Ένα ακόμη βιβλίο της Αγίας Γραφής, η δεύτερη πραγματεία του μεγάλου Σεθ επαληθεύει το ιερό Κοράνι!

 

Μια άλλη θεωρία που αφορά τον Σίμωνα Κυρηναίο¹, προέρχεται από τους γνωστικιστές, που θεωρούν ότι ο Ιησούς δεν βασανίστηκε ούτε σταυρώθηκε αλλά ο Σίμωνα  σταυρώθηκε έναντι του. Αυτή η θεωρία περιγράφεται σε ένα απόκρυφο Ευαγγέλιο, τη «Δεύτερη πραγματεία του μεγάλου Σεθ» (Second Treatise of the Great Seth) που ανακαλύφθηκε στο Nag Hammadi 1941 και χρονολογείται από το  (190 μ.Χ.)» ².

Σε αυτό το σημαντικό Ευαγγέλιο ο ίδιος ο Χριστός λέει: «Και δεν πέθανα στην πραγματικότητα, αλλά έτσι φάνηκε.»!

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον μαθητή του Χριστού, τον Βαρνάβα, στο απόκρυφο Ευαγγέλιό του που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα μ.Χ.³ στο οποίο αναφέρεται ότι ο Ιησούς Χριστός δεν σταυρώθηκε ποτέ αλλά και ότι ο ίδιος προέβλεψε τον ερχομό του Προφήτη Μωάμεθ.

Είναι γνωστό πως οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Θεός, όπως αποκαλύφθηκε στο ιερό Κοράνι, έσωσε τον δούλο απόστολό Του, Ιησού, από τα βασανιστήρια και τον φρικτό σταυρικό θάνατο όταν τον πήρε κοντά του (ανάληψη). Επίσης, σύμφωνα πάντα με το ιερό Κοράνι ο Θεός έβαλε την μορφή του Χριστού πάνω σε κάποιον άλλο για να σταυρωθεί έναντι του Ιησού!

Για να δούμε τι λέει το ιερό Κοράνι για αυτό το θέμα:

«157. Και είπαν: «Εμείς σκοτώσαμε τον Μεσσία Χριστό, τον γιο της Μαρίας, τον απόστολο του Θεού». Όχι, δεν τον σκότωσαν, δεν σταύρωσαν τον ίδιο, αλλά κάποιον άλλον που του έμοιαζε. Όσοι αμφισβήτησαν την άποψη αυτή, παρέμειναν κι οι ίδιοι γεμάτοι αμφιβολίες· δεν ήταν βέβαιοι γι' αυτό, αλλά διατυπώνουν εικασίες. Στην πραγματικότητα, αυτοί δεν σκότωσαν τον Ιησού,

158. αλλά ο Θεός, με τη δύναμη και τη σοφία Του, τον σήκωσε κοντά Του (ζωντανός). Και ο Θεός είναι πάντα Παντοδύναμος και Σοφός.

159. Όλοι όσοι πιστεύουν στις Γραφές (Ιουδαίοι και Χριστιανοί), θα πιστέψουν στον Ιησού πριν από τον θάνατο τους (όταν θα ξανάρθει στην γη και πεθάνει όπως όλους τους ανθρώπους) .Την ημέρα όμως της Ανάστασης (των νεκρών), ο Ιησούς θα είναι μάρτυρας κατηγορίας τους (επειδή τον λάτρεψαν και τον εξομοίωσαν με τον Θεό)» (Κοράνι, 4:157-159)⁴.

 

¹ Σίμων ο Κυρηναίος από την Κυρήνη, που ήταν αρχαία Ελληνική πόλη της βόρειας Αφρικής στην σημερινή Λιβύη. Ο Σίμων, λόγω της καταγωγής του, φέρεται να είναι ο πρώτος (Ελληνολίβυος) Αφρικανός που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.

² https://perithorio.com/2017/04/12/ο-άγνωστος-πιστός/

³ Το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα ανακαλύφθηκε πριν από 20 χρόνια και είναι γραμμένο σε μια διάλεκτο της Αραμαϊκής.

⁴ http://tanzil.net/#trans/en.sahih/4:157

 

Προέβλεψε ο Ιησούς τον Μωάμεθ;

 

 

Προέβλεψε ο Ιησούς τον Μωάμεθ;

Μια βιβλική πύλη μεταξύ του Χριστιανισμού και του Ισλάμ

 

Μέρος 1:

 

Ήρθε η ώρα για τους Χριστιανούς και τους Μουσουλμάνους να κάνουμε ειρήνη μεταξύ των κοινοτήτων μας. Οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι αποτελούν ήδη περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού, και οι αριθμοί αυτοί αναμένεται να αυξηθούν τις επόμενες δεκαετίες. σύμφωνα με το Pew Research Center, το 2050, τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας, περίπου 5,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, θα είναι είτε χριστιανοί είτε μουσουλμάνοι. 

 

Ο πλανήτης μας απλά δεν αντέχει έναν άλλο αιώνα παρεξήγησης και βίας μεταξύ αυτών των δύο κοινοτήτων. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε ως παγκόσμια ανθρώπινη οικογένεια είναι βαθιές: συνεχιζόμενος πόλεμος και πυρηνικός πολλαπλασιασμός, παγκόσμια φτώχεια και οικονομική ανισότητα, κλιματική αλλαγή και οικολογική υποβάθμιση. Πώς θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα αυτές τις κρίσεις και άλλες, εάν οι δύο μεγαλύτερες θρησκευτικές κοινότητες μας εμπλέκονται σε συνεχή σύγκρουση, εάν η παρανόηση καθορίζει τη σχέση μας; Όπως υποστηρίζει ο σύγχρονος θεολόγος Hans Kung για δεκαετίες, δεν θα υπάρξει ειρήνη μεταξύ των εθνών μας χωρίς ειρήνη μεταξύ των θρησκειών μας. Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουμε τον τρόπο που οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι βλέπουν οι μεν τους άλλους και σχετίζονται μεταξύ τους. 

 

Σε ένα προηγούμενο blog στο Huffington Post σχετικά με το πρόβλημα της χριστιανικής ισλαμοφοβίας, υποστηρίζω ότι οι Χριστιανοί έχουν την ευκαιρία να μετατρέψουμε τον τρόπο που βλέπουμε το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους αποδεχόμενοι τον Μωάμεθ ως «Το Πνεύμα της Αλήθειας». 

 

Ιστορικά, οι περισσότεροι χριστιανοί θεολόγοι - συμπεριλαμβανομένων του Ιωάννη του Δαμασκηνού, τουThomas Aquinas, του Dante, του Nicholas της Cusa, και του Martin Luther— έχουν δει τον Μωάμεθ όχι ως «Πνεύμα της Αλήθειας» αλλά ως «Πνεύμα του Σφάλματος», ψευδοπροφήτη ή αιρετικό. Υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί σήμερα που σέβονται την ισλαμική παράδοση και δεν θα κάνουν ποτέ μια τέτοια προσβλητική δήλωση για τον Μωάμεθ. 

