Είμαι Γαλλίδα και ασπάστηκα το Ισλάμ

 

 

 Είμαι Γαλλίδα και ασπάστηκα το Ισλάμ

 

  

Claudia Azizah

11 Νοεμβρίου 2020

Αυτή είναι η ιστορία της Claudia για το πώς ασπάστηκε το Ισλάμ στην πατρίδα της, τη Γαλλία.

                                             Οι καθολικοί επίσκοποι του κόσμου μου   παρουσίασαν το Ισλάμ

Μεγάλωσα ως Καθολική σε μια παραδοσιακή γαλλική οικογένεια που ζει στη νότια Γαλλία. 

Εκτός από τις γιορτές, η θρησκεία δεν ήταν κυρίαρχο κομμάτι της ζωής μας. Αυτό είναι ένα προσωπικό ζήτημα στη Γαλλία, κι είναι ασαφές εάν η θρησκεία θα μπορούσε να επηρεάσει τον τρόπο ζωής κάποιου.

                                                                                   

Η μουσουλμάνα μαθήτρια στην τάξη μου

Όταν ήμουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, υπήρχε μια μουσουλμάνα μαθήτρια στην τάξη μου με την οποία κανείς δεν ήθελε να γίνει φίλος. Με έκανε να λυπάμαι γι 'αυτήν. Οι γονείς μου με είχαν διδάξει να είμαι ευγενική σε όλους , ανεξάρτητα από το χρώμα των μαλλιών ή του δέρματος ή από πού προέρχονται, γι 'αυτό αποφάσισα να γίνω φίλη της. Θυμάμαι ότι η Μάριαμ ήταν έξυπνη και με βοηθούσε όταν αγωνιζόμουν στα μαθηματικά.                                                

Πώς μπορώ να πω στους Καθολικούς μου γονείς ότι ασπάζομαι το Ισλάμ;

                                                                    

Ακούγοντας το Κοράνι για πρώτη φορά

Δύο φορές την εβδομάδα με τη Μάριαμ πηγαίναμε στο σπίτι μου. Μια μέρα, όταν ήμουν 15 ετών, συνέβη ότι δεν μπορούσαμε να μελετήσουμε στο σπίτι μου, έτσι με κάλεσε στο σπίτι της. Δεν ήμουν ποτέ εκεί πριν και θυμάμαι ότι ήμουνα ενθουσιασμένη που γνώρισα τη μητέρα της.

Ζούσαν σε ένα μικρό διαμέρισμα, και η Μάριαμ δεν είχε το δικό της υπνοδωμάτιο, γι 'αυτό μελετήσαμε στο σαλόνι.

Η μαμά της ήταν πολύ φιλική και μας ετοίμασε κάτι για φαγητό. Ενώ μελετούσαμε, παρατήρησα τη μαμά της Μάριαμ να διαβάζει από ένα βιβλίο στην άλλη γωνία του σαλονιού. Και παρόλο που προσπάθησε να διαβάσει ήσυχα, άκουγα την όμορφη μελωδία.

Ρώτησα τη Μάριαμ τι έκανε η μαμά της. Απάντησε ότι η μαμά της διάβαζε το Κοράνι, το ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων.

Με εξέπληξε γιατί ποτέ δεν άκουσα κανέναν να απαγγέλλει τη Βίβλο με τον ίδιο τρόπο.

Ζήτησα από τη μαμά της Μάριαμ να καθίσει πιο κοντά μας και να μου διαβάσει. 

   Ακούγοντας το Κοράνι για πρώτη φορά

Αν και δεν κατάλαβα μια λέξη, μου άρεσε πολύ η απαγγελία της. Περιέργως, άγγιξε την καρδιά μου .

Ομοίως, όταν ρωτήθηκε πώς βρήκε το άκουσμα της απαγγελίας του Κορανίου τόσο συναρπαστική όταν γίνεται στα Αραβικά, ο Δρ Jeffrey Lang, Αναπληρωτής Καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας (ΗΠΑ), ο οποίος πέρασε τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής του σε καθολικά σχολεία , απάντησε: «Γιατί ένα μωρό να μην ανακουφίζεται από τη φωνή της μητέρας του;»

 

Μαθαίνοντας για το Ισλάμ

Ξεκινώντας από αυτήν την ημέρα, προσπάθησα να επισκέπτομαι τη Μάριαμ πιο συχνά και η μαμά της θα απάγγελλε το Κοράνι για μένα. Όσο περισσότερο άκουγα τη μαμά της Μάριαμ να διαβάζει Κοράνι, τόσο περισσότερο ήθελα να μάθω για τη θρησκεία της.

Μια μέρα, μου είπε για τις πέντε καθημερινές προσευχές . Έμεινα έκπληκτη όταν έμαθα ότι προσεύχεται στον Θεό πέντε φορές την ημέρα! Το μόνο που ήξερα πριν μάθω αυτό ήταν πώς να κάνω ικεσίες (παράκληση) όπως όλοι οι Χριστιανοί.

 

Προσεύχοντας για πρώτη φορά

Ήθελα να την δω να προσεύχεται και μου επέτρεψε να την παρακολουθώ. Παρατηρώντας την υπόκλισή της προς τον Θεό με έναν τόσο όμορφο και ταπεινό τρόπο φυτεύτηκε ο σπόρος του Ισλάμ στην καρδιά μου.

 

Ακούγοντας το Κοράνι με έκανε να αγαπώ το Ισλάμ

 Τις ρώτησα αν θα μπορούσα να τις συνοδέψω στην προσευχή, και χωρίς να μου πουν ότι πρέπει πρώτα να γίνω μουσουλμάνα, το δέχτηκαν με χαρά. Μαζί με τη Μάριαμ και τη μαμά της,  προσευχήθηκα στο σαλόνι τους. Ήμουν 16 χρονών εκείνο τον καιρό.

Αν και δεν είχα ασπαστεί επίσημα το Ισλάμ εκείνες τις μέρες, η εξάσκηση των ισλαμικών κινήσεων προσευχής μου έγινε συνήθεια, αλλά αυτό το έκρυψα από την οικογένειά μου επειδή ανησυχούσα ότι δεν θα συμφωνούσαν. Η Μάριαμ και η μαμά της δεν με ώθησαν ποτέ να γίνω μουσουλμάνα.

Αφού τελείωσα το γυμνάσιο, μετακόμισα στο Παρίσι για τις πανεπιστημιακές μου σπουδές. Ήταν ένα τεράστιο βήμα και αλλαγή στη ζωή μου. Επέλεξα να μελετήσω την ιστορία και την αραβική γλώσσα γιατί ήθελα να μάθω τη γλώσσα που διάβασε η μητέρα της Μάριαμ τις όμορφες απαγγελίες της από το Κοράνι. Το ενδιαφέρον μου για το Ισλάμ μεγάλωνε και άρχισα να διαβάζω περισσότερα για αυτή τη θρησκεία. Συνέχισα επίσης τη συνήθεια μου να κάνω τις προσευχές.

 

Ασπάστηκα το Ισλάμ

Όσο περισσότερο μάθαινα για το Ισλάμ, τόσο περισσότερο ένιωθα την επιθυμία να μεγαλώσει στην καρδιά μου για να γίνω μουσουλμάνα. Περίπου 10 χρόνια μετά την πρώτη ακρόαση της μαμάς της Μάριαμ να απαγγέλλει το ιερό Κοράνι, ασπάστηκα το Ισλάμ. Πριν από σχεδόν 15 χρόνια.

Πέρασε πολύς καιρός πριν πω στην οικογένειά μου ότι είχα αποδεχτεί το Ισλάμ ως θρησκεία μου και όταν τους το είπα τελικά, σοκαρίστηκαν.

Δυστυχώς, η μεταστροφή μου τέντωσε τη σχέση μας και για αρκετά χρόνια έκανα μεγάλη προσπάθεια για να διατηρήσω επαφή μαζί τους επειδή δεν ήθελαν να με δουν.

Δόξα το Θεό, με υπομονή, καλή θέληση και τη βοήθεια του Θεού, κατάφερα να τους πείσω ότι δεν έγινα "τρομοκράτισσα" και ότι ήμουν ακόμα καλό μέλος της γαλλικής μας κοινωνίας.

Δουλεύω τώρα με τη γαλλική κυβέρνηση, και παρόλο που δεν μπορώ να φορέσω τη μαντήλα μου στη δουλειά, τη φοράω στον ελεύθερο χρόνο μου.

