ που ο δεύτερος χαλίφης, Ομάρ, διόρισε μια γυναίκα, τη Shaffa bint Abdullah, ως επόπτη του μεγάλου παζαριού.

Στην ισλαμική ιστορία, οι γυναίκες συμμετείχαν σε κυβερνητικές και δημόσιες υποθέσεις, νομοθετικές συζητήσεις, υποτροφίες και παιδεία. Για να συνεχίσουν αυτήν την παράδοση, οι γυναίκες ενθαρρύνονται να συμμετέχουν ενεργά στη βελτίωση, την εξυπηρέτηση και την καθοδήγηση των διαφόρων πτυχών της κοινότητας.


 

Κληρονομιά

Πριν από το Ισλάμ, οι γυναίκες στα περισσότερα μέρη του κόσμου δεν στερούνταν μόνο την κληρονομιά τους αλλά θεωρούνταν και οι ίδιες ιδιοκτησία που κληρονομείται από τους άντρες. Το Ισλάμ έδωσε στις γυναίκες το δικαίωμα να κατέχουν περιουσία και να κληρονομήσουν από τους συγγενείς, κάτι που ήταν επαναστατικό για τον έβδομο αιώνα.

Είτε μια γυναίκα είναι σύζυγος, μητέρα, αδελφή ή κόρη, λαμβάνει ένα ορισμένο μερίδιο της περιουσίας του αποθανόντος συγγενή της. Αυτό το μερίδιο εξαρτάται από τον βαθμό της σχέσης με τον αποθανόντα και τον αριθμό των κληρονόμων. Ενώ πολλές κοινωνίες σε όλο τον κόσμο αρνήθηκαν την κληρονομιά των γυναικών, το Ισλάμ έδωσε στις γυναίκες αυτό το δικαίωμα, αποδεικνύοντας την καθολική δικαιοσύνη του θεϊκού νόμου του Ισλάμ (Σαρία).

 

Οικονομικές ευθύνες

Στο Ισλάμ, οι γυναίκες δεν υποχρεούνται να κερδίζουν ή να ξοδεύουν χρήματα για στέγαση, φαγητό ή γενικά έξοδα της δικής τους διαβίωσης. Εάν μια γυναίκα είναι παντρεμένη, ο σύζυγός της έχει την πλήρη ευθύνη και υποχρέωση για τα έξοδά της και αν δεν είναι παντρεμένη, αυτή η ευθύνη ανήκει στον πλησιέστερο άντρα συγγενή της (πατέρας, αδελφός, θείος κ.λπ.).

Έχει επίσης το δικαίωμα να εργάζεται και να ξοδεύει τα χρήματα που κερδίζει όπως θέλει αυτή. Δεν έχει καμία υποχρέωση να μοιραστεί τα χρήματά της με τον σύζυγό της ή με άλλα μέλη της οικογένειάς της, αν και μπορεί να επιλέξει να το κάνει από καλή θέληση. Για παράδειγμα, η Χαντίζα, η σύζυγος του Προφήτη Μωάμεθ, ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες επιχειρηματίες της Μέκκας, και ξόδευε ελεύθερα από τον πλούτο της για να υποστηρίξει τον σύζυγό της και την υπόθεση του Ισλάμ.

Για να παντρευτεί, μια γυναίκα δικαιούται οικονομικό δώρο (προίκα) από τον σύζυγό της. Αυτό το γαμήλιο δώρο ανήκει νόμιμα μόνο σε αυτήν και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κανέναν άλλο.

Σε περίπτωση διαζυγίου, έχει το δικαίωμα να κρατήσει ό, τι είχε πριν από το διαζύγιο και ό, τι προσωπικά κέρδισε μετά το γάμο. Ο σύζυγος δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα σε οποιοδήποτε από τα υπάρχοντά της. Αυτό διασφαλίζει την οικονομική ασφάλεια και ανεξαρτησία μιας γυναίκας, επιτρέποντάς της να στηριχθεί σε περίπτωση διαζυγίου.

 

Γάμος

Στο Ισλάμ μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να αποδεχθεί ή να απορρίψει προτάσεις γάμου και απαιτείται η έγκρισή της για την ολοκλήρωση του συμβολαίου του γάμου. Δεν μπορεί να αναγκαστεί να παντρευτεί κάποιον κατά της θέλησής της, και εάν αυτό συμβαίνει σε μερικά μέρη του ισλαμικού κόσμου γίνεται μόνο λόγω πολιτισμικών πεποιθήσεων (έθιμα), κάτι που είναι εντελώς αντίθετο με τους  νόμους τουΙσλάμ. Με την ίδια αρχή, οι γυναίκες έχουν επίσης το δικαίωμα να ζητήσουν διαζύγιο εάν δεν είναι ικανοποιημένες με το γάμο τους.