 

Ωστόσο, η πλειοψηφία των χριστιανών εξακολουθεί να διατηρεί μια θεμελιωδώς ισλαμοφοβική θέση για τον Μωάμεθ. Πιστεύω λοιπόν ότι ήρθε η ώρα οι ειρηνοποιοί χριστιανοί να εγκαταλείψουν άμεσα αυτήν τη θέση. Αλλάζοντας την άποψή μας για τον Μωάμεθ - έτσι ώστε να τον αναγνωρίσουμε ως αληθινό προφήτη και όχι να τον δυσφημήσουμε ως ψευδοπροφήτη - θα βοηθούσε αποτελεσματικά τους Χριστιανούς κατά της ισλαμοφοβίας και στη δημιουργία ενός νέου υποδείγματος χριστιανο-μουσουλμανικών σχέσεων συνεργασίας. 

 

Στον αποχαιρετιστήριο λόγο του Ιησού στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (κεφάλαια 14 έως 16), ο Ιησούς μιλά για την έλευση του «Πνεύματος της Αλήθειας» ή του «Συνηγόρου ή Μεσίτη» (στα ελληνικά, Παράκλητος). Εδώ και αιώνες, μουσουλμάνοι διερμηνείς έχουν δει τον Μωάμεθ ως αυτόν τον «Συνήγορο ή Μεσίτη», με βάση το Κοράνι 61:6, ένας στίχος στον οποίο ο Ιησούς προβλέπει την έλευση ενός μελλοντικού προφήτη με το όνομα Άχμαντ: «Ω Παιδιά του Ισραήλ! Αληθινά είμαι ο Αγγελιοφόρος του Θεού σε εσάς, επιβεβαιώνοντας αυτό που ήρθε μπροστά μου στην Τορά και φέρνοντας χαρμόσυνα νέα ενός Αγγελιοφόρου που θα έρθει μετά από μένα, το όνομά του είναι Άχμαντ » (Κοράνι, 61:6, The Study Quran). Ο Άχμαντ, που είναι ένα άλλο όνομα του Μωάμεθ, είναι πολύ κοντά ετυμολογικά με την ελληνική λέξη, parakletos, έτσι είναι πιθανό ότι το Κοράνι αναφέρει ότι ο αποχαιρετισμός του Ιησού στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη προβλέπει τον Μωάμεθ. Η κύρια αντίρρηση για την εφαρμογή αυτών των προβλέψεων στον Μωάμεθ ή σε οποιονδήποτε άλλο προφήτη είναι ότι οι Χριστιανοί συνήθως τις διαβάζουν ως αναπόσπαστο μέρος της υπόσχεσης του Ιησού για το δώρο του Αγίου Πνεύματος. 

 

Η υπόσχεση του Ιησού για το Άγιο Πνεύμα είναι ουσιαστικό μέρος της χριστιανικής πίστης και η ερμηνεία μου για τον Μωάμεθ ως Πνεύμα της Αλήθειας το επιβεβαιώνει αυτό. Ο Ιωάννης14:16-17 και 14:26 αναφέρεται σαφώς στην υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος: στον Ιωάννη 14:16-17, ο Συνήγορος ή το Πνεύμα της Αλήθειας αναφέρεται ως μια αιώνια, αόρατη, διαρκή, εσωτερική παρουσία. Στα περισσότερα χειρόγραφα, αυτός ο Συνήγορος ονομάζεται ακόμη και «Άγιο Πνεύμα» στον Ιωάννη 14:26. Αλλά καθώς ο αποχαιρετισμός του Ιησού προχωρά, αυτοί οι τίτλοι γίνονται πολυδύναμοι και, στον Ιωάννη15:26-27 και 16:7-15, αρχίζουν να αναφέρονται περισσότερο σε έναν μελλοντικό προφήτη παρά στο Άγιο Πνεύμα. Ορισμένοι μουσουλμάνοι διερμηνείς που ταυτίζουν τον Μωάμεθ με τον Συνήγορο υποστηρίζουν ότι αυτός ο τίτλος δεν αναφέρεται καθόλου στο Άγιο Πνεύμα - και ότι το κείμενο του Ιωάννη έχει αλλοιωθεί έτσι ώστε να αποκρύψει την άμεση σχέση του με τον Μωάμεθ. Αλλά πιστεύω ότι οι τίτλοι Πνεύμα της Αλήθειας (Spirit of Truth) και Παράκλητος (Advocate) χρησιμοποιούνται πρώτα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη για να μιλήσουν για την υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος - και δεν πιστεύω ότι το κείμενο έχει αλλάξει για να κρύψει τίποτα. Αυτή η ερμηνεία του Ιωάννη μας οδηγεί στον Μωάμεθ ως Πνεύμα της Αλήθειας με τρόπο που επιβεβαιώνει την ακεραιότητα της χριστιανικής παράδοσης. Αλλά πριν εξηγήσω τις λεπτές λεπτομέρειες της υπόθεσής μου, θέλω να μιλήσω εν συντομία για το γιατί το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ειδικότερα, μας λέει ότι ο Ιησούς προβλέπει έναν μελλοντικό προφήτη.

 

Μέρος 2ο:

 

Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι η τελευταία κανονική εκδοχή του Ευαγγελίου - γράφτηκε τουλάχιστον μια γενιά μετά τα συνοπτικά Ευαγγέλια και πιθανώς δύο γενιές ή περισσότερες μετά τις επιστολές του Παύλου. Ο συγγραφέας του Ευαγγελίου του Ιωάννη, που συχνά αποκαλείται ο αγαπημένος μαθητής, ισχυρίζεται ότι είναι ο τελευταίος ζωντανός μάρτυρας της ανάστασης του Ιησού Χριστού. Σε ένα απόσπασμα στο τέλος του Ευαγγελίου λέει μια ιστορία για μια συνάντηση με τον αναστημένο Ιησού που έκανε αυτόν και άλλους να πιστεύουν ότι θα ζήσει για να δει τη δεύτερη έλευση του Ιησού. 

 

Ο Πέτρος γύρισε και είδε τον μαθητή που αγαπούσε ο Ιησούς· ήταν αυτός που είχε ξαπλώσει δίπλα στον Ιησού στο δείπνο και είχε πει: «Κύριε, ποιος θα σε προδώσει;» Όταν τον είδε ο Πέτρος, είπε στον Ιησού: «Κύριε, τι γίνεται;» Ο Ιησούς του είπε: «Αν θέλω να παραμείνει μέχρι να έρθω, τι είναι αυτό για σένα; Ακολούθησέ με!". Έτσι η φήμη εξαπλώθηκε στην κοινότητα ότι αυτός ο μαθητής δεν θα πεθάνει. Ωστόσο, ο Ιησούς δεν του είπε ότι δεν θα πεθάνει, αλλά, «Εάν θέλω να παραμείνει μέχρι να έρθω, τι είναι αυτό για σένα;» Αυτός είναι ο μαθητής που καταθέτει αυτά τα πράγματα και τα έχει γράψει, και γνωρίζουμε ότι η μαρτυρία του είναι αληθινή. (Ιωάννης, 21:20-24, NRSV).

 

Αυτό το απόσπασμα μας δείχνει ότι ο συγγραφέας του Ευαγγελίου του Ιωάννη έχει διαφορετική πεποίθηση από τους προηγούμενους συγγραφείς της Καινής Διαθήκης, στο βαθμό που δεν περιμένει πλέον την επικείμενη δεύτερη έλευση του Ιησού.