Έχω προαχθεί πολλές φορές, έχω τώρα το δικό μου γραφείο όπου μπορώ να προσευχηθώ. Πριν από αυτό, ήταν δύσκολο να κάνω τις καθημερινές μου προσευχές και πολλές φορές έπρεπε να τις αναπληρώσω όταν γύριζα στο σπίτι από τη δουλειά. Αλλά έμαθα ότι ο Θεός πάντα ανοίγει πόρτες όταν είμαστε επίμονοι και έχουμε τη σωστή πρόθεση.

 

Σχετικά με την Claudia Azizah

Η Κλόντια Αζίζα (Claudia Azizah) κατάγεται από τη Γερμανία, είναι συγγραφέας και μητέρα δύο παιδιών. Υπηρέτησε ως Επίκουρη Καθηγήτρια στο Διεθνές Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Μαλαισίας μέχρι τον Αύγουστο του 2019. Είναι συνιδρυτής του Ινστιτούτου Ulu-Ilir στην Ινδονησία. Γράφει τακτικά για τη Γερμανική ισλαμική εφημερίδα. Ενδιαφέρεται για την ισλαμική πνευματικότητα, την τέχνη και τη Νοτιοανατολική Ασία. Μπορείτε να την ακολουθήσετε στο Twitter και στο Instagram: #clazahsei

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΟ ΚΟΡΑΝΙ, ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

           Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ

   Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ   ΙΗΣΟΥ ΣΤΟ ΚΟΡΑΝΙ

                                                      ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Τις εντολές του Θεού τις οποίες δίδαξε ο Ιησούς στους ανθρώπους ήταν «Να λατρεύετε τον Θεό, τον Κύριό μου και Κύριό σας» (Κοράνι, 5:117). Ο Ιησούς στάλθηκε για να διδάξει την αλήθεια (Κοράνι, 19:34), την  πραότητα και τη μεγαλοψυχία και να γίνει παράδειγμα (σημάδι) για τους απογόνους  του Ισραήλ (Κοράνι, 43:59) καλώντας όσους πίστεψαν να γίνουν μαζί του υποστηρικτές του Θεού (Κοράνι, 61:14). Τα  εδάφια 63-64 από το κεφάλαιο 43 αναφέρουν: «Όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε ανάμεσα στους ανθρώπους συνοδευόμενος από τα δικά Μας σημάδια, είπε: «Φέρνω σε εσάς τη σοφία και έρχομαι να εξηγήσω σε εσάς την αιτία των διαφωνιών σας. Να  φοβάστε, λοιπόν, τον Θεό και να υπακούσετε σε μένα. Ο Θεός είναι ο Κύριος ο δικός μου και ο δικός σας. Η λατρεία σας προς Εκείνον είναι ο ίσιος δρόμος». Στο εδάφιο 61 από το κεφάλαιο 6 ο Ιησούς κάνει μια προφητεία για τη μελλοντική εμφάνιση του Μωάμεθ: «Απόγονοι του Ισραήλ, εγώ είμαι απόστολος του Θεού, σταλμένος προς εσάς για να επικυρώσω τον (Μωσαϊκό) Νόμο που στάλθηκε πριν από εμένα και να σας προαναγγείλω τον ερχομό κι ΑΛΛΟΥ αποστόλου, μετά από εμένα, του οποίου το όνομα θα είναι Άχμεντ (Ένδοξος)». «Ένδοξος» είναι μια από τις προσωνυμίες του Μωάμεθ (για την ακρίβεια, το όνομα ''Άχμεντ'' στα αραβικά σημαίνει ''ο πιο αξιέπαινος'' ή, αλλιώς, ‘ένδοξος’, και οι μουσουλμάνοι θεωρούν πως η αναφορά αυτή στη Βίβλο (Κατά Ιωάννη, 14:15-16) στον ερχομό κάποιου «Παράκλητο» αφορά ουσιαστικά τον «Περικλυτό» (=Ένδοξος =Μωάμεθ).

 

Για να σιγουρευτούν οι μαθητές του Ιησού για την αλήθεια των λόγων του, ζήτησαν ένα τραπέζι γεμάτο φαγητά από τον ουρανό. Ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Θεό να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των μαθητών του και ο Θεός συμφώνησε, απειλώντας με τιμωρία όποιον δεν πειστεί από αυτό το θαύμα: «Θα κατεβάσω το τραπέζι σε εσάς, αλλά αλίμονο σε όποιον δεν πιστέψει μετά από το θαύμα τούτο, θα ετοιμάσω για αυτόν το πιο σκληρό βασανιστήριο του κόσμου» (Κοράνι, 5:115).

                                              Ο Ιησούς προσκυνάει προσεύχωντας στον Θεό

Το ζήτημα του θανάτου του Ιησού στο Κοράνι είναι ακόμα θέμα συζήτησης, αφού η σύντομη αναφορά του κειμένου δίνει μια γενική περιγραφή: Οι οπαδοί των Γραφών, οι Εβραίοι, παραβίασαν τις εντολές του Θεού και, αφού συκοφάντησαν τη Μαρία, είπαν πως σκότωσαν τον γιο της. «Όχι, δεν τον σκότωσαν, δεν σταύρωσαν τον ίδιο, αλλά κάποιον άλλον που του έμοιαζε. Στην πραγματικότητα, αυτοί δεν σκότωσαν τον Ιησού, αλλά ο Θεός, με τη δύναμη και τη σοφία Του, τον πήρε (ανάληψη) κοντά Του» (Κοράνι, 4:157-158). Στην συνέχεια, ο Θεός κατηγορεί τους Εβραίους πως απομακρύνουν τους άλλους από τον δρόμο του Θεού και ότι, ασκώντας τοκογλυφία, τρώνε τις περιουσίες των ανθρώπων άδικα. Τους καταριέται και τους υπόσχεται τιμωρία την Ημέρα της Κρίσης.

 

Οι λόγιοι του Ισλάμ διαφωνούν για την ακριβή σημασία του κειμένου. Κάποιοι λένε πως κυριολεκτικά ο Θεός αντικατέστησε τον Ιησού με κάποιον άλλο που του έμοιαζε και πήρε τον Ιησού στο πλάι του (υπάρχει διαφωνία για το αν αυτό έγινε ενώ ο Ιησούς ήταν νεκρός ή όχι), ενώ άλλοι λένε πως εννοείται ότι ο «Ιησούς», εδώ, συμβολίζει τον «λόγο του Θεού», ο οποίος δεν μπορεί να καταστραφεί από ανθρώπους. Σε άλλο σημείο του Κορανίου περιγράφεται ο Θεός να λέει στον Ιησού: «Απομάκρυνα από κοντά σου τα απειλητικά χέρια των απογόνων του Ισραήλ» (Κοράνι, 5:110), και αλλού το Κοράνι  αναφέρει: «Οι Εβραίοι επινόησαν δόλους εναντίον του Ιησού και ο Θεός επινόησε άλλους εναντίον τους. Ο Θεός, βεβαίως, είναι πιο ευφυής» (Κοράνι, 3:54).

Στο 3:112 οι Εβραίοι φέρονται να μην πίστεψαν στις  αποκαλύψεις του Θεού και να «θανάτωσαν τους προφήτες». Στο 3:181 απειλούνται από  τον Θεό πως «θα δώσουν λόγο για τον άδικο φόνο των προφητών». Αντίστοιχες αναφορές βρίσκουμε και στο 2:91, στο 2:61, στο 3:21, στο 3:183 και στο 4:155.

 

Αν και οι αναφορές στον Ιησού είναι πολλές, λοιπόν, οι αφηγήσεις για τη ζωή του και της Παναγίας είναι λίγες, σύντομες και σκόρπιες στο ιερό κείμενο του Ισλάμ, ενώ οι διδαχές του αναφέρονται μόνο περιληπτικά. Έτσι, δεν μπορούμε να έχουμε πλήρη εικόνα για το πρόσωπό του βασιζόμενοι μόνο στο Κοράνι, αλλά είναι σίγουρο πως οι μουσουλμάνοι έχουν σε μεγάλη εκτίμηση τον Ιησού, αφού εξισώνεται με τον Μωάμεθ και τους υπόλοιπους αποστόλους/προφήτες.

 

Υπάρχουν κι άλλες αναφορές στη γραμματεία του Ισλάμ σχετικά με τον Ιησού, στα «Χαντίθ», δηλαδή στις ρήσεις του προφήτη Μωάμεθ.

