Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

Πέντε γελοίες προκαταλήψεις που πιθανόν έχετε για το Ισλάμ


Πέντε γελοίες προκαταλήψεις που πιθανόν έχετε για το Ισλάμ


Του Jacopo della Quercia
December 20, 2010

Aπό το Cracked.com



Ένας συντηρητικός σχολιαστής, έγινε πρόσφατα πρωτοσέλιδο, επειδή υποστήριξε ότι 10 τοις εκατό των Μουσουλμάνων σ’ όλο τον κόσμο είναι τρομοκράτες. Ένας απίστευτος ισχυρισμός, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι αυτό ισούται με 150 εκατομμύρια τρομοκράτες και ότι αν ο καθένας απ’ αυτούς έκανε μια επίθεση με 40 τουλάχιστον θύματα, θα εξόντωνε όλους τους μη  μουσουλμάνους πάνω στη γη.
Είτε δεν είναι όλοι τους τόσο αφοσιωμένοι στην τρομοκρατία, είτε ο ισχυρισμός είναι τελείως μπαρούφα.

5. Αν είσαι Μουσουλμάνα, είσαι υποχρεωμένη να φοράς τη μαντήλα



Για εκατομμύρια ανθρώπους στη Δύση, όταν τους λες «Ισλάμ» η πρώτη εικόνα που τους έρχεται στο μυαλό είναι αυτή:



Μια αδιάβροχη βερσιόν για δύο άτομα θα πουλούσε τρελλά
Μια γυναίκα καλυμένη από πάνω ως κάτω με μια μπούργκα. Η αλήθεια είναι, ότι αν ξαφνικά μάζευες όλες τις Μουσουλμάνες του πλανήτη μέσα σ’ ένα γιγάντιο δωμάτιο και ήθελες να πετάξεις μια μπάλα του ποδοσφαίρου σε κάποια που φοράει μπούργκα, θα ήταν εντελώς αδύνατο να κάνεις την πάσα.
Αλλά όλο αυτό το «κρύψ’τες κάτω απ’ τη μαντήλα» είναι πολύ σημαντικό για τις μουσουλμανικές κοινότητες, αλλιώς η Ευρώπη δεν θα τρωγόταν τόσο πολύ μ’ αυτό, απαγορεύοντας τη μαντήλα κι όλα τα σχετικά; Σωστά;



Κοιτάξτε τις, συνομωτούν νέες μεθόδους για να οδηγούν σα χελώνες στη λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας
Κι έπειτα, όλοι ξέρουμε ότι το Ισλάμ μισεί τις γυναίκες – και μόνο το γεγονός, ότι η Σαουδική Αραβία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που πράγματι απαγορεύει στις γυναίκες να οδηγούν, ή ότι μόνο χώρες με πλειοψηφία Μουσουλμανικού πληθυσμού χρησιμοποιούν ακόμα το θάνατο δια λιθοβολισμού ως τιμωρία για τη μοιχεία, το αποδεικνύει, έτσι δεν είναι;

Αλλά στην πραγματικότητα …

Το να πιστεύεις ότι όλες οι Μουσουλμάνες είναι υποχρεωμένες να ντύνονται έτσι …



… είναι σα να πιστεύεις ότι όλες οι Χριστιανές είναι υποχρεωμένες να ντύνονται έτσι:



Φωτογραφία που απεικονίζει μία από τις διάφορες Χριστιανικές αιρέσεις, που απαιτεί από τις γυναίκες να ντύνονται όπως στο Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι.
Έτσι για παράδειγμα, στη Γαλλία ζουν περίπου 3 εκατομμύρια Μουσουλμάνες. Η Γαλλική αστυνομία αποφάσισε να υπολογίσει πόσες απ’ αυτές φοράνε μπούρκες ή/και νικάμπ βρήκε ότι ο αριθμός τους είναι … 367.



Κι απ’ την άλλη μεριά, αυτοί ήταν γάλλοι αστυνομικοί.
Όχι  367.000 αλλά 367, ένας αριθμός τόσο μικρός, που από στατιστική άποψη, είναι στα όρια για να θεωρηθεί  «περιθώριο λάθους». Και όσον αφορά στην υπόλοιπη Ευρώπη, τα νούμερα είναι ακόμα πιο καταστραφικά για τις πωλήσεις μπούργκας (για παράδειγμα, από τις 500.000 Μουσουλμάνες του Βελγίου, μόνο μερικές δωδεκάδες φοράνε την μπούργκα.)
Ναι, υπάρχουν χώρες στη Μέση Ανατολή όπου οι μαντήλες είναι υποχρεωτικές από το νόμο (συγκεκριμένα το Ιράν και η Σαουδική Αραβία) και συνολικά οι Μουσουλμάνες σ’ αυτές τις χώρες αποτελούν λιγότερο από το 5 τοις εκατό των μουσουλμάνων γυναικών παγκοσμίως. Στην πραγματικότητα οι μουσουλμανικές χώρες που απαγορεύουν εντελώς τη μαντήλα, είναι περισσότερες απ’ αυτές στις οποίες είναι υποχρεωτική. Μπορούν να το κάνουν αυτό, γιατί το να φοράς μαντήλα δεν είναι υποχρεωτικό στο Ισλάμ αλλά περισσότερο είναι ένα έθιμο, που εξαρτάται από το που ζεις, και ποιος κυβερνά εκεί.



Το ίδιο που ισχύει και για τα μποξεράκια.
Και μια και είμαστε στο θέμα, δείτε κι ένα άλλο στατιστικό στοιχείο: Από τα πέντε πολυπληθέστερα έθνη με μουσουλμανική πλειοψηφία, τα τέσσερα έχουν γυναίκες αρχηγούς κράτους.
Είναι λοιπόν μια φανταστική ευκαιρία το 2012, που η Σάρα Πάλιν θα κάνει την προεκλογική της εκστρατεία (το άρθρο είναι γραμμένο το 2010) να κάνει εκστρατεία για να πετύχει κάτι που οι Μουσουλμάνες γυναίκες έχουν ήδη κατακτήσει.



4. Οι Iδρυτικοί Πατέρες των Ηνωμένων Πολιτειών ποτέ δε θα ανέχονταν αυτές  τις ανοησίες των Μουσουλμάνων.