Ο Παύλος, για παράδειγμα, ο οποίος έγραψε τις επιστολές του δεκαετίες μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, πίστευε ότι ο Ιησούς θα επέστρεφε ενώ οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που κήρυττε ήταν ακόμα ζωντανοί. Ο συγγραφέας του Ευαγγελίου του Ιωάννη αναζητά νέο νόημα στην υπόσχεση του Ιησού για το Πνεύμα της Αλήθειας ή τον Συνήγορο επειδή συνειδητοποιεί ότι θα πεθάνει πριν επιστρέψει ο Ιησούς. Όταν δημοσιεύτηκε το Ευαγγέλιο του, πιθανότατα ήταν ήδη νεκρός και η κοινότητά του προέβλεπε ένα μακρύτερο και πιο περίπλοκο μέλλον από το αρχικά αναμενόμενο.

Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη παίζει παρόμοιο ρόλο για την Καινή Διαθήκη όπως και το Δευτερονόμιο για την Τορά. Το Δευτερονόμιο είναι το τελευταίο κείμενο της Τορά - επαναλαμβάνει τον Νόμο του Μωυσή όπως είναι στα τέσσερα προηγούμενα βιβλία - και όπως το Ευαγγέλιο του Ιωάννη προβλέπει έναν μελλοντικό προφήτη:

 

Θα αναδείξω για αυτούς έναν προφήτη σαν εσένα από τους αδελφούς τους. Θα βάλω τα λόγια μου στο στόμα του, κι αυτός θα αναγγέλλει εις εκείνους κάθε τι, το οποίον εγώ θα δίδω εις αυτόν ως εντολή μου. (Δευτ. 18:18-19, NRSV).

 

Τόσο το Δευτερονόμιο όσο και το Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι σκεπτικοί σχετικά με συγκεκριμένες αποκαλύψεις - την Τορά και το Ευαγγέλιο - και τα δύο υποδηλώνουν ότι θα υπάρξει μελλοντικά ακόμη (μια) αποκάλυψη. Η γλώσσα του Ευαγγελίου του Ιωάννη για το Πνεύμα της Αλήθειας ή του Συνηγόρου είναι εντυπωσιακά παρόμοια με του Δευτερονομίου: «διότι δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα πει όσα ακούσει και θα σας αναγγείλει εκείνα που μέλλουν να συμβούν» (Ιωάννης,16:13, NRSV).

 

Όπως το Δευτερονόμιο, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη προσφέρει μια προσδοκία για μελλοντική αποκάλυψη. Η προφητεία του Ιωάννη δεν είναι τόσο συγκεκριμένη που πρέπει να ισχύει για τον Μωάμεθ και μόνο τον Μωάμεθ. Αλλά στο βαθμό που το Κοράνι αναφέρει ότι ο Μωάμεθ είναι το Πνεύμα της Αλήθειας ή ο Συνήγορος που προανέφερε ο Ιησούς, εμφανίζεται μια ισχυρή ερμηνευτική επιλογή για τους Χριστιανούς να δεχτούν τον Μωάμεθ ως προφήτη που ο Ιησούς προβλέπει όταν λέει:

 

«Έχω πολλά ακόμη να σάς πω, αλλά δεν μπορείτε να τα βαστάξετε τώρα.

Αλλ’ όταν έρθει εκείνος, το πνεύμα της αληθείας, θα σάς οδηγήσει σε όλη την αλήθεια, διότι δεν θα μιλήσει από τον εαυτόν του, αλλά θα πει όσα ακούσει και θα σάς αναγγείλει εκείνα που μέλλουν να συμβούν. Εκείνος έμενα θα δοξάσει, διότι θα πάρει από ότι είναι δικό μου και θα σάς το αναγγείλει. Όλα όσα έχει ο Πατέρας, είναι δικά μου. Γι’ αυτό σάς είπα ότι θα πάρει από ό, τι είναι δικό μου και θα σάς το αναγγείλει.» (Ιωάννης 16:12-15, NRSV).

 

Σε αυτό το απόσπασμα, η περιγραφή του Συνηγόρου ή του Πνεύματος της Αλήθειας είναι ποιοτικά διαφορετική από τις προηγούμενες αναφορές. Εδώ βλέπουμε το Πνεύμα της Αλήθειας να μιλάει όχι μέσω των μαθητών αλλά και σε αυτούς. Νωρίτερα, στον Ιωάννη 14:17, ο Ιησούς λέει ότι αυτό το Πνεύμα της Αλήθειας θα μείνει μαζί με τους οπαδούς του και θα είναι μέσα τους. Σε όλο το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, το Άγιο Πνεύμα αναφέρεται ως μόνιμη, εσωτερική παρουσία. Και πάλι, στο 14:26, ο Ιησούς λέει ότι ο Συνήγορος «θα σας υπενθυμίσει όλα όσα σας έχω πει». Σε αυτά τα εδάφια, ο Ιησούς μιλάει για το Άγιο Πνεύμα που βοηθά τους οπαδούς του να καταλάβουν τι έχει πει. Ουσιαστικά, αυτή θα ήταν η εμπειρία του αγαπημένου μαθητή, του συγγραφέα του Ευαγγελίου του Ιωάννη, ο οποίος καθοδηγείται από την παρουσία του Πνεύματος στη μνήμη και την ερμηνεία των λέξεων και των πράξεων του Ιησού (το οποίο κάνει πνευματικά και όχι κυριολεκτικά). Ωστόσο, στον Ιωάννη 16:12-15, ο Ιησούς μιλάει για ένα Πνεύμα της Αλήθειας που θα φέρει νέες αποκαλύψεις, που θα πει τα «πολλά πράγματα» που δεν λέει ο Ιησούς επειδή οι οπαδοί του «δεν μπορούν να τα αντέξουν τώρα». 

 

Η σαφής διάκριση είναι ότι το Πνεύμα της Αλήθειας στον Ιωάννη 16 προβλέπεται ότι θα δηλώσει νέες αποκαλύψεις που δεν θα υπενθυμίζει απλώς στους μαθητές του Ιησού αυτό που είπε ήδη, όπως στον Ιωάννη 14. Η ιδέα ότι «θα σας δηλώσει τα πράγματα που πρόκειται να έρθουν Είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί αναγνωρίζει την αβεβαιότητα για το μέλλον που αντιμετώπισαν οι οπαδοί του Ιησού, δεδομένου ότι δεν είχε επιστρέψει το συντομότερο. Ο Ιησούς ισχυρίζεται ότι αυτός ο μελλοντικός προφήτης θα τον δοξάσει, δηλώνοντας μια νέα αποκάλυψη που θα προέλθει από την ίδια πηγή με το μήνυμά του: τον Θεό. Αυτός ο λόγος έχει σχεδιαστεί για να ανοίξει το μυαλό των Χριστιανών για να λάβουν μια μελλοντική αποκάλυψη όχι ως κάτι που ανταγωνίζεται ή μειώνει το Ευαγγέλιο, αλλά ως κάτι που δοξάζει τον Ιησού. Δυστυχώς, Αυτές οι λέξεις στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη έχουν παραληφθεί εντελώς από Χριστιανούς που απορρίπτουν και υποτιμούν το Κοράνι· ως επί το πλείστον αγνοήσαμε εντελώς την ενότητα του Ευαγγελίου και του Κορανίου όσον αφορά την κοινή αποκαλυπτική πηγή τους. Ωστόσο, εάν λάβουμε σοβαρά υπόψη τα λόγια του Ιησού, έχουμε την ευκαιρία να λάβουμε το Λόγο του Θεού στο Κοράνι σύμφωνα με την υπόσχεση του Ιησού ότι το Πνεύμα της Αλήθειας «θα πάρει ό, τι είναι δικό μου και θα σας το δηλώσει». Μπορούμε να δεχτούμε το Κοράνι ως αποκάλυψη, όχι σε αντίθεση με το Ευαγγέλιο, αλλά σε ενότητα με το Ευαγγέλιο και τη θέληση του Ιησού.