Επίσης, το Ισλάμ ο γάμος βασίζεται στην αμοιβαία ειρηνική συνύπαρξη, αγάπη και συμπόνια. Ο Θεός λέει στο ιερό Του Βιβλίο: «Και από τα σημάδια (θαύματα) Μας είναι ότι δημιουργήσαμε για εσάς από τους εαυτούς σας συντρόφους (συζύγους), ώστε να μπορείτε να βρείτε γαλήνη σε αυτές. Επίσης, έβαλε ανάμεσα σας αγάπη και έλεος. Πράγματι σε όλα αυτά υπάρχουν σημάδια (διδάγματα) για τους ανθρώπους που σκέφτονται» (Κοράνι, 30:21). Επίσης, ο Προφήτης Μωάμεθ εκδήλωσε άψογο χαρακτήρα στις σχέσεις με την οικογένειά του και με άλλους στην ευρύτερη κοινότητα και είναι ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους ανθρώπους. Το παράδειγμά του στο να βοηθάει στο νοικοκυριό και να αντιμετωπίζει την οικογένειά του με συμπόνια και αγάπη είναι μια παράδοση που οι Μουσουλμάνοι προσπαθούν να εφαρμόσουν στην καθημερινή τους ζωή.

Ο Προφήτης αντιμετώπισε τις συζύγους του με τον απόλυτο σεβασμό και αγάπη και δεν ήταν ποτέ καταχρηστικός απέναντί τους. Σε μια από τις ρήσεις του λεει: «Οι καλύτεροι από εσάς είναι εκείνοι που είναι καλύτεροι στις συζύγους τους».

 

Αξιοπρέπεια και προστασία των γυναικών

Οποιαδήποτε μορφή συναισθηματικής, σωματικής ή ψυχολογικής κακοποίησης απαγορεύεται γενικά στο Ισλάμ και η ακατάλληλη μεταχείριση των γυναικών δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Πράγματι, δεν υπάρχει διδασκαλία στο Ισλάμ, όταν μελετάται στο σύνολο του, η οποία επιτρέπει  κάποιο είδους ενδοοικογενειακής βίας. Το Ισλάμ απαγορεύει σαφώς οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης ή κακοποίησης. Σύμφωνα με τη Δρ. Zainab Alwani, κορυφαία γυναίκα μουσουλμάνα λόγιος. “ Έχει τονιστεί αρκετές φορές ότι όποιος ασκεί άδικη εξουσία στο όνομα του Ισλάμ, το πράττει πραγματικά για να υπερασπιστεί τις δικές του πολιτιστικές πεποιθήσεις ή τα προσωπικά του συμφέροντα.

Όλη η δημιουργία του Θεού είναι αξιοπρεπής στο Ισλάμ και προστατεύεται από τον ισλαμικό νόμο.

 

Σεμνότητα

Σε ένα περιβάλλον που δίνει έμφαση στη φυσική (σαρκική) φιγούρα μέσω των διαφόρων  μέσων (ΜΜΕ) προβολής, οι γυναίκες έρχονται συνεχώς αντιμέτωπες με ένα ακατόρθωτο πρότυπο ομορφιάς (τύπου Barbie). Παρόλο που οι μουσουλμάνες κατατάσσονται ψευδώς ως καταπιεσμένες βάσει της σεμνής ενδυμασίας τους, στην πραγματικότητα αυτές είναι απαλλαγμένες από μια τέτοια αντικειμενοποίηση από την κοινωνία γύρω τους. Αυτή η μέτρια σεμνή ενδυμασία δίνει έμφαση στην προσωπικότητα και τον χαρακτήρα μιας γυναίκας περισσότερο από τη φυσική (σαρκική) εμφάνισή της και προάγει μια βαθύτερη εκτίμηση για το ποια είναι ως άτομο. Από αυτήν την άποψη, οι μουσουλμάνες ταυτίζονται με τη αγία Μαρία, τη μητέρα του Ιησού (ευλογία κι ειρήνη σ’ αυτήν), η οποία ήταν γνωστή για την ευσέβεια και τη σεμνότητά της.  