Είναι εύκολο να αγορεύεις και να κομπάζεις δημόσια για τι «νομίζεις» ότι θα σκέφτονταν οι Ιδρυτικοί Πατέρες για τις άθεες, πολυπολιτισμικές ΗΠΑ σήμερα. Κι έπειτα, αυτοί ήταν Χριστιανοί, θεοφοβούμενοι, ρε γαμώτο. Σίγουρα δεν θα δείχνανε όλη αυτή την ανεκτικότητα γι’ αυτές τις τρομοκρατικές θρησκείες.



O Thomas Jefferson, δευτερόλεπτα πρωτού ανέβει στον αέρα πάνω σ’ ένα τεράστιο αετό και κλωτσήσει εναερίως τον Σαλαντίν.
Είναι καλό που κάποιοι Αμερικάνοι υποστηρίζουν τις καλές παλιομοδίτικες Αμερικάνικες αξίες και περνάνε νόμους που απαγορεύουν στον Ισλαμικό νόμο να κατακτήσει τις ΗΠΑ, επειδή αυτό πρόκειται να γίνει από ώρα σε ώρα! Κάπου εκεί έξω, ο Thomas Jefferson χαμογελάει στον τάφο του!

Αλλά στην πραγματικότητα …

Παρότι ήταν ένθερμοι Χριστιανοί (ή θεϊστές, τέλος πάντων), πολλοί από τους Ιδρυτικούς Πατέρες, είχαν έναν υγιή θαυμασμό για τη Μουσουλμανική πίστη. Ο Thomas Jefferson, για παράδειγμα, ήταν αυτοδίδαχτος της Αραβικής, την οποία έμαθε χρησιμοποιώντας ένα αντίτυπο του Κορανίου, και υπήρξε οικοδεσπότης στο πρώτο Ιφτάρ που έγινε στον Λευκό Οίκο σε Ραμαζάνι.



Ο Jefferson πίστευε στην ανάδειξη της νοστιμιάς όλων των θρησκειών του κόσμου.
Ο John Adams εξήρε τον Προφήτη του Ισλάμ Μωάμεθ ως έναν από τους σπουδαιότερους «ερευνητές της αλήθειας». Ο Benjamine Rush, που ήταν τόσο Χριστιανός που ήθελε να υπάρχει η Βίβλος σε κάθε σχολείο, είπε επίσης ότι θα προτιμούσε να εμφυσήσουμε τις απόψεις του Κομφούκιου ή του Μωάμεθ στη νεολαία μας, παρά να τη βλέπει να μεγαλώνει χωρίς «κανένα σύστημα θρησκευτικών αξιών.» Ο Benjamine Franklin δήλωσε κάποτε: “Aν ο Μουφτής της Κωνσταντινούπολης ήθελε να έλθει με σκοπό να κηρύξει τον Μωαμεθανισμό σε μας, θα του προσφέραμε έναν άμβωνα για να το κάνει.» Και αυτός ακόμα, ο George Washington αυτοπροσώπως, προσκάλεσε τους Μουσουλμάνους να έλθουν να εργαστούν γι’ αυτόν στο όρος Vernon.
Μα τότε λοιπόν, γιατί όλη αυτή η σχέση αγάπης, ανάμεσα στους Ιδρυτικούς Πατέρες και στους Μουσουλμάνους; Πιθανόν επειδή ο Σουλτάνος Muhammad ben Abdallah του Μαρόκου ήταν η πρώτη προσωπικότητα στον κόσμο που αναγνώρισε την ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από τη Μεγάλη Βρεττανία το 1777.  Άλλος ένας λόγος ήταν ότι οι Ιδρυτικοί Πατέρες ήταν αρκετά έξυπνοι ώστε να ξέρουν τη διάκριση ανάμεσα στους τρομοκράτες και σε οποιονδήποτε άλλον σ’ολόκληρο τον καταραμένο αυτό πλανήτη, όπως δήλωσαν στην Συνθήκη της Τρίπολης το 1797. Ήταν αυτή η συμφωνία με την οποία οι ΗΠΑ διακήρυξαν: “H κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής δεν εγκαθιδρύεται, σε καμία περίπτωση, με βάση τη Χριστιανική Θρησκεία, καθώς δεν εμπεριέχει χαρακτηριστικά εχθρότητας εναντίον των νόμων, της θρησκείας ή της ευημερίας των Μουσουλμάνων.»



3. «Μουσουλμάνοι» ίσον «Άραβες»



Θυμάστε εκείνη την τρελή κυρία με τα μαλλιά του Einstein που ρώτησε τον John McCain αν ο Barack Obama ήταν Άραβας; Όχι; Να σας φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη, τότε.



Η στιγμή που ο John McCain συνειδητοποίησε ότι δε θα γινόταν ποτέ, μα ποτέ, πρόεδρος.
Είμαστε πρόθυμοι να στοιχηματίσουμε ότι υπάρχουν περισσότερες από 20 % πιθανότητες αυτή η γυναίκα να ήθελε να πει «Μουσουλμάνος» αλλά κατά λάθος είπε «Άραβας» επειδή, είναι το ίδιο, έτσι; Κι αν ακόμα δεν ανήκετε στο Κόμμα του Τσαγιού, ώστε να είστε σίγουροι ότι «Άραβας» και «Μουσουλμάνος» είναι ακριβώς το ίδιο, ίσως να πιστεύετε κάτι παρεμφερές: Ότι οι μη-Εβραίοι Μεσανατολίτες είναι Μουσουλμάνοι και ότι οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι ζουν στη Μέση Ανατολή.

Αλλά στην πραγματικότητα …

Μόνο περίπου 20 τοις εκατό ολόκληρου του μουσουλμανικού πληθυσμού στον κόσμο είναι Άραβες ή Βορειοαφρικανοί. Συγκριτικά, σχεδόν 22 τοις εκατό του παγκόσμιου χριστιανικού πληθυσμού είναι Αφρικανοί, κι όμως όταν κάποιος λέει «Χριστιανός», δεν σου έρχεται αυτόματα στο μυαλό κάποιος από την Αφρική. Εξισώνοντας τους «Μουσουλμάνους» με τους «Άραβες» είναι το ίδιο άτοπο.