 

Σε αυτά, αναφέρεται (ενδεικτικά) πως μόνο ο Ιησούς και η Μαρία γεννήθηκαν χωρίς να τους αγγίξει ο Σατανάς (Αμπού Χουραίρα, 4:199), πως όλοι οι απόστολοι είναι αδέρφια και η θρησκεία τους είναι η ίδια  (Αμπού Χουραίρα, 4:203), πως μία από τις διδασκαλίες του Ιησού ήταν να εξετάζουμε τις αμαρτίες  των συνανθρώπων μας όχι σαν άρχοντες αλλά σαν υπηρέτες – να είμαστε ελεήμονες στους ασθενείς (αμαρτωλούς) και να δίνουμε ευχαριστίες στους υγιείς, πως δίδασκε ότι τέσσερις άξιες ιδιότητες των ανθρώπων είναι η σιωπή (η αρχή της λατρείας), η ταπεινότητα, ο ασκητισμός και η φτώχεια, πως ούτε ο Ιησούς ήξερε πότε θα έρθει η ημέρα της Κρίσης, πως, σύμφωνα με τον Ιησού, πρέπει να πασχίζουμε για χάρη του Θεού και όχι για το στομάχι μας, αποφεύγοντας τις υπερβολές και πως, όταν ο Ιησούς αναλήφθηκε στον ουρανό, άφησε πίσω του ένα μάλλινο ένδυμα, μια σφεντόνα και δύο σανδάλια.

 

Επίσης, στο Μπουχάρη 43.656, ο Ιησούς αναφέρεται πως θα έρθει ως δίκαιος κριτής πριν τη ημέρα της Κρίσης και «θα σπάσει σταυρούς, θα σκοτώσει γουρούνια και θα καταλύσει τον φόρο υποτέλειας (Τζίζια)». Τον φόρο υποτέλειας υποχρεούνται να πληρώνουν όλοι οι μη μουσουλμάνοι όταν ζουν σε Ισλαμικό κράτος. Εδώ εννοείται πως ο Ιησούς θα καταστρέψει τα ψεύτικα είδωλα λατρείας όπως ο σταυρός, θα εξαφανίσει το ζώο που απαγόρεψε ο Θεός στην Βίβλο και το Κοράνι και ο φόρος υποτέλειας δεν θα ήταν πλέον χρήσιμος αφού όλος ο κόσμος θα αποδεχτεί το Ισλάμ εκείνη τη μέρα. Ο Ιησούς, λοιπόν, είναι «δίκαιος κριτής» επειδή θα τηρεί τον Νόμο και θα κρίνει σύμφωνα με αυτόν. Αφού τα κάνει αυτά, θα σκοτώσει τον Αντίχριστο και θα ζήσει για 40 χρόνια στη Γη πριν πεθάνει (Σούναν Αμπού Νταούντ 37:4310).

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΟ ΚΟΡΑΝΙ

 

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΟ ΚΟΡΑΝΙ

                                                      ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

 

Ο Ιησούς για τους Μουσουλμάνους είναι ένας από τους πιο σημαντικούς (αποφασιστικούς) απεσταλμένοι του Θεού. Αναφέρεται στο Κοράνι σε 93 στίχους αλλά, ενώ πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που περιγράφεται στα ευαγγέλια, οι διαφορές μεταξύ της εικόνας που μας δίνουν τα ευαγγέλια και αυτής που μας δίνει το Κοράνι είναι σημαντικές και περιλαμβάνουν ιστορικές και θεολογικές διαφορές.

 

Το Ισλάμ θεωρεί τον Ιησού προφήτη, όχι γιο του Θεού, όπως θεωρεί τον Μωυσή και άλλους προηγούμενους του Μωάμεθ προφήτες που έστειλε ο Θεός ή που τους έδωσε την κυριότητα για να κάνουν το έργο του. Καμία διάκριση δεν επιτρέπεται μεταξύ των προφητών, συμπεριλαμβανομένου και του Μωάμεθ (Κοράνι, 3:84). Αναφέρεται πως ο Ιησούς είναι σαν τον Αδάμ μπροστά στον Θεό –αυτός τον έπλασε, κι έπειτα είπε «Να γίνει», και έγινε. Ο Ιησούς συνήθως αναφέρεται ως «γιος της Μαρίας», ή άλλοτε ως «αγγελιοφόρος», «Μεσσίας», «προφήτης», «ενάρετος», «πνεύμα του Θεού» ή «λόγος του Θεού», ενώ υπάρχει πλήρης άρνηση της θεϊκής του φύσης όπως και της ύπαρξης της τριάδας «καθώς ένας μόνο είναι ο Θεός» (Κοράνι, 4:171). Το όνομά του στα Αραβικά είναι «Ίσα».

 

Το Κοράνι αρνείται την ίδια την πιθανότητα ο Θεός να έχει γιο, και όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, όπως οι Εβραίοι για τον Έσδρα και οι Χριστιανοί για τον Ιησού, είναι «βλάσφημοι», «άπιστοι» και «αχάριστοι» που λάτρεψαν περισσότερο τους ραβίνους και τον Μεσσία παρά τον Θεό. «Μοιάζουν με τους αρχαίους άπιστους. Ο Θεός ας τους καταστρέψει. Πόσο εξαπατημένοι είναι!» (Κοράνι, 9:30) Όποιος εξισώνει τον Θεό με άλλες θεότητες θα τιμωρηθεί. «Ο Μεσσίας δεν ταπεινώνει τον εαυτό του με το να αποκαλείται δούλος του Θεού» (Κοράνι, 4:172).

Όταν η μητέρα της Μαρίας γέννησε την κόρης της, έθεσε αυτήν και τους απογόνους της υπό την προστασία του Θεού. Ο Θεός δέχτηκε να αναλάβει την προστασία της Μαρίας, στην οποία έστελνε τροφή με θαυματουργικό τρόπο. Όταν έγινε γυναίκα, την επισκέφτηκε άγγελος και της είπε πως επιλέχτηκε από τον Θεό, εφόσον ήταν «αγνή από κάθε κηλίδα» (Κοράνι, 3:42) (αναφέρεται επίσης και ως «άσπιλη παρθένα», «ευσεβής» και «ενάρετη»), για να γεννήσει τον Μεσσία, ο οποίος θα διδάξει τους ανθρώπους από τη βρεφική ηλικία και όταν ανδρωθεί θα γίνει ενάρετος.

 

«Κύριε», απάντησε η Μαρία, «πώς μπορώ να αποκτήσω γιο, ενώ δεν έχω γνωρίσει άντρα;» Κι ο άγγελος απάντησε: «Έτσι ο Θεός δημιουργεί ό,τι Εκείνος θέλει. Λέει: ‘Ας γίνει’, και γίνεται». (Κοράνι, 3:47).

 

Της είπε πως ο γιος της πρόκειται να κάνει θαύματα με την δύναμη και άδεια του Θεού, όπως η γιατρειά τυφλών και λεπρών, η ανάσταση νεκρών και πως θα δώσει ζωή στα άψυχα, και ότι θα επικυρώσει τον Νόμο που έλαβαν από τον Θεό οι απόγονοι του Ισραήλ (εννοώντας τη Τορά).

 

Ο Ζαχαρίας, ο κηδεμόνας της Μαρίας, ζήτησε διάδοχο από τον Θεό.