 

Μέρος 3:

 

Στην πρώτη επιστολή του Ιωάννη, η οποία γράφτηκε μετά το Ευαγγέλιο του Ιωάννη και μοιάζει πολύ με αυτό, βρίσκουμε μια συνέχεια του πολύπλευρου τρόπου του Ευαγγελίου του Ιωάννη να μιλάει για το Πνεύμα ως αναφορά στο Άγιο Πνεύμα καθώς και στους προφήτες που εμπνέονται από το Πνεύμα. Στην Ιωάννου Α΄ 3:24 και Ιωάννου Α΄ 4:13, ο συγγραφέας μιλά για το δώρο του Αγίου Πνεύματος και για το πώς υπάρχει στους οπαδούς του Ιησού. Αλλά στο Ιωάννου Α΄ 4:1-6, ανάμεσα σε αυτές τις αναφορές του Αγίου Πνεύματος, ο συγγραφέας μιλάει επιτέλους για τον έλεγχο των πνευμάτων. Σε αυτούς τους στίχους η λέξη «Πνεύμα» χρησιμοποιείται για να μιλήσει για προφήτες και πώς να μάθουμε εάν είναι αληθινοί ή ψεύτες:  

 

«Με αυτό γνωρίζετε το Πνεύμα του Θεού: κάθε πνεύμα που ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός έχει έρθει στη σάρκα προέρχεται από τον Θεό, και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί τον Ιησού δεν είναι από τον Θεό.» (Ιωάννου Α΄4: 2, NRSV). 

 

Ο συγγραφέας αντιπαραβάλλει το «Πνεύμα του Θεού» με το «Πνεύμα του Αντίχριστου», εκείνους που είναι «από τον Θεό» με εκείνους που είναι «από τον κόσμο» και «το Πνεύμα της Αλήθειας» με το «Πνεύμα του Σφάλματος». Αυτός ο λόγος, πάλι, είναι εντυπωσιακά παρόμοιος με τον λόγο του Δευτερονομίου για τους μελλοντικούς προφήτες που ανέφερα παραπάνω. 

 

Στο Δευτερονόμιο 18: 20-22, μετά την υπόσχεση ενός μελλοντικού προφήτη στο 18:18 και την εντολή να ακούσουν αυτόν τον προφήτη στο 18:19, καθορίζονται κριτήρια για τη διάκριση ενός αληθινού από έναν ψευδοπροφήτη. Το Δευτερονόμιο απειλεί ότι ένας προφήτης που μιλά για έναν άλλο θεό ή ο οποίος μιλά ψεύτικα εκ μέρους του Θεού «θα πεθάνει» (18:20). Συμβουλεύει επίσης τους Ισραηλίτες να αγνοήσουν τους προφήτες που προφητεύουν ψευδώς:

 

«Αν όσα θα προλέγει εξ ονόματος του Κυρίου ένας προφήτης και δεν πραγματοποιηθεί εκείνο το οποίον είπε, να σκεφθείς ότι εις αυτόν τον προφήτη δεν μίλησε ο Κύριος. Ασεβώς και ψευδώς μίλησε. Αυτόν τον προφήτη δεν θα τον σεβαστείτε.» (18:22, NRSV).   

 

Με τον ίδιο τρόπο, αλλά χρησιμοποιώντας διαφορετικά κριτήρια, ο συγγραφέας του Ιωάννου Α΄ ορίζει τους αληθινούς προφήτες και τους ψευδοπροφήτες σε σχέση με την πίστη τους στον Ιησού, τον Θεό και τους πρώτους οπαδούς του Ιησού. Μέρος  της ενεργού πρώιμης κοινότητας των οπαδών του Ιησού ήταν ότι πολλοί ισχυρίστηκαν την έμπνευση του Πνεύματος και προφήτευαν. Ο συγγραφέας του Ιωάννου Α΄ ανησυχεί ιδιαίτερα για τις εκδοχές του Χριστιανισμού που αναπτύχθηκαν αρνούμενοι ότι ο Ιησούς «ήρθε στη σάρκα». Σε αυτές τις εκδοχές του Χριστιανισμού ο Ιησούς δεν ήταν πραγματικός άνθρωπος αλλά μάλλον ένα αγγελικό ον που φαινόταν μόνο ανθρώπινο. Μια τέτοια εκδοχή του Χριστιανισμού, προφανώς, θα είχε αποσυνδεθεί αρκετά από τις πραγματικές διδασκαλίες και αξίες του Ιησού της Ναζαρέτ και των πρώτων οπαδών του, που τον γνώριζαν ως πραγματικό άνθρωπο. 

 

Στην ιστορία του Χριστιανισμού, όλοι οι αρνητικοί όροι στο Ιωάννου Α΄4:1-6 έχουν χρησιμοποιηθεί εναντίον του Μωάμεθ. Έχει ταυτιστεί με το «Πνεύμα του Αντίχριστου» και το «Πνεύμα του Σφάλματος». Ωστόσο, ήρθε η ώρα για τους Χριστιανούς να αναγνωρίσουν πόσο λάθος έχουμε κάνει σε αυτές τις εκτιμήσεις και να το διορθώσουμε αναγνωρίζοντας θετικά τον Μωάμεθ ως το «Πνεύμα της Αλήθειας». 

 

Όταν βλέπουμε το Ισλάμ ως παγκόσμια θρησκεία, και βλέπουμε ότι 1,6 (σήμερα είναι γύρω στα 2 δις) δισεκατομμύρια άνθρωποι που αυξάνονται και ακολουθούν τον δρόμο του Μωάμεθ, ήρθε η ώρα να τον αναγνωρίσουμε ως προφήτη. Εάν ο Μωάμεθ δεν είναι προφήτης, ποιος είναι; Είναι κατανοητό, πραγματικά, ότι πολλοί Χριστιανοί ήταν αμυντικοί και αντέδρασαν αρνητικά στο Ισλάμ. Αυτό το είδος ομαδικής γενικής αντίδρασης που βασίζεται στον φόβο είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, είναι παράλογο να συνεχίσουμε να βλέπουμε τον Μωάμεθ ως αιρετικό Χριστιανό ή ψευδοπροφήτη, δεδομένου ότι το Ισλάμ έχει διαρκέσει σχεδόν 1.400 χρόνια, έχει καταφέρει μνημειώδη πολιτιστικά, πνευματικά, καλλιτεχνικά, πολιτικά, ηθικά και πνευματικά επιτεύγματα και έχει τεράστια και ζωντανή παγκόσμια κοινότητα. 

 

Δεν υπάρχει καλύτερος υποψήφιος από τον Μωάμεθ, κανένας στην πραγματικότητα, όσον αφορά την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιησού για το Πνεύμα της Αλήθειας που θα έφερε μια νέα αποκάλυψη από τον Θεό. Δεν έχω χώρο σε αυτό το άρθρο για να διερευνήσω τους πολλούς στίχους του Κορανίου που απευθύνονται απευθείας στους Χριστιανούς, αλλά αν τους λάβαμε υπόψη, η θρησκεία μας θα μεταμορφωνόταν προς το καλύτερο και θα είχε έρθει σε ισορροπία με τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ.