Συμπερασματικά, το Ισλάμ έχει μια μεγάλη παράδοση στην προστασία των πολιτικών ελευθεριών των γυναικών βάσει των κατευθυντήριων γραμμών του Κορανίου και της παράδοσης του Προφήτη. Οι γυναίκες έχουν ενισχυθεί με πολλά δικαιώματα και μέτρα προστασίας σύμφωνα με το Ισλαμικό Δίκαιο (Σαρία) αποκτώντας έτσι την αξιοπρέπεια που τους αξίζει στην κοινωνία.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2020

Έρευνα: Το Ισλάμ θα είναι η μεγαλύτερη θρησκεία ως το τέλος του αιώνα


Έρευνα: Το Ισλάμ θα είναι η μεγαλύτερη θρησκεία ως το τέλος του αιώνα. Το 20% των Ευρωπαίων θα είναι μουσουλμάνοι το 2030!

         

Το Ισλάμ είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη θρησκεία και αναμένεται να ξεπεράσει το Χριστιανισμό ως πιο δημοφιλής πίστη του κόσμου μέχρι το έτος 2070, σύμφωνα με το Pew Research Center

Το 2010, υπήρχαν περίπου 1,8 δισεκατομμύρια μουσουλμάνων στον κόσμο, περίπου 24 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού. Το Ισλάμ είναι σήμερα η ταχύτερα αναπτυσσόμενη θρησκεία στον κόσμο και η δεύτερη μεγαλύτερη μετά το Χριστιανισμό. Οι Χριστιανοί αποτελούσαν το 29 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού το 2010, ή περίπου 2,05 δισεκατομμύρια. Μέχρι το 2030, ωστόσο, ο αριθμός των οπαδών των δύο μεγαλύτερων θρησκειών του κόσμου εκτιμάται ότι θα είναι ίσιος, αν συνεχιστούν οι σημερινές δημογραφικές τάσεις, καθώς οι Μουσουλμάνοι τείνουν να κάνουν περισσότερα παιδιά από τους πιστούς άλλων θρησκειών αλλά και λόγω του αυξανόμενου αριθμού των Δυτικών και Ασιατών που μετατρέπονται στο Ισλάμ, παρά τον πόλεμο των διεθνών μέσων ενημέρωσης ενάντια σε αυτήν τη θρησκεία!. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν επίσης ότι, κατά μέσο όρο, οι οπαδοί του Ισλάμ γίνονται όλο και νεότεροι – επτά χρόνια νεότεροι κατά μέσο όρο από τους μη μουσουλμάνους. 

Τα στοιχεία αυτά σημαίνουν ότι οι χριστιανικοί πληθυσμοί μπορεί να συρρικνωθούν σε κάποιες παραδοσιακά χριστιανικές χώρες (π.χ. Ελλάδα) και αυτό θα βοηθηθεί από τις αυξανόμενες τάσεις μετανάστευσης σε Β. Αμερική και Ευρώπη. Το Pew αναφέρει ότι "το 20% όλων των Ευρωπαίων θα είναι μουσουλμάνοι το 2030," ενώ οι μουσουλμάνοι στις ΗΠΑ θα φτάσουν μέχρι και 4,1 τοις εκατό του πληθυσμού από τα μέσα του αιώνα, ξεπερνώντας πολύ τον αριθμό των Εβραίων.
       
Η έρευνα περιέλαβε και τη στάση των Αμερικανών απέναντι στο μουσουλμάνους και το Ισλάμ με τη συγκεκριμένη θρησκεία να συγκεντρώνει 52 βαθμούς τους 100, κατά 2 βαθμούς υψηλοτέρα από τους άθεους (50%). Στην Ευρώπη τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι περισσότεροι πολίτες στην Ουγγαρία, την Ιταλία, την Πολωνία και την Ελλάδα, βλέπουν τους μουσουλμάνους "αρνητικά", ενώ οι αρνητικές συμπεριφορές είναι πολύ λιγότερο συχνές στη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη, όπου υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερος μουσουλμανικός πληθυσμός.