Η Μαρία απομακρύνθηκε από το σπίτι της και οδηγήθηκε στο ναό της Ιερουσαλήμ όπου την επισκέφτηκε το άγιο πνεύμα του Θεού, ο αρχάγγελος Γαβριήλ, ο οποίος της είπε πως τον έστειλε ο Θεός για να της χαρίσει έναν «αγνό γιο» («εμφυσήσαμε ένα μέρος από το πνεύμα Μας» – (Κοράνι, 66:12). Έτσι, η Μαρία συνέλαβε, και  αποσύρθηκε ανατολικά σε απομακρυσμένο μέρος όπου την έπιασαν οι πόνοι της γέννας σε κάτω από μια χουρμαδιά τον φθινόπωρο. Η εμπειρία της γέννας, λοιπόν, είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που βρίσκουμε στην Καινή Διαθήκη, αφού η Μαρία εδώ μένει μόνη της να αντιμετωπίσει τη δοκιμασία, χωρίς τη συντροφιά του Ιωσήφ, σε έρημο τοπίο και χωρίς μάγους να της φέρνουν δώρα. Μια «φωνή από κάτω» (άλλοι λένε πως εδώ εννοείται ο Θεός, άλλοι πιστεύουν πως πρόκειται για τη φωνή του Ιησού) την καθησύχασε για να υπομείνει τους πόνους της, και ο Θεός άνοιξε ένα ρυάκι κάτω από τα πόδια της για να φάει ώριμους γλυκούς χουρμάδες και να ικανοποιήσει την δίψα της. Όταν γύρισε στο σπίτι της με το βρέφος την κατηγόρησαν για ασέβεια και ακολασία. Την υπερασπίστηκε το βρέφος το ίδιο (ένα από τα θαύματα του Κορανίου που δεν αναφέρονται στην Κ. Διαθήκη), λέγοντας: «Είμαι δούλος του Θεού και ο Κύριος μού χάρισε τη Βίβλο, κάνοντάς με προφήτη. Αποφάσισε να με ευλογεί και με διέταξε να προσεύχομαι και να κάνω ελεημοσύνες όσο ζω. Να σέβομαι τη μητέρα μου. Δεν θα μου επιτρέψει την ανυπακοή και την αθλιότητα. Ειρήνη θα με συνοδεύει και κατά τη γέννηση και κατά τον θάνατο και κατά την ανάστασή μου» (Κοράνι, 19:30-33).

Ως «ανάσταση» εννοείται εδώ η ανάσταση όλων των ανθρώπων την Ημέρα της Κρίσης, καθώς το Κοράνι αρνείται πως ο Ιησούς αναστήθηκε όπως περιγράφει η Καινή Διαθήκη.

 

 

Ένα ακόμη βιβλίο της Αγίας Γραφής, η δεύτερη πραγματεία του μεγάλου Σεθ επαληθεύει το ιερό Κοράνι!

 

Μια άλλη θεωρία που αφορά τον Σίμωνα Κυρηναίο¹, προέρχεται από τους γνωστικιστές, που θεωρούν ότι ο Ιησούς δεν βασανίστηκε ούτε σταυρώθηκε αλλά ο Σίμωνα  σταυρώθηκε έναντι του. Αυτή η θεωρία περιγράφεται σε ένα απόκρυφο Ευαγγέλιο, τη «Δεύτερη πραγματεία του μεγάλου Σεθ» (Second Treatise of the Great Seth) που ανακαλύφθηκε στο Nag Hammadi 1941 και χρονολογείται από το  (190 μ.Χ.)» ².

Σε αυτό το σημαντικό Ευαγγέλιο ο ίδιος ο Χριστός λέει: «Και δεν πέθανα στην πραγματικότητα, αλλά έτσι φάνηκε.»!

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον μαθητή του Χριστού, τον Βαρνάβα, στο απόκρυφο Ευαγγέλιό του που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα μ.Χ.³ στο οποίο αναφέρεται ότι ο Ιησούς Χριστός δεν σταυρώθηκε ποτέ αλλά και ότι ο ίδιος προέβλεψε τον ερχομό του Προφήτη Μωάμεθ.

Είναι γνωστό πως οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Θεός, όπως αποκαλύφθηκε στο ιερό Κοράνι, έσωσε τον δούλο απόστολό Του, Ιησού, από τα βασανιστήρια και τον φρικτό σταυρικό θάνατο όταν τον πήρε κοντά του (ανάληψη). Επίσης, σύμφωνα πάντα με το ιερό Κοράνι ο Θεός έβαλε την μορφή του Χριστού πάνω σε κάποιον άλλο για να σταυρωθεί έναντι του Ιησού!

Για να δούμε τι λέει το ιερό Κοράνι για αυτό το θέμα:

«157. Και είπαν: «Εμείς σκοτώσαμε τον Μεσσία Χριστό, τον γιο της Μαρίας, τον απόστολο του Θεού». Όχι, δεν τον σκότωσαν, δεν σταύρωσαν τον ίδιο, αλλά κάποιον άλλον που του έμοιαζε. Όσοι αμφισβήτησαν την άποψη αυτή, παρέμειναν κι οι ίδιοι γεμάτοι αμφιβολίες· δεν ήταν βέβαιοι γι' αυτό, αλλά διατυπώνουν εικασίες. Στην πραγματικότητα, αυτοί δεν σκότωσαν τον Ιησού,

158. αλλά ο Θεός, με τη δύναμη και τη σοφία Του, τον σήκωσε κοντά Του (ζωντανός). Και ο Θεός είναι πάντα Παντοδύναμος και Σοφός.

159. Όλοι όσοι πιστεύουν στις Γραφές (Ιουδαίοι και Χριστιανοί), θα πιστέψουν στον Ιησού πριν από τον θάνατο τους (όταν θα ξανάρθει στην γη και πεθάνει όπως όλους τους ανθρώπους) .Την ημέρα όμως της Ανάστασης (των νεκρών), ο Ιησούς θα είναι μάρτυρας κατηγορίας τους (επειδή τον λάτρεψαν και τον εξομοίωσαν με τον Θεό)» (Κοράνι, 4:157-159)⁴.

 

¹ Σίμων ο Κυρηναίος από την Κυρήνη, που ήταν αρχαία Ελληνική πόλη της βόρειας Αφρικής στην σημερινή Λιβύη. Ο Σίμων, λόγω της καταγωγής του, φέρεται να είναι ο πρώτος (Ελληνολίβυος) Αφρικανός που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.

² https://perithorio.com/2017/04/12/ο-άγνωστος-πιστός/

³ Το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα ανακαλύφθηκε πριν από 20 χρόνια και είναι γραμμένο σε μια διάλεκτο της Αραμαϊκής.

⁴ http://tanzil.net/#trans/en.sahih/4:157

 

Προέβλεψε ο Ιησούς τον Μωάμεθ;

 

 

Προέβλεψε ο Ιησούς τον Μωάμεθ;

Μια βιβλική πύλη μεταξύ του Χριστιανισμού και του Ισλάμ

 

Μέρος 1:

 

Ήρθε η ώρα για τους Χριστιανούς και τους Μουσουλμάνους να κάνουμε ειρήνη μεταξύ των κοινοτήτων μας. Οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι αποτελούν ήδη περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού, και οι αριθμοί αυτοί αναμένεται να αυξηθούν τις επόμενες δεκαετίες. σύμφωνα με το Pew Research Center, το 2050, τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας, περίπου 5,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, θα είναι είτε χριστιανοί είτε μουσουλμάνοι. 

 

Ο πλανήτης μας απλά δεν αντέχει έναν άλλο αιώνα παρεξήγησης και βίας μεταξύ αυτών των δύο κοινοτήτων. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε ως παγκόσμια ανθρώπινη οικογένεια είναι βαθιές: συνεχιζόμενος πόλεμος και πυρηνικός πολλαπλασιασμός, παγκόσμια φτώχεια και οικονομική ανισότητα, κλιματική αλλαγή και οικολογική υποβάθμιση. Πώς θα αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα αυτές τις κρίσεις και άλλες, εάν οι δύο μεγαλύτερες θρησκευτικές κοινότητες μας εμπλέκονται σε συνεχή σύγκρουση, εάν η παρανόηση καθορίζει τη σχέση μας; Όπως υποστηρίζει ο σύγχρονος θεολόγος Hans Kung για δεκαετίες, δεν θα υπάρξει ειρήνη μεταξύ των εθνών μας χωρίς ειρήνη μεταξύ των θρησκειών μας. Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουμε τον τρόπο που οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι βλέπουν οι μεν τους άλλους και σχετίζονται μεταξύ τους. 

 

Σε ένα προηγούμενο blog στο Huffington Post σχετικά με το πρόβλημα της χριστιανικής ισλαμοφοβίας, υποστηρίζω ότι οι Χριστιανοί έχουν την ευκαιρία να μετατρέψουμε τον τρόπο που βλέπουμε το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους αποδεχόμενοι τον Μωάμεθ ως «Το Πνεύμα της Αλήθειας». 

 

Ιστορικά, οι περισσότεροι χριστιανοί θεολόγοι - συμπεριλαμβανομένων του Ιωάννη του Δαμασκηνού, τουThomas Aquinas, του Dante, του Nicholas της Cusa, και του Martin Luther— έχουν δει τον Μωάμεθ όχι ως «Πνεύμα της Αλήθειας» αλλά ως «Πνεύμα του Σφάλματος», ψευδοπροφήτη ή αιρετικό. Υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί σήμερα που σέβονται την ισλαμική παράδοση και δεν θα κάνουν ποτέ μια τέτοια προσβλητική δήλωση για τον Μωάμεθ. 