 

Ο Ιησούς ήξερε ότι θα ήταν δύσκολο για εμάς να αποδεχτούμε την καθοδήγησή του από άλλη πηγή. Αλλά δεν ήθελε ο φόβος μας για την προφανή ετερότητα του Προφήτη Μωάμεθ και του Κορανίου να μας χωρίσει από την Οδό, την Αλήθεια και τη Ζωή. δηλαδή, ο Λόγος του Θεού. Γι 'αυτό μίλησε στους μαθητές καθησυχαστικά για το Πνεύμα της Αλήθειας, λέγοντας, «θα με δοξάσει». και, για τον ίδιο λόγο, τόνισε την ενότητα της διδασκαλίας του με τις επερχόμενες αποκαλύψεις, επαναλαμβάνοντας δύο φορές την υπόσχεση, «θα πάρει ό, τι είναι δικό μου και θα σας το δηλώσει» (Ιωάννης, 16:14-15, NRSV). Με βάση τις υποσχέσεις του Ιησού, οι Χριστιανοί μπορούν να υποδεχτούν το Κοράνι χωρίς φόβο, γνωρίζοντας ότι είναι μια αποκάλυψη που δοξάζει τον Ιησού και, από πνευματική έννοια, είναι από αυτόν. 

 

Αυτό που έχουμε στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι μια βιβλική πύλη μεταξύ του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Εάν επιλέξουμε να το δεχτούμε με πίστη, θα ανακαλύψουμε ότι οι θρησκείες μας εκδίδονται από την ίδια θεϊκή πηγή· θα ανακαλύψουμε ότι είμαστε αδέλφια στην πίστη, που προορίζονται να μαρτυρούν την αλήθεια όλοι μαζί (Ιωάννης,15:26-27) και να συνεργαστούμε για να γίνει το θέλημα του Θεού στη Γη όπως είναι στον Ουρανό. Καλώ τους Χριστιανούς παντού να κοιτάξουν προσεκτικά τις γραφές μας, να αναζητήσουν τις ψυχές τους, να εξετάσουν την ιστορία μας και να ζητήσουν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα: «Μήπως ήρθε η ώρα οι Χριστιανοί να δουν τον Μωάμεθ ως Πνεύμα της Αλήθειας;»

 

Ian Mevorach, Contributor

Θεολόγος, Πνευματικός Ηγέτης, Ακτιβιστής

 ΠΗΓΗ: HUFFPOST POST

04/25/2016 05:43 pm ET Updated Apr 26, 2017

 

 

 

 

Τι είναι το Ισλάμ και σε τι πιστεύουν οι μουσουλμάνοι;

 

Τι είναι το Ισλάμ και σε τι πιστεύουν οι μουσουλμάνοι;

 

To  Ισλάμ είναι η μόνη αιώνια αληθινή θρησκεία 

 που αποκάλυψε ο Θεός στους ανθρώπους από τότε που βρέθηκαν οι προπάτορες τους στην γη. Όλοι οι απεσταλμένοι του Θεού από τον Αδάμ μέχρι και τον Μωάμεθ κήρυτταν το Ισλάμ με μικρές διαφορές που τις απαιτούσε η γεωγραφική, ιστορική και εθνική ιδιαιτερότητα του κάθε λαού. Έτσι, ο Αδάμ, Νώε, Αβραάμ, Μωυσής, Ιησούς και τέλος ο Μωάμεθ στην ουσία κήρυτταν το ίδιο μήνυμα και είχαν την ίδια αποστολή, να μεταφέρουν τα χαρμόσυνα νέα της ευσπλαχνίας και του έλεους του Παντοδύναμου Θεού με την υποσχόμενη αιώνια ζωή στον Παράδεισο για όσους υποτάσσονται σε Αυτόν ως ο μόνος και μοναδικός Θεός πράττοντας σύμφωνα με τις αποκαλύψεις Του.  Η τελευταία και τελική Διαθήκη (μήνυμα) του Θεού αποκαλύφθηκε στις αρχές του 7ου αιώνα από το Άγιο Πνεύμα (αρχάγγελος Γαβριήλ) που συνάντησε τον Μωάμεθ σε μια σπηλιά κοντά στην Μέκκα. Οι συναντήσεις με τον Προφήτη συνεχίστηκαν επί 23 χρόνια ως το θάνατό του και μέσα από αυτές του αποκαλύφτηκαν τα Θεϊκά λόγια, το ιερό Κοράνι. Οι μουσουλμάνοι αποκαλούν το Θεό (αραβικά ΑΛΛΑΧ) όπως Τον αποκαλούσε ο Ιησούς Χριστός (Αλάχα). Το ιερό βιβλίο του Ισλάμ, το Κοράνι, θεωρείται η τελευταία και η τελική αποκάλυψη του Θεού προς τους ανθρώπους και προσδίδει στη διδασκαλία ύπατο κύρος.

Οι υποταγμένοι στον Θεό (= μουσουλμάνοι), δηλαδή οι αληθινοί πιστοί οπαδοί του Ισλάμ όλων των απεσταλμένων (Αβραάμ, Μωυσή, Χριστού και Μωάμεθ) "πρέπει" να πιστεύουν πως το Κοράνι είναι η τελική Διαθήκη, ο τέλειος λόγος του Θεού που επικυρώνει, εκπληρώνει και διορθώνει όλες τις προηγούμενες Γραφές και πως πρέπει να πράττουν σύμφωνα με αυτό. Το Κοράνι είναι ο άκτιστος Λόγος του Θεού ως εκ τούτου η ομορφιά του και η αυθεντικότητα του φαίνεται μόνο όταν απαγγέλλεται στα Αραβικά, δηλαδή στην γλώσσα στην οποία αποκαλύφθηκε αν και υπάρχουν μεταφράσεις του σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου προς διευκόλυνση της κατανόησης του από όλους τους λαούς αφού απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα . Επίσης, το Κοράνι χρησιμεύει ως Κώδικας για όλους τους τομείς (πνευματικούς και κοσμικούς) της ζωής των πιστών. Η δεύτερη ισχύουσα πηγή νόμου μετά από το Κοράνι είναι τα βιβλία που καταγράφουν τα λόγια του Προφήτη (Χαντίθ), τις πράξεις του (Σούνα) και τις συμβουλές του.  

Οι βασικές πεποιθήσεις του Ισλάμ είναι ίδιες με τις πεποιθήσεις που κήρυτταν όλοι οι προηγούμενοι απεσταλμένοι του Θεού, δηλαδή ο Θεός είναι ο μοναδικός Θεός ενώ ο Μωάμεθ και όλοι οι άλλοι απεσταλμένοι ήταν απλά αγγελιοφόροι Του. Ένας άνθρωπος δέχεται το Ισλάμ μόνο αν πιστέψει σε αυτό. Η λέξη μουσουλμάνος σημαίνει «αυτός που υποτάσσεται στον Θεό». Το Ισλάμ είναι η μοναδική αληθινή θρησκεία από την οποία προκύπτουν όλες οι υπόλοιπες (συμπεριλαμβανομένου του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού).