Ενώ εμείς στη Δύση έχουμε προγραμματιστεί να συσχετίζουμε το Ισλάμ με τη Μέση Ανατολή, ένα τεράστιο 61,9 τοις εκατό όλων των Μουσουλμάνων – δηλαδή μια υπερ-πλειοψηφία – δεν ζει καθόλου στη Μέση Ανατολή’ οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι ζουν στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού. Μόνο η Ινδονησία είναι πατρίδα περισσότερων από 200 εκατομμύρια Μουσουλμάνους, και η Ινδική υποήπειρος έχει χονδρικά μισό δισεκατομμύρο Μουσουλμάνους.
Λειτουργεί και ανάποδα. Για παράδειγμα, αν σκεφτείτε ότι να είσαι Άραβας σημαίνει ότι είσαι Μουσουλμάνος στις μέρες μας, λυπούμαστε που θα σας απογοητεύσουμε. Τουλάχιστον ένα 10 τοις εκατό του Αραβικού πληθυσμού στον κόσμο είναι Χριστιανοί (αυτό σημαίνει πάνω από 14 εκατομμύρια ανθρώπους).  Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν 1 εκατομμύριο περισσότεροι Άραβες Χριστιανοί από, πως να το θέσουμε … ολόκληρο τον Εβραϊκό πληθυσμό του κόσμου.

2. Οι Δυτικές Κουλτούρες είναι πολύ περισσότερο ανθρωπιστικές από αυτή των αιμοδιψών Μουσουλμάνων.



Ακόμα και πριν απ’ όλο αυτό το θέμα με την τρομοκρατία, το Ισλάμ είχε μια φήμη βίας στη Δύση. Εν μέρει, αυτό συνέβη εξ αιτίας της απότομης ανόδου του Ισλάμ στον κόσμο. Για παράδειγμα, ενώ χρειάστηκαν 1000 χρόνια για να διαδοθεί στην Ινδία ο Ινδουϊσμός, και 400 χρόνια για να μετατραπεί ο Χριστιανισμός από καταδιωκόμενη αίρεση σε επίσημη θρησκεία του κράτους, το Ισλάμ ξεκίνησε από την επιφοίτηση ενός τύπου και εξελίχθηκε στην κυρίαρχη πολιτική και θρησκευτική δύναμη της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής μέσα σε διάστημα μόνο 100 χρόνων.
Πολλοί άνθρωποι λοιπόν έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένας είναι ο λόγος που αυτή η θρησκεία διαδίδεται σαν ιερή φωτιά: το σπαθί. Το επόμενο λογικό άλμα σύμφωνα μ’ αυτή την οπτική είναι ότι σαν άνθρωποι, οι Μουσουλμάνοι θα πρέπει να είναι βίαιοι και βάρβαροι κατακτητές. Ακόμα και πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, η δημοφιλέστερη απεικόνισή τους ήταν αυτή:



Αλλά στην πραγματικότητα ..

Ο Μωάμεθ έθεσε κάποιους αρκετά προοδευτικούς κανόνες για τις εχθροπραξίες, και οι μεσαιωνικοί Μουσουλμάνοι συμπεριφέρονταν πολύ καλύτερα από τους Χριστιανούς στον πόλεμο. Ειδικά από τη στιγμή που ο ίδιος Μωάμεθ εξέδωσε «έναν αυστηρό κώδικα συμπεριφοράς για τους πολεμιστές του Ισλάμ» που περιλάμβανε:
  • Απαγορευόταν να φονεύονται γυναίκες, παιδιά ή αθώοι – στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν ερημίτες, μοναχοί ή άλλοι θρησκευτικοί ηγέτες που χαρακτηρίζονταν μη μάχιμοι.
  • Απαγορεύονταν οι αδικαιολόγητες σφαγές αγελάδων ή άλλων ζώων.
  • Απαγορευόταν η πυρπόληση ή καταστροφή δέντρων και περιβολιών’ και
  • Απαγορευόταν η καταστροφή πηγαδιών.



Εν συντομία, ο Μωάμεθ ήθελε τα στρατεύματά του να πολεμάνε εντελώς σαν χίππις. Κατά τη διάρκεια του Σκοτεινού Μεσαίωνα. Και αυτό έκαναν.
Αλλά οι μεγαλύτερες εδαφικές κατακτήσεις συνέβησαν μετά το θάνατο του Μωάμεθ, σωστά;  Ίσως τότε να ήταν, που το Ισλάμ απόκτησε την αιμοδιψή φήμη του; Όχι ακριβώς. Ο διάδοχός του κωδικοποίησε τους υπάρχοντες κανόνες και τους καθιέρωσε για το στρατό του. Το οποίο πιθανόν εξηγεί το λόγο, για τον οποίο όταν ο Μουσουλμανικός στρατός κατέκτησε την Ευρώπη «εκδήλωσε τέτοιο βαθμό ανεκτικότητας που θα ντρόπιαζε πολλά Χριστιανικά έθνη,» σύμφωνα με τα λόγια ενός ειδικού.



Συν το ότι χτίσανε ένα σωρό φίνα κτίρια.
Ενώ λοιπόν οι Χριστιανοί σταυροφόροι αποκεφάλιζαν τους εχθρούς τους και έριχναν τα κεφάλια τους σε τεράστια σακιά, οι Μουσουλμάνοι συνάδελφοί τους είχαν έναν ολόκληρο κώδικα τιμής που τους οδήγησε να σιτίζουν τους στρατούς των νικημένων εχθρών τους.

1. Το Ισλάμ έχει μείνει στο Μεσαίωνα.