 

Ωστόσο, η πλειοψηφία των χριστιανών εξακολουθεί να διατηρεί μια θεμελιωδώς ισλαμοφοβική θέση για τον Μωάμεθ. Πιστεύω λοιπόν ότι ήρθε η ώρα οι ειρηνοποιοί χριστιανοί να εγκαταλείψουν άμεσα αυτήν τη θέση. Αλλάζοντας την άποψή μας για τον Μωάμεθ - έτσι ώστε να τον αναγνωρίσουμε ως αληθινό προφήτη και όχι να τον δυσφημήσουμε ως ψευδοπροφήτη - θα βοηθούσε αποτελεσματικά τους Χριστιανούς κατά της ισλαμοφοβίας και στη δημιουργία ενός νέου υποδείγματος χριστιανο-μουσουλμανικών σχέσεων συνεργασίας. 

 

Στον αποχαιρετιστήριο λόγο του Ιησού στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη (κεφάλαια 14 έως 16), ο Ιησούς μιλά για την έλευση του «Πνεύματος της Αλήθειας» ή του «Συνηγόρου ή Μεσίτη» (στα ελληνικά, Παράκλητος). Εδώ και αιώνες, μουσουλμάνοι διερμηνείς έχουν δει τον Μωάμεθ ως αυτόν τον «Συνήγορο ή Μεσίτη», με βάση το Κοράνι 61:6, ένας στίχος στον οποίο ο Ιησούς προβλέπει την έλευση ενός μελλοντικού προφήτη με το όνομα Άχμαντ: «Ω Παιδιά του Ισραήλ! Αληθινά είμαι ο Αγγελιοφόρος του Θεού σε εσάς, επιβεβαιώνοντας αυτό που ήρθε μπροστά μου στην Τορά και φέρνοντας χαρμόσυνα νέα ενός Αγγελιοφόρου που θα έρθει μετά από μένα, το όνομά του είναι Άχμαντ » (Κοράνι, 61:6, The Study Quran). Ο Άχμαντ, που είναι ένα άλλο όνομα του Μωάμεθ, είναι πολύ κοντά ετυμολογικά με την ελληνική λέξη, parakletos, έτσι είναι πιθανό ότι το Κοράνι αναφέρει ότι ο αποχαιρετισμός του Ιησού στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη προβλέπει τον Μωάμεθ. Η κύρια αντίρρηση για την εφαρμογή αυτών των προβλέψεων στον Μωάμεθ ή σε οποιονδήποτε άλλο προφήτη είναι ότι οι Χριστιανοί συνήθως τις διαβάζουν ως αναπόσπαστο μέρος της υπόσχεσης του Ιησού για το δώρο του Αγίου Πνεύματος. 

 

Η υπόσχεση του Ιησού για το Άγιο Πνεύμα είναι ουσιαστικό μέρος της χριστιανικής πίστης και η ερμηνεία μου για τον Μωάμεθ ως Πνεύμα της Αλήθειας το επιβεβαιώνει αυτό. Ο Ιωάννης14:16-17 και 14:26 αναφέρεται σαφώς στην υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος: στον Ιωάννη 14:16-17, ο Συνήγορος ή το Πνεύμα της Αλήθειας αναφέρεται ως μια αιώνια, αόρατη, διαρκή, εσωτερική παρουσία. Στα περισσότερα χειρόγραφα, αυτός ο Συνήγορος ονομάζεται ακόμη και «Άγιο Πνεύμα» στον Ιωάννη 14:26. Αλλά καθώς ο αποχαιρετισμός του Ιησού προχωρά, αυτοί οι τίτλοι γίνονται πολυδύναμοι και, στον Ιωάννη15:26-27 και 16:7-15, αρχίζουν να αναφέρονται περισσότερο σε έναν μελλοντικό προφήτη παρά στο Άγιο Πνεύμα. Ορισμένοι μουσουλμάνοι διερμηνείς που ταυτίζουν τον Μωάμεθ με τον Συνήγορο υποστηρίζουν ότι αυτός ο τίτλος δεν αναφέρεται καθόλου στο Άγιο Πνεύμα - και ότι το κείμενο του Ιωάννη έχει αλλοιωθεί έτσι ώστε να αποκρύψει την άμεση σχέση του με τον Μωάμεθ. Αλλά πιστεύω ότι οι τίτλοι Πνεύμα της Αλήθειας (Spirit of Truth) και Παράκλητος (Advocate) χρησιμοποιούνται πρώτα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη για να μιλήσουν για την υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος - και δεν πιστεύω ότι το κείμενο έχει αλλάξει για να κρύψει τίποτα. Αυτή η ερμηνεία του Ιωάννη μας οδηγεί στον Μωάμεθ ως Πνεύμα της Αλήθειας με τρόπο που επιβεβαιώνει την ακεραιότητα της χριστιανικής παράδοσης. Αλλά πριν εξηγήσω τις λεπτές λεπτομέρειες της υπόθεσής μου, θέλω να μιλήσω εν συντομία για το γιατί το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ειδικότερα, μας λέει ότι ο Ιησούς προβλέπει έναν μελλοντικό προφήτη.

 

Μέρος 2ο:

 

Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι η τελευταία κανονική εκδοχή του Ευαγγελίου - γράφτηκε τουλάχιστον μια γενιά μετά τα συνοπτικά Ευαγγέλια και πιθανώς δύο γενιές ή περισσότερες μετά τις επιστολές του Παύλου. Ο συγγραφέας του Ευαγγελίου του Ιωάννη, που συχνά αποκαλείται ο αγαπημένος μαθητής, ισχυρίζεται ότι είναι ο τελευταίος ζωντανός μάρτυρας της ανάστασης του Ιησού Χριστού. Σε ένα απόσπασμα στο τέλος του Ευαγγελίου λέει μια ιστορία για μια συνάντηση με τον αναστημένο Ιησού που έκανε αυτόν και άλλους να πιστεύουν ότι θα ζήσει για να δει τη δεύτερη έλευση του Ιησού. 

 

Ο Πέτρος γύρισε και είδε τον μαθητή που αγαπούσε ο Ιησούς· ήταν αυτός που είχε ξαπλώσει δίπλα στον Ιησού στο δείπνο και είχε πει: «Κύριε, ποιος θα σε προδώσει;» Όταν τον είδε ο Πέτρος, είπε στον Ιησού: «Κύριε, τι γίνεται;» Ο Ιησούς του είπε: «Αν θέλω να παραμείνει μέχρι να έρθω, τι είναι αυτό για σένα; Ακολούθησέ με!". Έτσι η φήμη εξαπλώθηκε στην κοινότητα ότι αυτός ο μαθητής δεν θα πεθάνει. Ωστόσο, ο Ιησούς δεν του είπε ότι δεν θα πεθάνει, αλλά, «Εάν θέλω να παραμείνει μέχρι να έρθω, τι είναι αυτό για σένα;» Αυτός είναι ο μαθητής που καταθέτει αυτά τα πράγματα και τα έχει γράψει, και γνωρίζουμε ότι η μαρτυρία του είναι αληθινή. (Ιωάννης, 21:20-24, NRSV).

 

Αυτό το απόσπασμα μας δείχνει ότι ο συγγραφέας του Ευαγγελίου του Ιωάννη έχει διαφορετική πεποίθηση από τους προηγούμενους συγγραφείς της Καινής Διαθήκης, στο βαθμό που δεν περιμένει πλέον την επικείμενη δεύτερη έλευση του Ιησού.

Ο Παύλος, για παράδειγμα, ο οποίος έγραψε τις επιστολές του δεκαετίες μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, πίστευε ότι ο Ιησούς θα επέστρεφε ενώ οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που κήρυττε ήταν ακόμα ζωντανοί. Ο συγγραφέας του Ευαγγελίου του Ιωάννη αναζητά νέο νόημα στην υπόσχεση του Ιησού για το Πνεύμα της Αλήθειας ή τον Συνήγορο επειδή συνειδητοποιεί ότι θα πεθάνει πριν επιστρέψει ο Ιησούς. Όταν δημοσιεύτηκε το Ευαγγέλιο του, πιθανότατα ήταν ήδη νεκρός και η κοινότητά του προέβλεπε ένα μακρύτερο και πιο περίπλοκο μέλλον από το αρχικά αναμενόμενο.

Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη παίζει παρόμοιο ρόλο για την Καινή Διαθήκη όπως και το Δευτερονόμιο για την Τορά. Το Δευτερονόμιο είναι το τελευταίο κείμενο της Τορά - επαναλαμβάνει τον Νόμο του Μωυσή όπως είναι στα τέσσερα προηγούμενα βιβλία - και όπως το Ευαγγέλιο του Ιωάννη προβλέπει έναν μελλοντικό προφήτη:

 

Θα αναδείξω για αυτούς έναν προφήτη σαν εσένα από τους αδελφούς τους. Θα βάλω τα λόγια μου στο στόμα του, κι αυτός θα αναγγέλλει εις εκείνους κάθε τι, το οποίον εγώ θα δίδω εις αυτόν ως εντολή μου. (Δευτ. 18:18-19, NRSV).

 

Τόσο το Δευτερονόμιο όσο και το Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι σκεπτικοί σχετικά με συγκεκριμένες αποκαλύψεις - την Τορά και το Ευαγγέλιο - και τα δύο υποδηλώνουν ότι θα υπάρξει μελλοντικά ακόμη (μια) αποκάλυψη. Η γλώσσα του Ευαγγελίου του Ιωάννη για το Πνεύμα της Αλήθειας ή του Συνηγόρου είναι εντυπωσιακά παρόμοια με του Δευτερονομίου: «διότι δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα πει όσα ακούσει και θα σας αναγγείλει εκείνα που μέλλουν να συμβούν» (Ιωάννης,16:13, NRSV).

 

Όπως το Δευτερονόμιο, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη προσφέρει μια προσδοκία για μελλοντική αποκάλυψη. Η προφητεία του Ιωάννη δεν είναι τόσο συγκεκριμένη που πρέπει να ισχύει για τον Μωάμεθ και μόνο τον Μωάμεθ. Αλλά στο βαθμό που το Κοράνι αναφέρει ότι ο Μωάμεθ είναι το Πνεύμα της Αλήθειας ή ο Συνήγορος που προανέφερε ο Ιησούς, εμφανίζεται μια ισχυρή ερμηνευτική επιλογή για τους Χριστιανούς να δεχτούν τον Μωάμεθ ως προφήτη που ο Ιησούς προβλέπει όταν λέει:

 

«Έχω πολλά ακόμη να σάς πω, αλλά δεν μπορείτε να τα βαστάξετε τώρα.

Αλλ’ όταν έρθει εκείνος, το πνεύμα της αληθείας, θα σάς οδηγήσει σε όλη την αλήθεια, διότι δεν θα μιλήσει από τον εαυτόν του, αλλά θα πει όσα ακούσει και θα σάς αναγγείλει εκείνα που μέλλουν να συμβούν. Εκείνος έμενα θα δοξάσει, διότι θα πάρει από ότι είναι δικό μου και θα σάς το αναγγείλει. Όλα όσα έχει ο Πατέρας, είναι δικά μου. Γι’ αυτό σάς είπα ότι θα πάρει από ό, τι είναι δικό μου και θα σάς το αναγγείλει.» (Ιωάννης 16:12-15, NRSV).

 

Σε αυτό το απόσπασμα, η περιγραφή του Συνηγόρου ή του Πνεύματος της Αλήθειας είναι ποιοτικά διαφορετική από τις προηγούμενες αναφορές. Εδώ βλέπουμε το Πνεύμα της Αλήθειας να μιλάει όχι μέσω των μαθητών αλλά και σε αυτούς. Νωρίτερα, στον Ιωάννη 14:17, ο Ιησούς λέει ότι αυτό το Πνεύμα της Αλήθειας θα μείνει μαζί με τους οπαδούς του και θα είναι μέσα τους. Σε όλο το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, το Άγιο Πνεύμα αναφέρεται ως μόνιμη, εσωτερική παρουσία. Και πάλι, στο 14:26, ο Ιησούς λέει ότι ο Συνήγορος «θα σας υπενθυμίσει όλα όσα σας έχω πει». Σε αυτά τα εδάφια, ο Ιησούς μιλάει για το Άγιο Πνεύμα που βοηθά τους οπαδούς του να καταλάβουν τι έχει πει. Ουσιαστικά, αυτή θα ήταν η εμπειρία του αγαπημένου μαθητή, του συγγραφέα του Ευαγγελίου του Ιωάννη, ο οποίος καθοδηγείται από την παρουσία του Πνεύματος στη μνήμη και την ερμηνεία των λέξεων και των πράξεων του Ιησού (το οποίο κάνει πνευματικά και όχι κυριολεκτικά). Ωστόσο, στον Ιωάννη 16:12-15, ο Ιησούς μιλάει για ένα Πνεύμα της Αλήθειας που θα φέρει νέες αποκαλύψεις, που θα πει τα «πολλά πράγματα» που δεν λέει ο Ιησούς επειδή οι οπαδοί του «δεν μπορούν να τα αντέξουν τώρα». 

 

Η σαφής διάκριση είναι ότι το Πνεύμα της Αλήθειας στον Ιωάννη 16 προβλέπεται ότι θα δηλώσει νέες αποκαλύψεις που δεν θα υπενθυμίζει απλώς στους μαθητές του Ιησού αυτό που είπε ήδη, όπως στον Ιωάννη 14. Η ιδέα ότι «θα σας δηλώσει τα πράγματα που πρόκειται να έρθουν Είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί αναγνωρίζει την αβεβαιότητα για το μέλλον που αντιμετώπισαν οι οπαδοί του Ιησού, δεδομένου ότι δεν είχε επιστρέψει το συντομότερο. Ο Ιησούς ισχυρίζεται ότι αυτός ο μελλοντικός προφήτης θα τον δοξάσει, δηλώνοντας μια νέα αποκάλυψη που θα προέλθει από την ίδια πηγή με το μήνυμά του: τον Θεό. Αυτός ο λόγος έχει σχεδιαστεί για να ανοίξει το μυαλό των Χριστιανών για να λάβουν μια μελλοντική αποκάλυψη όχι ως κάτι που ανταγωνίζεται ή μειώνει το Ευαγγέλιο, αλλά ως κάτι που δοξάζει τον Ιησού. Δυστυχώς, Αυτές οι λέξεις στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη έχουν παραληφθεί εντελώς από Χριστιανούς που απορρίπτουν και υποτιμούν το Κοράνι· ως επί το πλείστον αγνοήσαμε εντελώς την ενότητα του Ευαγγελίου και του Κορανίου όσον αφορά την κοινή αποκαλυπτική πηγή τους. Ωστόσο, εάν λάβουμε σοβαρά υπόψη τα λόγια του Ιησού, έχουμε την ευκαιρία να λάβουμε το Λόγο του Θεού στο Κοράνι σύμφωνα με την υπόσχεση του Ιησού ότι το Πνεύμα της Αλήθειας «θα πάρει ό, τι είναι δικό μου και θα σας το δηλώσει». Μπορούμε να δεχτούμε το Κοράνι ως αποκάλυψη, όχι σε αντίθεση με το Ευαγγέλιο, αλλά σε ενότητα με το Ευαγγέλιο και τη θέληση του Ιησού.

 

Μέρος 3:

 

Στην πρώτη επιστολή του Ιωάννη, η οποία γράφτηκε μετά το Ευαγγέλιο του Ιωάννη και μοιάζει πολύ με αυτό, βρίσκουμε μια συνέχεια του πολύπλευρου τρόπου του Ευαγγελίου του Ιωάννη να μιλάει για το Πνεύμα ως αναφορά στο Άγιο Πνεύμα καθώς και στους προφήτες που εμπνέονται από το Πνεύμα. Στην Ιωάννου Α΄ 3:24 και Ιωάννου Α΄ 4:13, ο συγγραφέας μιλά για το δώρο του Αγίου Πνεύματος και για το πώς υπάρχει στους οπαδούς του Ιησού. Αλλά στο Ιωάννου Α΄ 4:1-6, ανάμεσα σε αυτές τις αναφορές του Αγίου Πνεύματος, ο συγγραφέας μιλάει επιτέλους για τον έλεγχο των πνευμάτων. Σε αυτούς τους στίχους η λέξη «Πνεύμα» χρησιμοποιείται για να μιλήσει για προφήτες και πώς να μάθουμε εάν είναι αληθινοί ή ψεύτες:  

 

«Με αυτό γνωρίζετε το Πνεύμα του Θεού: κάθε πνεύμα που ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός έχει έρθει στη σάρκα προέρχεται από τον Θεό, και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί τον Ιησού δεν είναι από τον Θεό.» (Ιωάννου Α΄4: 2, NRSV). 