Οι μουσουλμάνοι βασίζουν τη ζωή τους σε 5 στύλους:

1. Η Ομολογία (μαρτυρία) της πίστης: «δεν υπάρχει άλλος θεός πέρα από τον αληθινό Θεό (Αλλάχ στα Αραβικά) και ο Μωάμεθ είναι ο δούλος και ο απεσταλμένος Του. Επίσης πρέπει να δέχεται και να πιστεύει σε όλους τους απεσταλμένους που προηγήθηκαν, στους αγγέλους και στην έσχατη μέρα της Κρίσεως».

2. Η Προσευχή: κάθε μέρα πρέπει να εκτελούνται 5 προσευχές κατανεμημένες σε όλη την διάρκεια της ημέρας.

3. Η Προσφορά (ελεημοσύνη): πρέπει να δίνουμε στους φτωχούς γιατί τα πάντα έρχονται από τον Θεό.

4. Η Νηστεία: πέρα από τη σποραδική νηστεία όλοι οι μουσουλμάνοι πρέπει να νηστεύουν κατά  τον ένατο μήνα του Σεληνιακού (ισλαμικού) ημερολογίου, το Ραμαντάν.

5. Το Προσκύνημα: τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του ο πιστός πρέπει να κάνει ένα ταξίδι στη Μέκκα (κατά τη διάρκεια του δωδέκατου μήνα).

 

Η είσοδος ενός μουσουλμάνου στον παράδεισο εξαρτάται από την τήρηση αυτών των 5 στύλων.

Ο χριστιανισμός θεωρείται μια αίρεση του Ισλάμ το οποίο είναι η μόνη αληθινή θρησκεία του Θεού, για αυτό έχει πολλές ομοιότητες και μερικές σημαντικές διαφορές. Ενώ ο χριστιανισμός αρχικά (η διδασκαλία του Χριστού) ήταν μονοθεϊστικό μήνυμα αλλά με την πίστη στην πλάνη της τριάδας (η διδασκαλία του Παύλου) έγινε μια αίρεση του Ισλάμ. Το Ισλάμ δέχεται κάποια μέρη της Βίβλου – τον Νόμο και τα Ευαγγέλια αλλά απορρίπτει το μεγαλύτερο μέρος των χριστιανικών Γραφών σαν αλλοιωμένο και μη εμπνευσμένο από το Θεό.

 

Το Κοράνι δηλώνει πως ο Ιησούς ήταν μόνο προφήτης και όχι γιος του Θεού (μόνο ο Αλλάχ είναι θεός, είναι μια πνευματική Δύναμη συνεπώς πως είναι δυνατόν να έχει γιο;). Επίσης το Κοράνι διδάσκει πως ο Ιησούς αν και γεννημένος από παρθένο δημιουργήθηκε ακριβώς όπως και ο Αδάμ από χώμα. Οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν πως ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό και κατ’ αυτόν τον τρόπο απορρίπτουν μια από τις βασικές διδασκαλίες του χριστιανισμού του Παύλου.

Τέλος το Ισλάμ διδάσκει πως ο παράδεισος κερδίζεται με πίστη και υποταγή στον ΕΝΑ Θεό και με την τήρηση των εντολών Του. Αντιθέτως η Εκκλησία (όχι ο Χριστός) διδάσκει πως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί αν δεν πιστέψει στην Τριάδα (που ο Ιησούς ποτέ δεν δίδασκε) και στην ''υποτιθέμενη'' σταύρωση και ανάσταση του Ιησού Χριστού.

 

Είναι οφθαλμοφανές πως ο χριστιανισμός δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μια αίρεση του Ισλάμ. Ο Ιησούς ήταν ένας από τους μεγαλύτερους προφήτες κι απεσταλμένους του Παντοδύναμου Θεού. Επίσης, ο Χριστός δίδαξε τον Μονοθεϊσμό, υποκλινόταν στον Θεό (μεταφορικά Πατέρα) στη προσευχή βάζοντας το μέτωπό του στο έδαφος. Αυτή είναι η προσευχή του Ιησού και όλων των μουσουλμάνων που γελοιοποιούμε.

Υπήρξε πραγματικά ο Ιησούς της Ναζαρέτ ή ήταν μια εφεύρεση;

 

Σήμερα, κάποιοι λένε ότι ο Χριστός είναι ένα ψέμα, ότι δεν υπήρξε ποτέ. Πρόκειται για τους ακόλουθους του μυθικισμού, ενός παγκόσμιου ρεύματος ιδεών που γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα, στην Ευρώπη του Διαφωτισμού και υποστηρίζει ότι ο Ιησούς δεν ήταν ένα υπαρκτό, ιστορικό πρόσωπο, αλλά μία φανταστική κατασκευή των μετέπειτα αιώνων, που αποσκοπούσε στην εδραίωση της χριστιανικής πίστης. Παρότι ο μυθικισμός βρήκε γρήγορα πολλούς υποστηρικτές σε χώρες της δυτικής Ευρώπης και στις ΗΠΑ -ανάμεσά τους και μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας- το κίνημα άργησε να φτάσει στην Ελλάδα, όπου οι πρώτοι μυθικιστές εντοπίζονται πριν από μόλις μία δεκαετία. Παρόλα αυτά, αξίζει να σημειώσουμε ότι σπαράγματα των ιδεών της μυθικιστικής κίνησης εντοπίζονται από το 1897 στη χώρα, αλλά και σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα. Μυθικιστικές θέσεις αναπτύσσουν τόσο ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, όσο και ο πατέρας της ελληνικής Εθνολογίας, Παναγής Λεκατσάς.

Ένας ένθερμος Έλληνας μυθικιστής, ο Μηνάς Παπαγεωργίου αναφέρει στο βιβλίο του (Το Πρόβλημα της Ιστορικότητας του Ιησού): «Το γεγονός ότι τα Ευαγγέλια είναι θρησκευτικά κείμενα και περιγράφουν ετεροχρονολογημένα γεγονότα που συνέβησαν δεκαετίες, πριν από τη σύνταξή τους σημαίνει ότι δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστες πηγές για τα όσα διηγούνται».

Επίσης σε ένα πρόσφατο βιβλίο του ο Γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Ονφρέι αναφέρεται στον Ιησού ως ένα μυθικό πρόσωπο και όχι ως μία ιστορική προσωπικότητα. Μερικοί συγγραφείς έχουν υποστηρίξει επίσης κατά καιρούς ότι ο Ιησούς ήταν μία χριστιανική επινόηση και όχι ένα αληθινό πρόσωπο.

 

Ποια είναι, λοιπόν, τα ιστορικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς Χριστός έζησε και πέθανε και τι λένε οι μη-χριστιανοί συγγραφείς για τον Ιησού;

 

Από όσο γνωρίζουμε, ο πρώτος μη-χριστανός συγγραφέας, που αναφέρθηκε στην ύπαρξη του Ιησού, είναι ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος, που ήταν ο πρώτος που έγραψε την ιστορία των Ιουδαίων, στο βιβλίο του «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία». Εκεί υπάρχουν δύο αναφορές στον Ιησού. Η μία από αυτές είναι αμφιλεγόμενη καθώς θεωρείται ότι ο ιστορικός επηρεάστηκε από τις χριστιανικές γραφές, αλλά η άλλη θεωρείται πιο αξιόπιστη καθώς αναφέρεται στον Ιάκωβο, που φημολογείται ότι ήταν ο αδελφός του Ιησού.