Yπάρχουν πράγματι τρία μεγάλα αρνητικά στερεότυπα για το Ισλάμ – ότι μισεί τις γυναίκες, ότι είναι βίαιο και ότι σιχαίνεται οποιοδήποτε είδος επιστημονικής προόδου. Έχουμε καλύψει ήδη τα δύο, αλλά πως να επιχειρηματολογήσεις για το τρίτο; Οι κυβερνήσεις τους βασίζονται σε αρχαία θρησκευτικά κείμενα! Και ποιες αρρώστιες έχει θεραπεύσει το Ιράν;



Ρε παιδιά θα έπρεπε τουλάχιστον να μπορείτε να θεραπεύετε τον έρπη ή κάτι άλλο …

Αλλά στην πραγματικότητα …

Με τον ίδιο τρόπο που δεν είναι όλοι οι Χριστιανοί Young Earth Creationists*  πολλοί σύγχρονοι Μουσουλμάνοι είναι ανοιχτοί στην ερμηνεία του Κορανίου. Μάλιστα, 45 τοις εκατό των Αμερικάνων Μουσουλμάνων σε μία δημοσκόπηση, δήλωσαν ότι θεωρούν την εξελικτική θεωρία ως «την καλύτερη εξήγηση για την προέλευση της ανθρώπινης ζωής στη Γη,» ποσοστό καθόλου ευκαταφρόνητο, αν λάβουμε υπόψη ότι μόνο το 24 τοις εκατό των Ευαγγελιστών Χριστιανών πιστεύουν το ίδιο. Το ποσοστό των Μουσουλμάνων που ασπάζεται την επιστημονική εξήγηση για την καταγωγή της ζωής ήταν περίπου το ίδιο και για το σύνολο των Αμερικάνων (48 τοις εκατό).



Αν τουλάχιστον μπορούσαν να επικοινωνούν τις απόψεις τους τόσο καλά όσο το κάνουμε εμείς …
Και επίσης έχουν καταπληκτικά επιτεύγματα. Η επιστήμη και τα μαθηματικά όπως τα ξέρουμε, δεν θα υπήρχαν καν χωρίς το Ισλάμ. Η Χρυσή Εποχή του Ισλάμ έφερε κυριολεκτικά επανάσταση σε κάθε πεδίο της ανθρώπινης σκέψης και κατά τη διάρκειά της, ανακάλυψαν την άλγεβρα και ανέπτυξαν τα πάντα από τη γεωγραφία και την έρευνα στις τέχνες, μέχρι την αρχιτεκτονική, τη φιλοσοφία, τον αστικό σχεδιασμό, τη φαρμακολογία και την ιατρική.
Οι Μουσουλμάνοι στην πραγματικότητα μοιράστηκαν όλη αυτή την λαμπρή γνώση με τα τελείως οπισθοδρομικά βασίλεια της Χριστιανικής Ευρώπης, αφού τα Ισλαμικά χαλιφάτα γέμισαν κάθε χώρα που κατακτούσαν με σχολεία, βιβλιοθήκες, δημόσια έργα και με το πιο προηγμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας στον πλανήτη. Μάλιστα, έχει διατυπωθεί η υπόθεση ότι αν τα χαλιφάτα είχαν πετύχει τον σκοπό της κατάκτησης όλης της Ευρώπης, η Ιταλική Αναγέννηση δε θα ήταν αναγκαία.



Θα είχαμε γλυτώσει κι από το να βλέπουμε όλ’ αυτά τα πέη …

* Young Earth creationism (YEC) είναι η θρησκευτική πίστη ότι το Σύμπαν, η Γη και όλη η ζωή στη Γη δημιουργήθηκαν από το Θεό μέσα σε 6 ημέρες και διαφέρει από άλλες παρόμοιες θεωρίες στο ότι δέχεται μια κυριολεκτική ερμηνεία της Βίβλου σχετικά με την ηλικία της Γης. Αντιθέτως οι Old Earth creationists ερμηνεύουν τις 6 ημέρες της δημιουργίας από το Βιβλίο της Γένεσης μεταφορικά και δέχονται τους επιστημονικούς υπολογισμούς για την ηλικία της Γης και του σύμπαντος.

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020

Η αντιμετώπιση της ισλαμοφοβίας μέσα από την εκπαίδευση


Οδηγίες προς εκπαιδευτικούς για την καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων εναντίον των Μουσουλμάνων

Η αντιμετώπιση της ισλαμοφοβίας μέσα από την εκπαίδευση


Η ανάγκη να καταπολεμηθούν η μισαλλοδοξία και οι διακρίσεις εναντίον των Μουσουλμάνων αναγνωρίζεται από τον ΟΑΣΕ/OSCE, το Συμβούλιο της Ευρώπης και την UNESCO. Έτσι το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ (ODIHR), το Συμβούλιο της Ευρώπης και η UNESCO συνεργάστηκαν ώστε να διαμορφώσουν αυτές τις οδηγίες που στοχεύουν να στηρίξουν τους εκπαιδευτικούς στο να διακρίνουν τις εκδηλώσεις μισαλλοδοξίας και διακρίσεων εναντίον των Μουσουλμάνων στα σχολεία και να προσφέρουν ιδέες και εργαλεία για το πώς να αντιδρούν σε αυτό το φαινόμενο ώστε να αποτρέπεται η εμφάνισή του. 