Πηγή: www. rt.com

Δευτέρα 6 Απριλίου 2020

Υπάρχει η «Αγία Τριάδα στην Αγία Γραφή;




Υπάρχει η «Αγία Τριάδα στην Αγία Γραφή;







Η Τριάδα ορίζεται ως «το μυστήριο του ενός Θεού σε τρία πρόσωπα, ίσα και συναιώνια σε όλα τα πράγματα»1. Όμως, ούτε η λέξη «τριάδα», ούτε αυτή η συγκεκριμένη δοξασία υπάρχει στην Καινή Διαθήκη.2

Στην Αγγλία το 1550 η Εκκλησία έκαψε ζωντανή την Joan Bocher επειδή αρνήθηκε δημόσια την τριάδα. Η Εκκλησία, λοιπόν, έβγαλε την εξής ανακοίνωση: «Η Bocher καταδικάστηκε για δημόσια βλασφημία επειδή αρνήθηκε την τριάδα». Η άρνηση της τριάδας θεωρείται από την Εκκλησία ως η μόνη παράβαση που είναι ασυγχώρητη από την εποχή του πολέμου της εναντίον του Αρειανισμού»3.  

Για να κάνουμε το ζήτημα ακόμα πιο σοβαρό, ας παραθέσουμε μια ερώτηση που την κάνουν συχνά οι σπουδαστές της θεολογίας: «Πώς μπορεί κάποιος να κηρύξει την τριάδα;». Βέβαια, αυτή η ερώτηση αποτελεί ένδειξη της σύγχυσης που υπάρχει όχι μόνο στους σπουδαστές, αλλά και σε πολλούς άλλους ανθρώπους που ψάχνουν και θέλουν να βρούνε την αλήθεια. Αν «Τριάδα» σημαίνει εδώ την τριαδική θεολογία, η καλύτερη απάντηση θα ήταν να μην την κηρύττεις καθόλου . . . γιατί στο κήρυγμα και ειδικότερα στις Γραφικές παροτρύνσεις, τη θέση έχει ο Λόγος του Θεού, και όχι η θεολογική του ανάπτυξη.




Σύμφωνα με την Encyclopedia Britannica «Η δοξασία της τριάδας σχηματίστηκε σταδιακά στη διάρκεια αρκετών αιώνων και μέσα από πολλές διαμάχες»4. Κι εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Είναι αυτή η δοξασία μια άμεση, ευκρινής αποκάλυψη από τον Θεό; Και πώς είναι δυνατό να στέκει ο ισχυρισμός ότι η δοξασία αυτή είναι αποκάλυψη της Αγίας Γραφής;

Μια παραστατική δήλωση που χρησιμοποιούν συχνά οι θεολόγοι της Εκκλησίας για να υποστηρίξουν την τριάδα είναι η εντολή που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του να κάνουν κι αυτοί μαθητές, «βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». (Ματθαίος, 28:19). Αυτή η περικοπή αναφέρει βέβαια τρεις οντότητες, αλλά δεν λέει ότι είναι τρία πρόσωπα ούτε ότι είναι όλες ένα. Βέβαια, ξέρουμε το όνομα του Πατέρα και του Γιου, αλλά ποιο είναι το όνομα του αγίου πνεύματος; Αυτό οδηγεί στο εξής ερώτημα :



Είναι το Άγιο Πνεύμα Πρόσωπο;





Το γεγονός ότι τίποτα στην Αγία Γραφή δεν δείχνει ότι το άγιο πνεύμα έχει προσωπικό όνομα, δεν μπορεί παρά να υπονοεί πως σίγουρα αυτό να μην είναι πρόσωπο. Ίσως, επίσης, να αναρωτηθείτε: Έχει δει κανείς το άγιο πνεύμα; Ναι, Λοιπόν, στο βάφτισμα του Ιησού παρουσιάστηκε σαν περιστέρι και στην Πεντηκοστή σαν γλώσσες φωτιάς. (Ματθαίος, 3:16· Πράξεις, 2:3, 4)5. Αν είναι πρόσωπο, γιατί δεν εμφανίστηκε σαν πρόσωπο; Και αν το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο, τότε τι είναι; Χωρίς αμφιβολία, είναι η ενεργός δύναμη από τον Θεό, που την Πεντηκοστή «εκχύθηκε» πάνω στους μαθητές. (Πράξεις, 2:17, 18). Μέσω αυτής της ενεργούς δύναμης, ο Θεός εκτέλεσε τις δημιουργικές του πράξεις: «πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων». (Γένεσις, 1:2). Η ίδια αυτή ενεργός δύναμη ενέπνευσε τους συγγραφείς της Αγίας Γραφής (2 Τιμόθεον, 3:16).