 

Ο συγγραφέας αντιπαραβάλλει το «Πνεύμα του Θεού» με το «Πνεύμα του Αντίχριστου», εκείνους που είναι «από τον Θεό» με εκείνους που είναι «από τον κόσμο» και «το Πνεύμα της Αλήθειας» με το «Πνεύμα του Σφάλματος». Αυτός ο λόγος, πάλι, είναι εντυπωσιακά παρόμοιος με τον λόγο του Δευτερονομίου για τους μελλοντικούς προφήτες που ανέφερα παραπάνω. 

 

Στο Δευτερονόμιο 18: 20-22, μετά την υπόσχεση ενός μελλοντικού προφήτη στο 18:18 και την εντολή να ακούσουν αυτόν τον προφήτη στο 18:19, καθορίζονται κριτήρια για τη διάκριση ενός αληθινού από έναν ψευδοπροφήτη. Το Δευτερονόμιο απειλεί ότι ένας προφήτης που μιλά για έναν άλλο θεό ή ο οποίος μιλά ψεύτικα εκ μέρους του Θεού «θα πεθάνει» (18:20). Συμβουλεύει επίσης τους Ισραηλίτες να αγνοήσουν τους προφήτες που προφητεύουν ψευδώς:

 

«Αν όσα θα προλέγει εξ ονόματος του Κυρίου ένας προφήτης και δεν πραγματοποιηθεί εκείνο το οποίον είπε, να σκεφθείς ότι εις αυτόν τον προφήτη δεν μίλησε ο Κύριος. Ασεβώς και ψευδώς μίλησε. Αυτόν τον προφήτη δεν θα τον σεβαστείτε.» (18:22, NRSV).   

 

Με τον ίδιο τρόπο, αλλά χρησιμοποιώντας διαφορετικά κριτήρια, ο συγγραφέας του Ιωάννου Α΄ ορίζει τους αληθινούς προφήτες και τους ψευδοπροφήτες σε σχέση με την πίστη τους στον Ιησού, τον Θεό και τους πρώτους οπαδούς του Ιησού. Μέρος  της ενεργού πρώιμης κοινότητας των οπαδών του Ιησού ήταν ότι πολλοί ισχυρίστηκαν την έμπνευση του Πνεύματος και προφήτευαν. Ο συγγραφέας του Ιωάννου Α΄ ανησυχεί ιδιαίτερα για τις εκδοχές του Χριστιανισμού που αναπτύχθηκαν αρνούμενοι ότι ο Ιησούς «ήρθε στη σάρκα». Σε αυτές τις εκδοχές του Χριστιανισμού ο Ιησούς δεν ήταν πραγματικός άνθρωπος αλλά μάλλον ένα αγγελικό ον που φαινόταν μόνο ανθρώπινο. Μια τέτοια εκδοχή του Χριστιανισμού, προφανώς, θα είχε αποσυνδεθεί αρκετά από τις πραγματικές διδασκαλίες και αξίες του Ιησού της Ναζαρέτ και των πρώτων οπαδών του, που τον γνώριζαν ως πραγματικό άνθρωπο. 

 

Στην ιστορία του Χριστιανισμού, όλοι οι αρνητικοί όροι στο Ιωάννου Α΄4:1-6 έχουν χρησιμοποιηθεί εναντίον του Μωάμεθ. Έχει ταυτιστεί με το «Πνεύμα του Αντίχριστου» και το «Πνεύμα του Σφάλματος». Ωστόσο, ήρθε η ώρα για τους Χριστιανούς να αναγνωρίσουν πόσο λάθος έχουμε κάνει σε αυτές τις εκτιμήσεις και να το διορθώσουμε αναγνωρίζοντας θετικά τον Μωάμεθ ως το «Πνεύμα της Αλήθειας». 

 

Όταν βλέπουμε το Ισλάμ ως παγκόσμια θρησκεία, και βλέπουμε ότι 1,6 (σήμερα είναι γύρω στα 2 δις) δισεκατομμύρια άνθρωποι που αυξάνονται και ακολουθούν τον δρόμο του Μωάμεθ, ήρθε η ώρα να τον αναγνωρίσουμε ως προφήτη. Εάν ο Μωάμεθ δεν είναι προφήτης, ποιος είναι; Είναι κατανοητό, πραγματικά, ότι πολλοί Χριστιανοί ήταν αμυντικοί και αντέδρασαν αρνητικά στο Ισλάμ. Αυτό το είδος ομαδικής γενικής αντίδρασης που βασίζεται στον φόβο είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, είναι παράλογο να συνεχίσουμε να βλέπουμε τον Μωάμεθ ως αιρετικό Χριστιανό ή ψευδοπροφήτη, δεδομένου ότι το Ισλάμ έχει διαρκέσει σχεδόν 1.400 χρόνια, έχει καταφέρει μνημειώδη πολιτιστικά, πνευματικά, καλλιτεχνικά, πολιτικά, ηθικά και πνευματικά επιτεύγματα και έχει τεράστια και ζωντανή παγκόσμια κοινότητα. 

 

Δεν υπάρχει καλύτερος υποψήφιος από τον Μωάμεθ, κανένας στην πραγματικότητα, όσον αφορά την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιησού για το Πνεύμα της Αλήθειας που θα έφερε μια νέα αποκάλυψη από τον Θεό. Δεν έχω χώρο σε αυτό το άρθρο για να διερευνήσω τους πολλούς στίχους του Κορανίου που απευθύνονται απευθείας στους Χριστιανούς, αλλά αν τους λάβαμε υπόψη, η θρησκεία μας θα μεταμορφωνόταν προς το καλύτερο και θα είχε έρθει σε ισορροπία με τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ.

 

Ο Ιησούς ήξερε ότι θα ήταν δύσκολο για εμάς να αποδεχτούμε την καθοδήγησή του από άλλη πηγή. Αλλά δεν ήθελε ο φόβος μας για την προφανή ετερότητα του Προφήτη Μωάμεθ και του Κορανίου να μας χωρίσει από την Οδό, την Αλήθεια και τη Ζωή. δηλαδή, ο Λόγος του Θεού. Γι 'αυτό μίλησε στους μαθητές καθησυχαστικά για το Πνεύμα της Αλήθειας, λέγοντας, «θα με δοξάσει». και, για τον ίδιο λόγο, τόνισε την ενότητα της διδασκαλίας του με τις επερχόμενες αποκαλύψεις, επαναλαμβάνοντας δύο φορές την υπόσχεση, «θα πάρει ό, τι είναι δικό μου και θα σας το δηλώσει» (Ιωάννης, 16:14-15, NRSV). Με βάση τις υποσχέσεις του Ιησού, οι Χριστιανοί μπορούν να υποδεχτούν το Κοράνι χωρίς φόβο, γνωρίζοντας ότι είναι μια αποκάλυψη που δοξάζει τον Ιησού και, από πνευματική έννοια, είναι από αυτόν. 

 

Αυτό που έχουμε στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη είναι μια βιβλική πύλη μεταξύ του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Εάν επιλέξουμε να το δεχτούμε με πίστη, θα ανακαλύψουμε ότι οι θρησκείες μας εκδίδονται από την ίδια θεϊκή πηγή· θα ανακαλύψουμε ότι είμαστε αδέλφια στην πίστη, που προορίζονται να μαρτυρούν την αλήθεια όλοι μαζί (Ιωάννης,15:26-27) και να συνεργαστούμε για να γίνει το θέλημα του Θεού στη Γη όπως είναι στον Ουρανό. Καλώ τους Χριστιανούς παντού να κοιτάξουν προσεκτικά τις γραφές μας, να αναζητήσουν τις ψυχές τους, να εξετάσουν την ιστορία μας και να ζητήσουν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα: «Μήπως ήρθε η ώρα οι Χριστιανοί να δουν τον Μωάμεθ ως Πνεύμα της Αλήθειας;»

 

Ian Mevorach, Contributor

Θεολόγος, Πνευματικός Ηγέτης, Ακτιβιστής

 ΠΗΓΗ: HUFFPOST POST

04/25/2016 05:43 pm ET Updated Apr 26, 2017

 

 

 

 

Τι είναι το Ισλάμ και σε τι πιστεύουν οι μουσουλμάνοι;

 

Τι είναι το Ισλάμ και σε τι πιστεύουν οι μουσουλμάνοι;

 