Οι οδηγίες απευθύνονται στους εκπαιδευτικούς για να τους στηρίξουν στην καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων εναντίον των Μουσουλμάνων. Απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς αλλά και διαμορφωτές της εκπαιδευτικής πολιτικής και εκπροσώπους της, επιμορφωτές εκπαιδευτικών, διευθυντές σχολικών μονάδων, μέλη των επαγγελματικών ενώσεων εκπαιδευτικών και ΜΚΟ. Οι οδηγίες είναι αξιοποιήσιμες στην πρωτοβάθμια όσο και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ενώ μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε άτυπα εκπαιδευτικά πλαίσια. Η μισαλλοδοξία και οι διακρίσεις εναντίον των Μουσουλμάνων δεν είναι φαινόμενο καινούργιο. Επικαιροποιήθηκαν ωστόσο και εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά την κήρυξη του «Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας», την παγκόσμια οικονομική κρίση, την ανασφάλεια για τις εθνικές ταυτότητες και την αυξανόμενη ετερότητα σε πολλές χώρες. Αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν να αυξηθεί η εχθρότητα και ο φόβος απέναντι στους Μουσουλμάνους και το Ισλάμ, που συχνά καλλιεργούν μερίδα των ΜΜΕ και ένας ορισμένος πολιτικός λόγος. Οι Μουσουλμάνοι συχνά περιγράφονται σαν εξτρεμιστές που απειλούν την ασφάλεια και την ειρήνη των άλλων. Ιδεολογίες βασισμένες στη διαίρεση «εμείς» και «οι άλλοι» ενισχύουν την προκατάληψη που εμφανίζει τους Μουσουλμάνους σαν «εχθρούς». Η προκατάληψη αυτή πηγάζει από την απουσία κοινής ιστορίας και από την άγνοια για τις διαφορετικές κουλτούρες και θρησκείες. Εξαιτίας αυτών των στερεοτύπων, οι Μουσουλμάνοι υφίστανται διακρίσεις που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν: λεκτική και σωματική βία, θρησκευτική προκατάληψη, απουσία ίσων ευκαιριών στην εργασία, την κατοικία, την περίθαλψη και υγεία, την εκπαίδευση κι ακόμα απαγορεύσεις στην ελεύθερη άσκηση της θρησκείας τους. Οι Μουσουλμάνοι συχνά υφίστανται επιπλέον διακρίσεις που αφορούν όχι μόνο τη θρησκεία αλλά και την εθνότητα, την οικονομική κατάσταση, την ιδιότητα του πολίτη, το φύλο. Τα παραπάνω στερεότυπα επηρεάζουν όχι μόνο τους νέους αλλά και τους γονείς τους, καθώς επίσης εκπαιδευτικούς και άλλους εργαζόμενους στην εκπαίδευση. Αυτό το φαινόμενο αποτελεί νέα πρόκληση για την εκπαίδευση. Μολονότι δεν μπορούν οι εκπαιδευτικοί να επιλύσουν οι ίδιοι τις πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις ανάμεσα στις κοινότητες, μπορούν ωστόσο να παίξουν κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση των στάσεων και των συμπεριφορών των νέων. Οι προσεγγίσεις και πράξεις των εκπαιδευτικών και σχολικών διευθυντών μπορούν να έχουν αποφασιστική σημασία στη διάδοση και ενίσχυση του σεβασμού απέναντι στις διαφορές και της αμοιβαίας κατανόησης τόσο μέσα στα σχολεία όσο και στην ευρύτερη κοινωνία. Η συνεργασία τους με τα ΜΜΕ και την κοινωνία των πολιτών μπορεί επίσης να ενδυναμώσει την κοινωνική αλλαγή που επιδιώκει η εκπαίδευση σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

Η προβολή και προώθηση της αλληλοκατανόησης και του σεβασμού των διαφορών, με παράλληλη την καταπολέμηση όλων των μορφών μισαλλοδοξίας και διακρίσεων, πρέπει σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε να είναι μεγάλη προτεραιότητα της διεθνούς κοινότητας με στόχο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας σε παγκόσμιο όσο και σε τοπικό επίπεδο. Οι στάσεις και εντάσεις που οδηγούν σε ενδοκοινοτικές συγκρούσεις συχνά οφείλονται σε στερεότυπα και παρανοήσεις. Μια από τις πιο μεγάλες προκλήσεις της εποχής είναι η διάδοση γνώσεων με στόχο την κατανόηση της κάθε διαφορετικής κουλτούρας. Απέναντι σε αυτή την πρόκληση των καιρών, οι εκπαιδευτικοί ασκούν θεμελιώδη ρόλο. Αναγνωρίζοντας τα παραπάνω, η διεθνής κοινότητα έχει επανειλημμένα ασχοληθεί με την καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων μέσα από την εκπαίδευση. Η Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Ρατσιστικών Διακρίσεων του ΟΗΕ του 1969 καλεί τα κράτη να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν αποτελεσματικά μέτρα στο πεδίο της εκπαίδευσης, τα οποία θα καταπολεμούν τις προκαταλήψεις που γεννούν τις διακρίσεις και θα προωθούν την κατανόηση, την ανοχή και τη φιλία ανάμεσα σε έθνη και εθνοτικές ομάδες. Η Οδηγία του Εκπαιδευτικού, Επιστημονικού και Πολιτιστικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) του 1974, για την Εκπαίδευση με στόχο τη διεθνή Αμοιβαία Κατανόηση, τη Συνεργασία και την Ειρήνη που σχετίζεται με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Βασικές Ελευθερίες, τονίζει τον καθοριστικό ρόλο της εκπαίδευσης στην καλλιέργεια μιας κουλτούρας της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) το 2005 στη Λιουμπλιάνα ενθαρρύνει τα δημόσια και ιδιωτικά εκπαιδευτικά προγράμματα που διαδίδουν την ανοχή και καταπολεμούν τις διακρίσεις καθώς και αυξάνουν μέσα από την εκπαίδευση τη δημόσια αναγνώριση ότι η μισαλλοδοξία και οι διακρίσεις υπάρχουν και ότι είναι απαράδεκτες. Η «Λευκή Βίβλος για τον Διαπολιτισμικό Διάλογο» του 2008 του Συμβουλίου της Ευρώπης προβάλλει ως αναγκαία την ευρύτατη από κοινού προσπάθεια διαχείρισης της πολιτισμικής ετερότητας και τονίζει τη σημασία που έχουν η εκμάθηση και η διδασκαλία της ικανότητας συμμετοχής στο διαπολιτισμικό περιβάλλον. 

Η Χάρτα του 2010 του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Εκπαίδευση για τη Δημοκρατική Ιδιότητα του Πολίτη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να καλλιεργήσουν τις εκπαιδευτικές προσεγγίσεις που στοχεύουν στην καταπολέμηση των διακρίσεων και της βίας.


Τέλος, ελπίζω ότι οι οδηγίες αυτές θα χρησιμοποιηθούν ευρύτερα στην οργάνωση και την εφαρμογή προγραμμάτων επιμόρφωσης εν ενεργεία και μελλοντικών εκπαιδευτικών στον Ελλαδικό χώρο.

Κατεβάστε τις "οδηγίες" σε μορφή PDF εδώ.


Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

Το Κοράνι και η Επιστήμη: Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Το Κοράνι και η Επιστήμη

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ



Από την εξέταση της Δημιουργίας, όπως περιγράφεται στο Κοράνι, προκύπτει μια εξαιρετικά σημαντική γενική αντίληψη: η αφήγηση του Κορανίου είναι αρκετά διαφορετική από τη Βιβλική αφήγηση. Αυτή η άποψη έρχεται σε αντίθεση με τους παραλληλισμούς που συχνά έχουν γίνει εσφαλμένα από τους δυτικούς συγγραφείς για να τονίζουν την ομοιότητα μεταξύ των δύο κειμένων. Να τονίσει κανείς μόνο τις ομοιότητες, αγνοώντας σιωπηρά τις προφανείς διαφορές, είναι μια στρέβλωση της πραγματικότητας. Υπάρχει, ίσως, ένας λόγος γι ' αυτό.
Όταν μιλάμε για τη Δημιουργία, υπάρχει μια ισχυρή τάση στη Δύση να ισχυρίζονται ότι ο Προφήτης Μωάμεθ αντέγραψε τις γενικές κατευθύνσεις που αναφέρονται στο Κοράνι από τη Βίβλο. Σίγουρα μπορούμε να συγκρίνουμε τις έξι ημέρες της Δημιουργίας όπως περιγράφεται στη Βίβλο, συν μια επιπλέον ημέρα για ξεκούραση το Σάββατο του Θεού, με αυτό το στίχο από το Κοράνι:
«Ο Κύριός σου είναι ο Θεός που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη σε έξι μέρες.» (Κοράνι, 7:54).
Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι οι σύγχρονοι σχολιαστές τονίζουν την ερμηνεία της Αραβικής λέξης (αϊάμ), μία μετάφραση της οποίας είναι «ημέρες», που σημαίνει «μεγάλες περίοδοι» ή «χρόνοι» και όχι περίοδοι είκοσι τεσσάρων ωρών.
Αυτό που φαίνεται να είναι θεμελιώδους σημασίας για μένα είναι ότι, σε αντίθεση με την αφήγηση που περιέχεται στη Βίβλο, το Κοράνι δεν ορίζει μια ακολουθία για τη δημιουργία της γης και των ουρανών. Αναφέρεται τόσο στους ουρανούς πριν από τη γη και τη γη πριν από τους ουρανούς, όταν μιλά για τη δημιουργία γενικά, όπως σε αυτό το στίχο:
«Εκείνος (ο Θεός) είναι που δημιούργησε τη γη και τους ύψιστους ουρανούς»  (Κοράνι, 20:4).

Στην πραγματικότητα, η έννοια που προέρχεται από το Κοράνι είναι μια παράλληλη προσέγγιση στις ουράνιες και επίγειες εξελίξεις. Υπάρχουν επίσης βασικές πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη μιας αρχικής αέριας μάζας (ντουχάν) που είναι μοναδικές για το Κοράνι. Καθώς και περιγραφές των στοιχείων που, αν και στην αρχή συγχωνεύτηκαν (ράταγκα), στη συνέχεια χωρίστηκαν (φάταγκα). Οι ιδέες αυτές εκφράζονται στους εξής στίχους:
«Στη συνέχεια κατευθύνθηκε (ο Θεός) προς τον ουρανό όταν ήταν καπνός» (Κοράνι, 41:11).
«Δεν βλέπουν οι άπιστοι ότι οι ουρανοί και η γη ήταν μια ενωμένη οντότητα (μάζα) και Εμείς την διαχωρίσαμε;» (Κοράνι, 21:30).
Σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστήμη, η διαδικασία διαχωρισμού είχε ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό πολλαπλών κόσμων, μια έννοια που εμφανίζεται δεκάδες φορές στο Κοράνι. Για παράδειγμα, κοιτάξτε το πρώτο κεφάλαιο του Κορανίου: «Υμνήστε τον Θεό, τον άρχοντα των κόσμων.» (Κοράνι, 1:1).
Αυτές οι αναφορές του Κορανίου είναι σε τέλεια συμφωνία με τις σύγχρονες απόψεις για την ύπαρξη του πρωτογενούς νεφελώματος (Γαλαξιακή σκόνη), ακολουθούμενη από τον διαχωρισμό των στοιχείων που οδήγησαν στο σχηματισμό των γαλαξιών και στη συνέχεια των άστρων από τα οποία γεννήθηκαν οι πλανήτες. Αναφορά γίνεται επίσης στο Κοράνι σε μια ενδιάμεση δημιουργία μεταξύ των ουρανών και της γης, όπως φαίνεται από τον εξής στίχο:
«Ο Θεός είναι Αυτός που δημιούργησε τους ουρανούς, τη γη και τα όσα είναι μεταξύ τους...» (Κοράνι, 25:59).
Φαίνεται ότι αυτή η ενδιάμεση δημιουργία να αντιστοιχεί στη σύγχρονη ανακάλυψη γεφυρών ύλης που βρίσκονται εκτός των οργανωμένων αστρονομικών συστημάτων.
Αυτή η σύντομη έρευνα για τις αναφορές της Δημιουργίας στο Κοράνι μας δείχνει σαφώς πώς τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και οι δηλώσεις του Κορανίου συμφωνούν βασικά σε μεγάλο αριθμό σημείων. Αντίθετα, οι διαδοχικές φάσεις της δημιουργίας που αναφέρονται στο Βιβλικό κείμενο είναι εντελώς απαράδεκτες. Για παράδειγμα, στη Γένεση 1:9-19 η δημιουργία της γης (την 3η ημέρα) τοποθετείται πριν από εκείνη των ουρανών (την 4η ημέρα). Είναι καλά γνωστό γεγονός ότι ο πλανήτης μας προήλθε από το δικό του άστρο, τον ήλιο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πώς θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Μωάμεθ, ο υποτιθέμενος συγγραφέας του Κορανίου, άντλησε την έμπνευσή του από τη Βίβλο. Ένας τέτοιος ισχυρισμός θα σήμαινε ότι, από μόνος του, διόρθωσε το Βιβλικό κείμενο για να φτάσει στη σωστή έννοια σχετικά με το σχηματισμό του σύμπαντος. Ωστόσο, η σωστή έννοια επιτεύχθηκε από τους επιστήμονες πολλούς αιώνες μετά το θάνατό του.