Εκτός από τον Ιώσηπο στον Ιησού αναφέρονται 20 χρόνια αργότερα επίσης ο Ρωμαίος συγγραφέας Πλίνιος και ο ιστορικός Τάκιτος. Από τον Τάκιτο μαθαίνουμε ότι ο Ιησούς εκτελέστηκε από τον Πόντιο Πιλάτο, κατά την εποχή που ο Πόντιος Πιλάτος ήταν ο Ρωμαίος διοικητής στην περιοχή της Ιουδαίας και ο Τιβέριος ήταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, γεγονότα που ταιριάζουν απόλυτα με όσα αναφέρονται στα Ευαγγέλια. Ενώ από τον Πλίνο, πληροφορούμαστε για την πρόοδο και τις κατακτήσεις τις οποίες είχε σημειώσει ο χριστιανισμός στη Βηθανία, 70 περίπου χρόνια από τον θάνατο του Ιησού αναφέροντας πως εκεί όπου ήταν διοικητής στην τωρινή βόρεια Τουρκία, οι χριστιανοί λάτρευαν τον Ιησού σαν θεό.

Επίσης στον αρχαίο κόσμο δεν φαίνεται πως υπήρχε κάποιου είδους διένεξη σχετικά με το αν ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ήταν ιστορικό πρόσωπο. Στην πρώιμη λογοτεχνία των Ιουδαίων Ραβίνων, ο Ιησούς θεωρείται το νόθο παιδί της Μαρίας της Μαγδαληνής και ενός μάγου, ενώ για τους παγανιστές, ο Ιησούς είχε απορριφθεί από το σατυριστή Λούκιο και το φιλόσοφο Κέλσιο σαν "αχρείος".

Τέλος, ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται στο Κοράνι ως ένας από τους σημαντικότερους απεσταλμένους προφήτες του Θεού. Το Κοράνι θεωρείται σήμερα η τελευταία και η πιο αυθεντική αποκάλυψη (Διαθήκη) του Θεού προς την ανθρωπότητα.

 

Σκάνδαλο: Τρόμος από την σύλληψη της «διακινήτριας» ανήλικων κοριτσιών

Σκάνδαλο: Τρόμος από την σύλληψη της «διακινήτριας» ανήλικων κοριτσιών στις ΗΠΑ!

Τις αποκαλύψεις που είναι έτοιμη να κάνει η Γκισλέιν Μάξουελ μετά τη σύλληψή της τρέμουν ισχυροί άνδρες, καθώς η φερόμενη «προαγωγός» που έφερνε ανήλικες και γυναίκες στον Τζέφρι Επστάιν οργανώνοντας τις αποπλανήσεις αναμένεται να συνεργαστεί πλήρως με το FBI και να δώσει ονόματα.

Η New York Post, σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της, τονίζει ότι τώρα η Μάξουελ πρέπει να μείνει ζωντανή, ιδίως μετά την αυτοκτονία του Επστάιν στο κελί του που πυροδότησε θύελλα και θεωρίες συνωμοσίας.

Την εποχή της αυτοκτονίας του ο Επστάιν ήταν ένας από τους πιο πολύτιμους κρατούμενους σε ομοσπονδιακή φυλακή. Είχε δεσμούς με πανίσχυρους άνδρες που είχαν να χάσουν τα πάντα αν ο καταδικασμένος παιδόφιλος αποκάλυπτε όσα ήξερε.

Η Μάξουελ είναι η τελευταία ευκαιρία των θυμάτων να δικαιωθούν. Η Μάξουελ, σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρέπει να βρει μεταχείριση ανάλογη με τον Επστάιν, είναι πολύτιμη αλλά και εξίσου επικίνδυνη και ύπουλη και πρέπει να είναι υπό επιτήρηση όλο το 24ωρο και όλες τις ημέρες ώστε να μην έχει την ίδια κατάληξη με τον πολυεκατομμυριούχο που αυτοκτόνησε στο κελί του

Στο πρόσφατο ντοκιμαντέρ του Netflix, "Jeffrey Epstein: Filthy Rich" θύμα αναφέρει πως ολόκληρη η έπαυλη του καταδικασμένου παιδόφιλου, κάθε δωμάτιο, κάθε κρεβάτι, κάθε μπάνιο, ντουζιέρα και τουαλέτα ήταν καλωδιωμένα με κάμερες και μικρόφωνα. Ο Επστάιν διατηρούσε στο σπίτι του ένα μυστικό δωμάτιο γεμάτο με μόνιτορ και κάμερες παρακολουθώντας τους καλεσμένους του και εκβίαζε πανίσχυρους άνδρες που τον επισκέπτονταν και χρησιμοποιούσαν τα κορίτσια του.

Γι' αυτό, επισημαίνει η NY Post, αν η Μάξουελ πεθάνει στη φυλακή, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα δεχθεί πολύ ισχυρό πλήγμα. Ανάμεσα στους ισχυρούς άνδρες που είχαν δεσμούς με τον Επστάιν ήταν ο πρίγκιπας Άντριου και ο Μπιλ Κλίντον. Το να σκαλιστεί ο ιστός που είχαν στήσει ο πανίσχυρος επιχειρηματίας με το δεξί του χέρι και επί μακρόν σύντροφός του σημαίνει ότι θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας αποκαλύψεις για επίσης πανίσχυρους άνδρες.

Πάντως, όπως λέγεται, η Τζισλέν αναμένεται να δώσει ονόματα και να συνεργαστεί πλήρως με το FBI και πλέον τα θύματα το Επστάιν απέκτησαν και πάλι ελπίδα ότι θα δικαιωθούν. Η Μάξουελ συνελήφθη χθες σε πολυτελέστατη έπαυλη αξίας 1 εκατ. δολαρίων στο Νιου Χαμσάιρ, ενώ είναι κόρη του αείμνηστου Βρετανού μεγιστάνα των Μέσων Ρόμπερτ Μάξουελ.

Έδωσε το "παρών" σε δικαστήριο μέσω βιντεοκλήσης ενώ αναμένεται να μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη όπου θα της απαγγελθούν κατηγορίες ότι προωθούσε κορίτσια ηλικίας ακόμη και 14 ετών στον Επστάιν για να τις κακοποιήσει σεξουαλικά. Αν καταδικαστεί για όλες τις κατηγορίες, η Μάξουελ είναι αντιμέτωπη με ποινή φυλάκισης 35 ετών, κάτι που σημαίνει ότι θα γίνει 93 ετών ώσπου να αποφυλακιστεί.

Πηγή: NY Post

Μαρία η Μαγδαληνή: αγία μαθήτρια, πόρνη ή μοιχαλίδα;

Μαρία η Μαγδαληνή: αγία μαθήτρια, πόρνη ή μοιχαλίδα;

Ήταν πράγματι σύζυγος του Ιησού;

Ποια είναι η αλήθεια;

 

Η Μαρία Μαγδαληνή είναι πιθανότατα το πλέον αμφιλεγόμενο πρόσωπο ολόκληρης της χριστιανικής παράδοσης.