To  Ισλάμ είναι η μόνη αιώνια αληθινή θρησκεία 

 που αποκάλυψε ο Θεός στους ανθρώπους από τότε που βρέθηκαν οι προπάτορες τους στην γη. Όλοι οι απεσταλμένοι του Θεού από τον Αδάμ μέχρι και τον Μωάμεθ κήρυτταν το Ισλάμ με μικρές διαφορές που τις απαιτούσε η γεωγραφική, ιστορική και εθνική ιδιαιτερότητα του κάθε λαού. Έτσι, ο Αδάμ, Νώε, Αβραάμ, Μωυσής, Ιησούς και τέλος ο Μωάμεθ στην ουσία κήρυτταν το ίδιο μήνυμα και είχαν την ίδια αποστολή, να μεταφέρουν τα χαρμόσυνα νέα της ευσπλαχνίας και του έλεους του Παντοδύναμου Θεού με την υποσχόμενη αιώνια ζωή στον Παράδεισο για όσους υποτάσσονται σε Αυτόν ως ο μόνος και μοναδικός Θεός πράττοντας σύμφωνα με τις αποκαλύψεις Του.  Η τελευταία και τελική Διαθήκη (μήνυμα) του Θεού αποκαλύφθηκε στις αρχές του 7ου αιώνα από το Άγιο Πνεύμα (αρχάγγελος Γαβριήλ) που συνάντησε τον Μωάμεθ σε μια σπηλιά κοντά στην Μέκκα. Οι συναντήσεις με τον Προφήτη συνεχίστηκαν επί 23 χρόνια ως το θάνατό του και μέσα από αυτές του αποκαλύφτηκαν τα Θεϊκά λόγια, το ιερό Κοράνι. Οι μουσουλμάνοι αποκαλούν το Θεό (αραβικά ΑΛΛΑΧ) όπως Τον αποκαλούσε ο Ιησούς Χριστός (Αλάχα). Το ιερό βιβλίο του Ισλάμ, το Κοράνι, θεωρείται η τελευταία και η τελική αποκάλυψη του Θεού προς τους ανθρώπους και προσδίδει στη διδασκαλία ύπατο κύρος.

Οι υποταγμένοι στον Θεό (= μουσουλμάνοι), δηλαδή οι αληθινοί πιστοί οπαδοί του Ισλάμ όλων των απεσταλμένων (Αβραάμ, Μωυσή, Χριστού και Μωάμεθ) "πρέπει" να πιστεύουν πως το Κοράνι είναι η τελική Διαθήκη, ο τέλειος λόγος του Θεού που επικυρώνει, εκπληρώνει και διορθώνει όλες τις προηγούμενες Γραφές και πως πρέπει να πράττουν σύμφωνα με αυτό. Το Κοράνι είναι ο άκτιστος Λόγος του Θεού ως εκ τούτου η ομορφιά του και η αυθεντικότητα του φαίνεται μόνο όταν απαγγέλλεται στα Αραβικά, δηλαδή στην γλώσσα στην οποία αποκαλύφθηκε αν και υπάρχουν μεταφράσεις του σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου προς διευκόλυνση της κατανόησης του από όλους τους λαούς αφού απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα . Επίσης, το Κοράνι χρησιμεύει ως Κώδικας για όλους τους τομείς (πνευματικούς και κοσμικούς) της ζωής των πιστών. Η δεύτερη ισχύουσα πηγή νόμου μετά από το Κοράνι είναι τα βιβλία που καταγράφουν τα λόγια του Προφήτη (Χαντίθ), τις πράξεις του (Σούνα) και τις συμβουλές του.  

Οι βασικές πεποιθήσεις του Ισλάμ είναι ίδιες με τις πεποιθήσεις που κήρυτταν όλοι οι προηγούμενοι απεσταλμένοι του Θεού, δηλαδή ο Θεός είναι ο μοναδικός Θεός ενώ ο Μωάμεθ και όλοι οι άλλοι απεσταλμένοι ήταν απλά αγγελιοφόροι Του. Ένας άνθρωπος δέχεται το Ισλάμ μόνο αν πιστέψει σε αυτό. Η λέξη μουσουλμάνος σημαίνει «αυτός που υποτάσσεται στον Θεό». Το Ισλάμ είναι η μοναδική αληθινή θρησκεία από την οποία προκύπτουν όλες οι υπόλοιπες (συμπεριλαμβανομένου του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού).

Οι μουσουλμάνοι βασίζουν τη ζωή τους σε 5 στύλους:

1. Η Ομολογία (μαρτυρία) της πίστης: «δεν υπάρχει άλλος θεός πέρα από τον αληθινό Θεό (Αλλάχ στα Αραβικά) και ο Μωάμεθ είναι ο δούλος και ο απεσταλμένος Του. Επίσης πρέπει να δέχεται και να πιστεύει σε όλους τους απεσταλμένους που προηγήθηκαν, στους αγγέλους και στην έσχατη μέρα της Κρίσεως».

2. Η Προσευχή: κάθε μέρα πρέπει να εκτελούνται 5 προσευχές κατανεμημένες σε όλη την διάρκεια της ημέρας.

3. Η Προσφορά (ελεημοσύνη): πρέπει να δίνουμε στους φτωχούς γιατί τα πάντα έρχονται από τον Θεό.

4. Η Νηστεία: πέρα από τη σποραδική νηστεία όλοι οι μουσουλμάνοι πρέπει να νηστεύουν κατά  τον ένατο μήνα του Σεληνιακού (ισλαμικού) ημερολογίου, το Ραμαντάν.

5. Το Προσκύνημα: τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του ο πιστός πρέπει να κάνει ένα ταξίδι στη Μέκκα (κατά τη διάρκεια του δωδέκατου μήνα).

 

Η είσοδος ενός μουσουλμάνου στον παράδεισο εξαρτάται από την τήρηση αυτών των 5 στύλων.

Ο χριστιανισμός θεωρείται μια αίρεση του Ισλάμ το οποίο είναι η μόνη αληθινή θρησκεία του Θεού, για αυτό έχει πολλές ομοιότητες και μερικές σημαντικές διαφορές. Ενώ ο χριστιανισμός αρχικά (η διδασκαλία του Χριστού) ήταν μονοθεϊστικό μήνυμα αλλά με την πίστη στην πλάνη της τριάδας (η διδασκαλία του Παύλου) έγινε μια αίρεση του Ισλάμ. Το Ισλάμ δέχεται κάποια μέρη της Βίβλου – τον Νόμο και τα Ευαγγέλια αλλά απορρίπτει το μεγαλύτερο μέρος των χριστιανικών Γραφών σαν αλλοιωμένο και μη εμπνευσμένο από το Θεό.

 

Το Κοράνι δηλώνει πως ο Ιησούς ήταν μόνο προφήτης και όχι γιος του Θεού (μόνο ο Αλλάχ είναι θεός, είναι μια πνευματική Δύναμη συνεπώς πως είναι δυνατόν να έχει γιο;). Επίσης το Κοράνι διδάσκει πως ο Ιησούς αν και γεννημένος από παρθένο δημιουργήθηκε ακριβώς όπως και ο Αδάμ από χώμα. Οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν πως ο Ιησούς πέθανε στο σταυρό και κατ’ αυτόν τον τρόπο απορρίπτουν μια από τις βασικές διδασκαλίες του χριστιανισμού του Παύλου.

Τέλος το Ισλάμ διδάσκει πως ο παράδεισος κερδίζεται με πίστη και υποταγή στον ΕΝΑ Θεό και με την τήρηση των εντολών Του. Αντιθέτως η Εκκλησία (όχι ο Χριστός) διδάσκει πως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί αν δεν πιστέψει στην Τριάδα (που ο Ιησούς ποτέ δεν δίδασκε) και στην ''υποτιθέμενη'' σταύρωση και ανάσταση του Ιησού Χριστού.

 

Είναι οφθαλμοφανές πως ο χριστιανισμός δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μια αίρεση του Ισλάμ. Ο Ιησούς ήταν ένας από τους μεγαλύτερους προφήτες κι απεσταλμένους του Παντοδύναμου Θεού. Επίσης, ο Χριστός δίδαξε τον Μονοθεϊσμό, υποκλινόταν στον Θεό (μεταφορικά Πατέρα) στη προσευχή βάζοντας το μέτωπό του στο έδαφος. Αυτή είναι η προσευχή του Ιησού και όλων των μουσουλμάνων που γελοιοποιούμε.