Από το Βιβλίο του Γάλλου Καθηγητή Maurice Bucaille
Μετάφραση Δρ. Fachim Sarkas


Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ;


ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ;


Τα τελευταία χρόνια, με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις εξτρεμιστών «εξτρεμιστών ισλαμιστών» εναντίον χωρών της Δύσης, έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για το τι είναι και τι δεν είναι το Ισλάμ, τι πρεσβεύει και τι όχι. Αυτό που σίγουρα πολλοί αγνοούν είναι ότι το Ισλάμ απαγορεύει την βία και την έχθρα και παροτρύνει τους πιστούς του στην αγάπη, τον σεβασμό και την ειρηνική συμβίωση με όλους τους ανθρώπους άσχετα με το χρώμα, την εθνικότητα και το πιστεύω τους. Επίσης πολλοί δεν γνωρίζουν ότι το Ισλάμ δεν απορρίπτει την ύπαρξη του Ιησού και μάλιστα αναφέρεται σε αυτόν και στην μητέρα του στο Κοράνι με αγάπη και σεβασμό.



Ας δούμε 6 στοιχεία που πολύς κόσμος δεν γνωρίζει σχετικά με την ύπαρξη του Ιησού αλλά και της Παναγίας στο Ισλάμ: 


 1) Ο Ιησούς, η μητέρα Του, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ αναφέρονται στο Κοράνι (όπως επίσης ο Αδάμ, ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Μωυσής και άλλες βιβλικές προσωπικότητες). 

2) Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς (στα αραβικά αποκαλείται αλ Μασίχ Ίσα) ήταν ένας προφήτης του Θεού που γεννήθηκε από μία παρθένο (τη Μαρία) και θα επιστρέψει στη Γη πριν την Ημέρα της Κρίσης για να νικήσει τον «αντίχριστο», τον αλ-Μασίχ ανταζάλ, δοξασία που μοιάζει κάτι παραπάνω από αρκετά με την αντίστοιχη χριστιανική.  3) Η Μαρία (που στα αραβικά αποκαλείται Μάριαμ) έχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο Κοράνι αφιερωμένο σ′ εκείνη και για την ακρίβεια είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται με το όνομά της μέσα στο Κοράνι. 

4) Όπως και με όλους τους υπόλοιπους προφήτες και ο Μωάμεθ, έτσι και με τον Ιησού, οι μουσουλμάνοι εύχονται ειρήνη και ευλογία κάθε φορά που αναφέρονται στον Ιησού («Ειρήνη και ευλογία σ’ αυτόν»). 

                                                                                           

5) Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς πράγματι έκανε θαύματα με την άδεια και τη δύναμη του Θεού. Στο Κοράνι αναφέρονται αυτό που επαναφέρει την όραση στον τυφλό, η θεραπεία λεπρών, η ανάσταση νεκρών. 


6) Η ιστορία της γέννησης του Ιησού όπως είναι γραμμένη στο Κοράνι συνιστά επίσης την ιστορία του πρώτου του θαύματος, όταν μίλησε ως μωρό στην αγκαλιά της υπεραγίας μητέρας του στη συναγωγή και αποκάλεσε τον εαυτό του προφήτη του Θεού. Απ′ όλα τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι μπορεί οι μουσουλμάνοι να μην αντιμετωπίζουν τον Ιησού ως τον υιό του Θεού όμως τον θεωρούν ένα πολύ σημαντικό απόστολο του Θεού και τον σέβονται.  Γι′ αυτό και όσοι έχουν μελετήσει το Κοράνι ξέρουν και αναφέρουν με κάθε ευκαιρία ότι οι εξτρεμιστές που αιματοκυλούν την ανθρωπότητα στο όνομα του Θεού, δεν έχουν ιδέα τι πρεσβεύει η θρησκεία την οποία επικαλούνται. Αυτοί είναι πληρωμένοι μισθοφόροι των δυτικών μυστικών κέντρων και καμία σχέση έχουν με το Ισλάμ.


Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Ο Ζηλωτής: Ο Βίος Του Ιησού Του Ναζωραίου


Ένα βιβλίο που «πρέπει» να διαβάσουμε..