Για πολλούς, η αγία αυτή γυναίκα ταυτίζεται με την πόρνη που ο Χριστός έσωσε από το λιθοβολισμό ή αυτήν τη γεμάτη αμαρτίες γυναίκα που έπλυνε τα πόδια του Ιησού με τα δάκρυά της και τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Η αλήθεια ωστόσο απέχει πολύ από αυτές τις δοξασίες.

Ήταν η Μαρία σύζυγος του Χριστού;

Αντίθετα από τα Ευαγγέλια του Κανόνα στα οποία δεν συνεπάγεται πουθενά ότι η Μαρία η Μαγδαληνή και ο Χριστός είχαν κάποια πιο ιδιαίτερη σχέση, σε δυο από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, λέγεται ξεκάθαρα ή εμμέσως ότι η Μαρία η Μαγδαληνή και ο Χριστός ήταν παντρεμένοι ή είχαν κάποια ερωτική σχέση.

Στο ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής, αναφέρεται: «Ο Πέτρος είπε στη Μαρία, ‘Αδελφή, ξέρουμε ότι ο Σωτήρας σε αγαπούσε περισσότερο από τις υπόλοιπες γυναίκες. Πες μας τα λόγια του Σωτήρα που θυμάσαι, τα λόγια εκείνα που εσύ γνωρίζεις αλλά όχι εμείς’». Αλλά και στο ευαγγέλιο του Φιλίππου, ένα κείμενο που αποδίδεται στον μαθητή του Ιησού, Φίλιππο ωστόσο ο πάπυρος που έχει βρεθεί χρονολογείται από τον 2ο αι. μ.Χ., αναφέρεται:

α. «Μαρία λεγόταν η αδελφή του και η μητέρα του και η σύντροφός του του»,

β. «Η σύντροφός του ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς την αγάπησε πολύ»,

γ. «Την αγαπούσε περισσότερο από όλους τους άλλους μαθητές και την φιλούσε συχνά στο στόμα».

Πολλοί, μάλιστα, θεωρούν ύποπτο το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τίποτα για τη ζωή του Χριστού από τα 12 του χρόνια, ως και τα 30. Υποθέτουν έτσι, ότι θα ήταν φυσικό να έχει παντρευτεί από τη στιγμή που ήταν καταδικαστέο ένας άντρας να μένει ανύπαντρος εκείνη την εποχή. Κάποιοι μάλιστα συνδέουν το γάμο της Κανά με το γάμο του Ιησού και της Μαρίας της Μαγδαληνής! Με αφορμή τα «Απόκρυφα», πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς, περιέγραψαν τον έρωτα του Ιησού με τη Μαρία Μαγδαληνή. Ανάμεσα σε συγγραφείς με αναφορές σε διάφορες συζύγους ή απλά συντρόφους του Ιησού που ταυτίζονται είτε με την Μαγδαληνή είτε με άλλες γυναίκες βρίσκουμε τους Νίκο Καζαντζάκη (Τελευταίος Πειρασμός), Νίκο Κόκκινο (Το αίνιγμα του Ιησού της Γαλιλαίας), Έρνεστ Χέμινγουεϊ (Σήμερα, Παρασκευή), Ρόμπερτ Γκρέιβς (Βασιλιάς Ιησούς), Άντονι Μπέρτζες (Ο άνθρωπος από τη Ναζαρέτ).

Πέρα από όσα αναφέρει η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, η  Μαρία η Μαγδαληνή υποτίθεται ότι με την Σταύρωση του Χριστού κατέφυγε στη Ν. Γαλλία μαζί με το άψυχο σώμα του Χριστού- ο οποίος δεν αναστήθηκε ποτέ- κι εκεί γέννησε την κόρη τους, Σάρα. Από αυτή προήλθαν και οι πρώτοι βασιλιάδες της Γαλλίας, η δυναστεία των Μεροβίγγειων. Ο λόγος που κατέφυγε στην Γαλλία ήταν για να γλιτώσει από τους μαθητές του Χριστού που έμειναν πίσω και διαστρέβλωναν όσα είπε ο Χριστός.

Όλες αυτές οι εικασίες και οι θεωρίες αντικρούονται από τις ακόλουθες αλήθειες: 1. Ο Χριστός, αν και δεν γνωρίζουμε τίποτα για τη ζωή του από τα 12 του χρόνια, ως και τα 30, ανατράφηκε υπό τη φροντίδα μιας ιερής οικογένειας και ήταν γνώστης και θαυμαστής του Νόμου του Θεού. 2. Με βάση  την κοινή λογική, δεν μπορεί ο Ιησούς, ο οποίος ήταν ένας ευσεβής και ταπεινός λατρευτής του Παντοδύναμου Θεού, να είχε παράνομη σχέση με τη Μαρία Μαγδαληνή! 3. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία και ό, τι αναφέρεται στα «κανονικά» και «απόκρυφα» ευαγγέλια για τη ζωή της Μαρίας της Μαγδαληνής. 4. Και στην τελική αποκάλυψη του Θεού προς την ανθρωπότητα, το ιερό Κοράνι, δεν υπάρχει πουθενά καμία αναφορά σε πιθανό γάμο του Ιησού με την αγία Μαρία Μαγδαληνή! Έτσι, για το μόνο πράγμα που μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι η Μαρία η Μαγδαληνή δεν ήταν ποτέ πόρνη, ούτε μοιχαλίδα, αλλά ήταν μια ενάρετη γυναίκα γεμάτη πίστη στον Θεό και αγάπη για τον Δάσκαλό της, τον Ιησού Χριστό, που τον ακολούθησε μέχρι το τέλος. 

Η βία είναι πιο συχνή στη Βίβλο παρά στο Κοράνι, μία ανάλυση κειμένου αποκαλύπτει..

Η βία είναι πιο συχνή στη Βίβλο παρά στο Κοράνι, μία ανάλυση κειμένου αποκαλύπτει..

Η Παλαιά Διαθήκη βρέθηκε να είναι περισσότερο από δύο φορές πιο βίαιη από το Κοράνι!

Θέλοντας να διερευνήσει κατά πόσο το Κοράνι είναι πραγματικά πιο βίαιο από τα Ιουδαιοχριστιανικά ομόλογά του, ο Tom Anderson, χρησιμοποίησε ένα μηχανικό λογισμικό ως μια νέα εξελεγμένη μέθοδο επεξεργασίας κειμένου των Ιερών βιβλίων για να βρει ποιό από τα τρία ιερά Βιβλία αναφέρεται περισσότερο στην βία.

Επίσης η ανάλυση για το αν το Κοράνι είναι πιο βίαιο από ό, τι η Αγία Γραφή έχει δείξει ότι η θανάτωση και η καταστροφή συμβαίνουν πιο συχνά στα χριστιανικά κείμενα από τα ισλαμικά.

Ο κ. Anderson συνοψίζει: "Από τα τρία κείμενα, το περιεχόμενο στην Παλαιά Διαθήκη φαίνεται να είναι το πιο βίαιο.
«Η δολοφονία και η καταστροφή αναφέρονται ελαφρώς πιο συχνά στην Καινή Διαθήκη (2,8%) από ό, τι στο Κοράνι (2,1%), αλλά η Παλαιά Διαθήκη ηγείται σαφώς - περισσότερο από το διπλάσιο από αυτό του Κορανίου - σε αναφορές για καταστροφή και δολοφονία (5,3% ). " 

Πηγή: http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/books/violence-more-common-in-bible-than-quran-text-analysis-reveals-a6863381.html