Σε κανένα, όμως, από τα πρώτα χειρόγραφα εκείνων των συγγραφέων αναφέρεται το άγιο πνεύμα ως πρόσωπο. Έτσι, δεν αποκαλύπτει ούτε και το τελευταίο ακόμα βιβλίο της Αγίας Γραφής ότι υπάρχουν τρία πρόσωπα σε ένα θεό. Αυτό εγείρει μια ακόμα σημαντική απορία:

Η δοξασία της τριάδας έχει περιγραφεί ως «η κεντρική δοξασία της χριστιανικής θρησκείας». Αν αλήθευε αυτό, γιατί δεν το αποκάλυψε ο Ιησούς όταν ήταν στη γη; Οι μαθητές του, πίστευαν ότι ο Θεός (Αλάχα στην Αραμαϊκή γλώσσα του Ιησού και Ελάχα στην Εβραϊκή) είναι μοναδικός, αφού ήταν Ισραηλίτες. Ακόμα και μέχρι σήμερα οι Ιουδαίοι παραθέτουν τα λόγια του εδαφίου (Δευτερονόμιον, 6:4): «Άκουε, Ισραήλ· Ο Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος». Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη στις Εβραϊκές Γραφές ότι το Υπέρτατο Ον είναι σε τρία πρόσωπα. Με το δίκιο σας, λοιπόν, κάλλιστα να αναρωτιέστε: ‘Αν αυτό ήταν αλήθεια, γιατί έγινε δόγμα αυτή η «κεντρική δοξασία» της χριστιανικής θρησκείας; Η απάντηση είναι απλή: Η δοξασία αυτή δεν έγινε δόγμα παρά μόνο τον τέταρτο αιώνα, και αυτό μετά, αρχικά, από πικρές λογομαχίες που προκάλεσαν μεγάλης έκτασης σύγχυση και τελικά επιβλήθηκε με το ξίφος, εξοντώνοντας όλους εκείνους τους αρνητές αυτού του καινούριου δόγματος!

Μερικοί προβάλλουν το επιχείρημα: Αλλά ο Ιησούς είπε: «Εγώ και ο Πατήρ έν είμεθα». (Ιωάννης, 10:30). Αυτό είναι αλήθεια. Με ποια έννοια, όμως, είναι; Ο ίδιος ο Ιησούς το διευκρίνισε αυτό αργότερα, λέγοντας στην προσευχή του: «Πάτερ άγιε, φύλαξον αυτούς [τους μαθητές του] . . . δια να ήναι έν καθώς ημείς είμεθα έν». (Ιωάννης, 17:11, 22). Άρα, η ενότητα του Πατέρα και του Γιου είναι ίδια με την ενότητα που υπάρχει ανάμεσα στους αληθινούς ακολούθους του Χριστού, δηλαδή αρμονία στο σκοπό και στη συνεργασία.

Και πάλι, μερικοί μπορεί να πουν ότι, αν και ο Ιησούς δεν μίλησε για τη δοξασία της τριάδας, μίλησε γι’ αυτήν ο απόστολος Ιωάννης στο εδάφιο (1 Ιωάννου, 5:7), το οποίο λέει: «Διότι τρεις είναι οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις είναι έν». 



Όμως, οι περισσότερες σύγχρονες μεταφράσεις παραλείπουν αυτή την περικοπή. Γιατί; Η καθολική Jerusalem Bible εξηγεί σε μια υποσημείωση ότι αυτό το εδάφιο δεν βρίσκεται σε κανένα από τα πρώτα ελληνικά ή τα πιο έγκυρα λατινικά χειρόγραφα της Αγίας Γραφής. Είναι νόθο. Χωρίς αμφιβολία προστέθηκε σε μια προσπάθεια να υποστηριχτεί η τριάδα.

Όπως μπορείτε να δείτε στη Αγία Γραφή, ο απόστολος Παύλος στα αρχικά λόγια των επιστολών του χρησιμοποιεί συχνά εκφράσεις όπως: «Χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού». (Ρωμαίους, 1:7). Γιατί δεν αναφέρει το άγιο πνεύμα ως πρόσωπο; Επειδή ο Παύλος δεν ήξερε τίποτα για την «Αγία Τριάδα». Ο Ιάκωβος, ο Πέτρος και ο Ιωάννης χρησιμοποίησαν παρόμοιες εκφράσεις στις επιστολές τους, όπου και αυτοί επίσης δεν αναφέρουν το άγιο πνεύμα. Γιατί; Επειδή ούτε και αυτοί ήταν τριαδιστές. Το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο όπως είναι ο Θεός και ο Γιος του. Αλλά αφού ο Γιος είναι πρόσωπο, εγείρεται κι αυτό το ερώτημα:



Είναι η δοξασία της τριάδας επιβλαβής; Ναι. Αυτή η πλατιά διαδεδομένη δοξασία διαστρέφει τις απλές αλήθειες της Αγίας Γραφής ότι ο Θεός και μόνο είναι το Υπέρτατο Ον, ότι ο Ιησούς είναι ο Γιος6 του και ότι το άγιο πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού. Η δοξασία αυτή προκαλεί σύγχυση γιατί παρουσιάζει τον Θεό μέσα σε ένα πυκνό πέπλο μυστηρίου, πράγμα που οδηγεί σε πνευματικό σκοτάδι.