Ο Ζηλωτής: Ο Βίος Του Ιησού Του Ναζωραίου




Δύο χιλιάδες χρόνια πριν, ένας περιπλανώµενος Ιουδαίος, ιεροκήρυκας και θαυµατοποιός, διέσχισε απ’ άκρη σ’ άκρη τη Γαλιλαία, προσελκύοντας οπαδούς, για να ιδρύσει αυτό που εκείνος ονόµαζε «βασιλεία του Θεού». Το επαναστατικό κίνηµα που προκάλεσε ήταν τόσο απειλητικό για την καθεστηκυία τάξη, ώστε συνελήφθη, βασανίστηκε και εκτελέστηκε ως κοινός εγκληµατίας. Λίγες δεκαετίες µετά τον ταπεινωτικό θάνατό του, οι ακόλουθοί του έµελλε να τον ονοµάσουν Θεό. Ο Ρέζα Ασλάν υπογράφει µια προκλητική, συναρπαστική και απόλυτα εµπεριστατωµένη βιογραφία που θέτει σε αµφισβήτηση παλιές και βαθιά ριζωµένες αντιλήψεις για τον άνθρωπο που γνωρίζουµε ως Ιησού τον Ναζωραίο. Συγκρίνοντας και φωτίζοντας τον Ιησού των Ευαγγελίων µε τις ιστορικές πηγές, ο Ασλάν σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός άνδρα γεµάτου πίστη και πάθος, ο οποίος ωστόσο σπαράσσεται από αντιθέσεις: ένας άνδρας φιλειρηνικός ο οποίος παρακινούσε τους οπαδούς του να οπλιστούν µε σπαθιά! ένας εξορκιστής ο οποίος θεράπευε διά της πίστης και προέτρεπε τους µαθητές του να κρατούν µυστική την ταυτότητά του! και τέλος ο ανατρεπτικός «Βασιλιάς των Ιουδαίων», του οποίου η υπόσχεση να τους ελευθερώσει από τη Ρώµη δεν υλοποιήθηκε στη διάρκεια της σύντοµης ζωής του. Ο Ασλάν διερευνά τους λόγους για τους οποίους η πρωτοχριστιανική εκκλησία προτίµησε να διαδώσει µια εικόνα του Ιησού ως ενός φιλειρηνικού πνευµατικού δασκάλου και όχι ως ενός πολιτικά συνειδητού επαναστάτη. Και καταπιάνεται µε τον γρίφο του πώς ο Ιησούς κατανοούσε τον εαυτό του – µε το µυστήριο που βρίσκεται στο επίκεντρο όλης της µετέπειτα διαµάχης σχετικά µε τη θεότητά του. Ο Ζηλωτής προτείνει µια καινούρια θεώρηση µιας από τις σπουδαιότερες ιστορίες που ειπώθηκαν ποτέ, ενώ συνάµα επικυρώνει τη ριζοσπαστική και ρηξικέλευθη φύση της ζωής και της αποστολής του Ιησού της Ναζαρέτ. «Μια τολµηρή και εξαιρετικά τεκµηριωµένη αναθεώρηση της πιο σηµαντικής ζωής που βιώθηκε ποτέ». LAURENCE WRIGHT, βραβευµένος µε Πούλιτζερ συγγραφέας του Going Clear: Scientology, Hollywood, and the Prison of Belief Ο ΡΕΖΑ ΑΣΛΑΝ είναι διάσηµος συγγραφέας και θρησκειολόγος. Το πρώτο του βιβλίο, Ένας είναι ο Κύριος ο Θεός µου: Οι ρίζες, η εξέλιξη και το µέλλον του ισλάµ (Κέδρος, 2007), µεταφράστηκε σε δεκατρείς γλώσσες και χαρακτηρίστηκε ένα από τα σηµαντικότερα βιβλία της τελευταίας δεκαετίας. Είναι επίσης συγγραφέας του How to Win a Cosmic War: God, Globalization, and the End of the War on Terror, καθώς και επιµελητής του Tablet & Pen: Literary Landscapes from the Modern Middle East. Γεννηµένος στο Ιράν, ζει στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες µε τη γυναίκα του και τους δύο γιους του. Ο Ζηλωτής κυκλοφόρησε στην Αµερική το 2013 και µεταφράζεται σε περισσότερες από 35 γλώσσες, ενώ ετοιµάζεται η κινηµατογραφική µεταφορά του από τη Lionsgate. «Η ιστορία του Ιησού της Ναζαρέτ είναι εύλογα το αφήγηµα που επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλο την ανθρώπινη ιστορία. Εδώ ο Ρέζα Ασλάν γράφει µε παραστατικότητα και διορατικότητα για τη ζωή και τη σηµασία της µορφής την οποία δισεκατοµµύρια άνθρωποι ταύτισαν µε τον αναµενόµενο Μεσσία. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό και αποκαλυπτικό έργο, το οποίο τόσο οι πιστοί όσο και οι σκεπτικιστές θα βρουν εντυπωσιακό, συναρπαστικό και πρωτότυπο». JOHN MEACHAM, βραβευµένος µε Πούλιτζερ συγγραφέας του Thomas Jefferson: The Art of Power «Στον Ζηλωτή ο Ρέζα Ασλάν δε συνθέτει απλώς έρευνες και δεν αναπλάθει απλώς έναν χαµένο κόσµο, παρότι τα καταφέρνει πολύ καλά και στα δύο. Κάνει στην ιστορία της θρησκείας αυτό που ο Μπέρτολντ Μπρεχτ έκανε στην τέχνη της δραµατουργίας.
Ο Ασλάν απογυµνώνει τον Ιησού από όλο το περιβάλλον στο οποίο θεωρούσαµε ότι ανήκε και τον παρουσιάζει στα µάτια µας σαν µια ολότελα νέα µορφή». JUDITH SHULEVITZ, συγγραφέας του The Sabbath World.

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

Κρεατάκια στη μύτη: Πόσο επικίνδυνα είναι;

Κρεατάκια στη μύτη: Πόσο επικίνδυνα είναι;

Τα λεγόμενα «κρεατάκια» (αδενοειδείς εκβλαστήσεις) είναι μικρές μάζες λεμφικού ιστού που βρίσκονται στο ρινοφάρυγγα, ακριβώς επάνω από τις αμυγδαλές. Τα κρεατάκια μοιάζουν με τις αμυγδαλές και μαζί με αυτές αποτελούν την πρώτη γραμμή άμυνας του οργανισμού μας.

Αυτά αναπτύσσονται κατά την παιδική ηλικία, μέχρι και το δέκατο έτος της ζωής. Συνήθως αρχίζουν να συρρικνώνονται από την ηλικία των επτά ετών και έπειτα, έως και τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής.
Τα κρεατάκια παγιδεύουν βακτήρια και ιούς και μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα εάν διογκωθούν υπερβολικά. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να αφαιρούνται.
Όταν τα κρεατάκια μεγαλώνουν σε μέγεθος, μπορεί να προκαλέσουν ένα ή και περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα:
- ρινική συμφόρηση
- προβλήματα στον ύπνο

- ροχαλητό
- πονόλαιμο
- δυσκολία στην κατάποση
- οίδημα (πρήξιμο) στους αδένες του λαιμού
- δυσκολία αναπνοής από τη μύτη
- προβλήματα ακοής
- ξηροστομία λόγω της δυσκολίας στην αναπνοή
- υπνική άπνοια

Έτσι, αν το παιδί σας έχει συνέχεια το στόμα του ανοιχτό, δεν ανασαίνει από την μύτη ή και ροχαλίζει πρέπει να επισκευθείτε τον Ωτορινολαρυγγολόγο το συντομότερο για να τεθεί η οριστική διάγνωση και να προγραμματιστεί για την χειρουργική αφαίρεση των αδενοιδών εκβλαστήσεων.

Από πρόσφυγα σε γερουσιαστή στο Κογκρέσο!

  Η Ilhan Omar διέφυγε από τον εμφύλιο πόλεμο της Σομαλίας ως παιδί και πέρασε τέσσερα χρόνια σε καταυλισμό προσφύγων προτού η οικογένειά ...