Η δοξασία της τριάδας δεν αναφέρεται στην Αγία Γραφή. Είναι μια «θεολογική ανάπτυξη» που σχηματίστηκε αιώνες μετά την εποχή του Ιησού και επιβλήθηκε με την απειλή του θανάτου στην πυρά. Έχει υποβιβάσει τη λατρεία του Υπέρτατου Όντος, διδάσκοντας πίστη σε ένα μυστήριο.



Το άγιο Πνεύμα είναι το δάκτυλο του Θεού!

«Δάκτυλος Θεού είναι τούτο»! παραδέχτηκαν οι μάγοι-ιερείς της Αιγύπτου όταν δεν τα κατάφεραν να μετατρέψουν τη σκόνη σε σκνίπες, όπως είχε κάνει προηγουμένως ο Μωυσής. (Έξοδος, 8:18, 19). Στο όρος Σινά, ο Θεός έδωσε στον Μωυσή «πλάκας λιθίνας γεγραμμένας με τον δάκτυλον του Θεού». (Έξοδος, 31:18). Επρόκειτο για ένα κατά γράμμα δάχτυλο; Όχι. Είναι καταφανές ότι ο Θεός, δεν έχει κατά γράμμα δάχτυλα. Τότε; Δυο συγγραφείς της Αγίας Γραφής, ο Λουκάς και ο Ματθαίος, μας δίνουν την εξήγηση. Ο ένας έγραψε ότι «δια του δακτύλου του Θεού», ο Ιησούς έβγαζε δαιμόνια. Ο άλλος εξήγησε ότι ο Ιησούς το έκανε αυτό «δια Πνεύματος Θεού». (Λουκάς, 11:20· Ματθαίος, 12:28). Έτσι, το άγιο πνεύμα είναι ο «δάκτυλος Θεού», το όργανο που ο Θεός χρησιμοποιεί για να εκπληρώνει το θέλημά του. Δεν είναι πρόσωπο, αλλά η ισχυρή ενεργός δύναμη του Θεού7.

---------------------------------------------------------------------------------

1 The Waverley Encyclopedia.

2 The New Encyclopedia Britannica (1981).

3   Ο όρος αρειανισμός αναφέρεται στις θεολογικές θέσεις που έγιναν ευρέως γνωστές από το θεολόγο και πρωτοπρεσβύτερο Άρειο (π.250-336), ο οποίος έζησε και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις αρχές του 4ου αιώνα. Η πιο αμφιλεγόμενη πτυχή των διδασκαλιών του Άρειου αφορούσε τη σχέση μεταξύ του Θεού Πατέρα και του προσώπου του Ιησού Χριστού με σημαντικές τριαδικές προεκτάσεις.

Οι θέσεις που προάσπισε ο Άρειος τόνιζαν ότι ο Ιησούς ήταν δημιούργημα και όχι υπόσταση του Θεού.

Ο Άρειος κατά κύριο λόγο υποστήριξε τη μοναρχία και την ενότητα του Θεού.

4 The New Encyclopedia Britannica (1981).

5 Αυτό αναφέρεται από τον ευαγγελιστή, αλλά ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Ιησού.  

6 «Γιός του Θεού» δεν σημαίνει κατά γράμμα γιός! Είναι καταφανές ότι ο Θεός, δεν έχει κατά γράμμα γιούς ή κόρες. Πρόκειται για τίτλο τιμής όπως βεβαιώνει ο ίδιος ο Χριστός (Ματθαίος, 5:9).

7 Η ενεργός δύναμη του Θεού μπορεί να παρουσιαστεί με διάφορες μορφές (άγγελος, όραμα ή έμπνευση).

Από πρόσφυγα σε γερουσιαστή στο Κογκρέσο!

  Η Ilhan Omar διέφυγε από τον εμφύλιο πόλεμο της Σομαλίας ως παιδί και πέρασε τέσσερα χρόνια σε καταυλισμό προσφύγων προτού η οικογένειά ...